Ukrayna’da Sovyet lideri Joseph Stalin’in baskıcı yönetimi altında 3 milyondan fazla Ukraynalıyı öldürdüğü tahmin edilen 1930’lardaki “Holodomor” kıtlığının 90. yıldönümünden sadece birkaç gün sonra, almanya parlamentosukıtlığı “soykırım” olarak tanıyan bir kararı onayladı.
1932 ile 1933 yılları arasında, Ukraynaca’da “açlıktan ölme” anlamına gelen Holodomor olarak bilinen insan yapımı bir kıtlıkta yaklaşık 3,5 milyon Ukraynalı öldü. Bazı tarihçiler, Stalin’in kıtlığı Ukrayna bağımsızlık hareketini ortadan kaldırmak için kasıtlı olarak düzenlediğini iddia ediyor. Diğerleri, Holodomor’un Sovyetler Birliği’nin tarım arazilerini kolektifleştirmeye yönelik beceriksiz politikalarının sonucu olduğunu söylüyor.
Şansölye Olaf Scholz’un iktidar koalisyonundaki üç parti ve ana muhalefet bloğunun alt meclis olan Bundestag’a getirdiği karara göre, “açlıktan toplu ölümler, başarısız hasatların bir sonucu değildi; Sovyetler Birliği’nin siyasi liderliği. Josef altında Stalin onlardan sorumluydu.”
Karar ayrıca Ukrayna ile ilgili her şeyin Stalin için “derinden şüpheli” olduğunu belirtiyor ve “sadece tahıl üretim bölgelerinin değil, Ukrayna’nın tamamının açlık ve baskıdan etkilendiğini” belirtiyor.
Pek çok akademisyen, kıtlığın kıtlık olarak sınıflandırılıp sınıflandırılmayacağı konusunda bölünmüşken, soykırım– etnik, ulusal, ırksal veya dini bir grup, bir halkın kasıtlı olarak yok edilmesi – Alman parlamentosunun aldığı karar, “bugünün bakış açısından, soykırım olarak tarihsel ve siyasi bir sınıflandırmanın apaçık olduğunu” söylüyor.
Yeşiller partisi milletvekili Robin Wagener Çarşamba günü parlamentoya verdiği demeçte, “Bu dehşetin nedeni Kremlin’di – orada, diktatör kollektifleştirmeyi zor kullanarak zorlamak ve açlığa neden olmak gibi zalimce bir karar aldı.” “Ve aç kalarak öldürmenin amacı aynı zamanda Ukrayna ulusal kimliğinin, Ukrayna kültürünün ve dilinin siyasi olarak bastırılmasıydı.”
İnsanlar 26 Kasım’da Kiev’deki Holodomor kurbanlarının anıtına mumlar yakıp çiçekler bırakıyor.
Hem Wagener hem de muhafazakar muhalefet milletvekili Volker Ullrich hakkında konuştu “paralellikler”1930’lardaki kıtlık ile Rusya’nın Ukrayna’ya karşı mevcut savaşı arasında, Ullrich’in dediği gibi Moskova işgalinin “bu tarihi gelenekte durduğunu” söylüyor.
Rusya, o yıllarda Sovyetler Birliği’ne yayılan kıtlığın sadece Ukraynalıları değil, Rusları, Kazakları, Volga Almanlarını ve diğerlerini de öldürdüğünü söyleyerek Holodomor’un soykırım olarak sınıflandırılmasını her zaman reddetmiştir.
Almanya, Ukrayna’daki Holodomor’u soykırım olarak tanıyan ilk ülke değil.
Kiev’deki Holomodor Müzesi’ne göre, Ukrayna’nın yanı sıra şimdiye kadar 16 ülke kıtlığı soykırım olarak kabul etti. Bunlar Avustralya, Ekvador, Estonya, Kanada, Kolombiya, Gürcistan, Macaristan, Letonya, Litvanya, Meksika, Paraguay, Peru, Polonya, Portekiz, ABD ve Vatikan’dır. Arjantin, Şili ve İspanya da dahil olmak üzere diğer ülkeler bunu “bir imha eylemi” olarak kınadılar.
Kıtlığın soykırım olarak etiketlenmesi, Alman hükümetini “tek taraflı Rus tarihi anlatılarını yayma girişimlerine” karşı çalışmaya çağırıyor, ancak bu yasal olarak bağlayıcı değil ve hükümet eylemini zorunlu kılmıyor.
1932 ile 1933 yılları arasında, Ukraynaca’da “açlıktan ölme” anlamına gelen Holodomor olarak bilinen insan yapımı bir kıtlıkta yaklaşık 3,5 milyon Ukraynalı öldü. Bazı tarihçiler, Stalin’in kıtlığı Ukrayna bağımsızlık hareketini ortadan kaldırmak için kasıtlı olarak düzenlediğini iddia ediyor. Diğerleri, Holodomor’un Sovyetler Birliği’nin tarım arazilerini kolektifleştirmeye yönelik beceriksiz politikalarının sonucu olduğunu söylüyor.
Şansölye Olaf Scholz’un iktidar koalisyonundaki üç parti ve ana muhalefet bloğunun alt meclis olan Bundestag’a getirdiği karara göre, “açlıktan toplu ölümler, başarısız hasatların bir sonucu değildi; Sovyetler Birliği’nin siyasi liderliği. Josef altında Stalin onlardan sorumluydu.”
Karar ayrıca Ukrayna ile ilgili her şeyin Stalin için “derinden şüpheli” olduğunu belirtiyor ve “sadece tahıl üretim bölgelerinin değil, Ukrayna’nın tamamının açlık ve baskıdan etkilendiğini” belirtiyor.
Pek çok akademisyen, kıtlığın kıtlık olarak sınıflandırılıp sınıflandırılmayacağı konusunda bölünmüşken, soykırım– etnik, ulusal, ırksal veya dini bir grup, bir halkın kasıtlı olarak yok edilmesi – Alman parlamentosunun aldığı karar, “bugünün bakış açısından, soykırım olarak tarihsel ve siyasi bir sınıflandırmanın apaçık olduğunu” söylüyor.
Yeşiller partisi milletvekili Robin Wagener Çarşamba günü parlamentoya verdiği demeçte, “Bu dehşetin nedeni Kremlin’di – orada, diktatör kollektifleştirmeyi zor kullanarak zorlamak ve açlığa neden olmak gibi zalimce bir karar aldı.” “Ve aç kalarak öldürmenin amacı aynı zamanda Ukrayna ulusal kimliğinin, Ukrayna kültürünün ve dilinin siyasi olarak bastırılmasıydı.”
İnsanlar 26 Kasım’da Kiev’deki Holodomor kurbanlarının anıtına mumlar yakıp çiçekler bırakıyor.
Hem Wagener hem de muhafazakar muhalefet milletvekili Volker Ullrich hakkında konuştu “paralellikler”1930’lardaki kıtlık ile Rusya’nın Ukrayna’ya karşı mevcut savaşı arasında, Ullrich’in dediği gibi Moskova işgalinin “bu tarihi gelenekte durduğunu” söylüyor.
Rusya, o yıllarda Sovyetler Birliği’ne yayılan kıtlığın sadece Ukraynalıları değil, Rusları, Kazakları, Volga Almanlarını ve diğerlerini de öldürdüğünü söyleyerek Holodomor’un soykırım olarak sınıflandırılmasını her zaman reddetmiştir.
Almanya, Ukrayna’daki Holodomor’u soykırım olarak tanıyan ilk ülke değil.
Kiev’deki Holomodor Müzesi’ne göre, Ukrayna’nın yanı sıra şimdiye kadar 16 ülke kıtlığı soykırım olarak kabul etti. Bunlar Avustralya, Ekvador, Estonya, Kanada, Kolombiya, Gürcistan, Macaristan, Letonya, Litvanya, Meksika, Paraguay, Peru, Polonya, Portekiz, ABD ve Vatikan’dır. Arjantin, Şili ve İspanya da dahil olmak üzere diğer ülkeler bunu “bir imha eylemi” olarak kınadılar.
Kıtlığın soykırım olarak etiketlenmesi, Alman hükümetini “tek taraflı Rus tarihi anlatılarını yayma girişimlerine” karşı çalışmaya çağırıyor, ancak bu yasal olarak bağlayıcı değil ve hükümet eylemini zorunlu kılmıyor.