semaver
New member
Crash kursu “IoT uygulamaları için elektronik” (Bölüm 3/3)
Elektronik kaza kursunun üçüncü bölümünde, IoT blokları genellikle IoT projeleri tasarlar. Entegre devreler, minimum alanda büyük miktarda mantığı birleştirir. Bu mantığı geleneksel bloklarla yaratmak zorunda olsaydım, alana ve sabrına ihtiyacınız olacaktı.
Crash kursu “IoT uygulamaları için elektronik”
Modüler yapılar olarak IC, devreleriniz için karmaşık özellikler ve bu nedenle çok karsız bir paket sunar. İşte bazı örnekler: Zamanlayıcı blokları, operasyonel amplifikatörler, motor kontrolleri ve kaplamalar. Özellikle IoT geliştiricisi için, sensörlerle birlikte ICS, aktüatörler sofistike IoT devreleri için önemli donanım bileşenleridir.
Aşağıda bazı önemli ve yaygın IC'ler biliyoruz.
555 Zamanlayıcı IC
Şimdiye kadarki en başarılı entegre blok ne olabileceğini tahmin etseydim, NE555'i çağırır mıydınız? Zorlu. Zamanlayıcı IC, 1971'de anlamların yönetimine karşı dirençle (daha sonra Philips, NXP) zamanlayıcı IC geliştirdi. Bileşeni geleneksel bileşenlerle oluşturmak zorunda olsaydım, 25 transistör, 2 diyot ve 15 direnç gerekli olacaktır.
Winzling 555, olası kullanımlar için bir devtir
(Resim: wikipedia.org)
Peki bu kurucu unsurda birkaç sent için bu kadar dikkat çekici olan nedir? İnanılmaz derecede büyük miktarda olası kullanım. 555'in üç işletim yöntemi vardır:
- İki yönlü modda, yapı bloğu flip-flop'tan hareket eder, böylece sinyalleri 0 veya 1 tasarrufu sağlayabilir.
555 Bistable modunda
(Resim: wikipedia.org)
- Tek modda, zaman sabitine ulaştıktan sonra bir sinyal dürtüsü etkinleştirilebilir R XC durur. Direnç ve kapasitör 555'in giriş pim 7 ve 6 üzerinde asılıdır. Sinyalin süresi bu yapı bloklarını değiştirerek ayarlanabilir.
555 Tek -Modda
(Resim: wikipedia.org)
- Sessiz bir şekilde, inşaat bloğu düzenli dürtüler gönderir, yani örneğin bir dönüm noktası.
Kararlı modda 555
(Resim: wikipedia.org)
Bileşen gerçekten bir zamanlayıcı, dürtü jeneratörü veya osilatör olarak kullanılabilir.
Cerrahi amplifikatör
İşletme amplifikatörleri konusuyla, tüm kitaplar kolayca doldurulabilir. İdeal OP amplifikatörü V+ ve V- 'deki sinyalleri, çıkış sinyalinin oyunda neredeyse sonsuz bir şekilde güçlendirebilir, girişte sonsuz büyük bir empedansa (direnç), çıkışta sıfır empedansa, ne de ofset voltajına veya ofset akımı veya diğer önemli özelliklere sahiptir (bkz. Wikipedia).
Cerrahi amplifikatörlerin sembolü
(Resim: wikipedia.org)
Uygulamada, açıkçası ideal bir operasyonel amplifikatör yoktur, ancak üreticiler ideale yaklaşmaya çalışırlar.
Eğer bir araya getirmek zorunda olsaydık, yapacak çok şeyimiz olurdu:
Operasyonel bir amplifikatörün iç ömrü
(Resim: wikipedia.org)
- En basit durumda, yani geri bildirim olmadan, iki giriş voltajını karşılaştırmaya hizmet eder. Çok yüksek güçlendiğinden, çıktı için en iyi farklılıklar bile belirgindir.
- Sadece çıkış sinyalini girişlere atfettiğinizde heyecan verici olur. Bağlantı (çıkış sinyali pozitif girişe bağlanır) oldukça küçük bir rol oynar. Bu nedenle, çıkışın en azından bir kısmının negatif girişte geri kazanıldığı, böylece V+ ve V- arasındaki gerilim farkının 0'da kaldığı tezgaha varıyoruz. Bu nedenle, takviyenin çıktı ile sınırlı olduğu bir kontrol döngüsüyle karşılaşmalıyız.
Logaritmaları hesaplamak için operasyonel bir amplifikatör kullanımı
(Resim: wikipedia.org)
Bunun logaritma ile ne ilgisi var? Çok fazla, çünkü çıkış sinyali şu şekilde hesaplanır:
Doygunluk akımına karşı dirençtir
(Resim: wikipedia.org)
Operasyonel bir amplifikatör (dolayısıyla addaki “işlem”) ile çok çeşitli işlevler uygulanabilir. İşte küçük bir bölüm:
- amplifikatör
- Tamamlayıcı
- Farklılaşma
- Belediye,
- Logaritma ve üstel işlev
- …
TES, 74HC595 gibi diyalizlere kaydedilebilir. Taşıyıcı sinyali karşılık gelen bir yatak sinyalindeyse, slayt kaydı ayrı başlangıç çamı üzerinde depolanan bayt bitlerini oluşturur. Çok heyecan verici görünüyor. Aşağıdaki dikkate almamız daha ilginç hale gelir. LED'leri bir mikrodenetleyiciyle kontrol etmek için ihtiyacımız var N Çıkış pimi. Şanslıysak, mikrodenetleyicimizin o kadar çok gezisi var ki, artık başka amaçlar için kullanılamıyorlar. Ve bu tam olarak sliefer'ın kullanıldığı yerdir, yardımı birkaç LED kontrol edilebilir. İmlecin kendisi sadece mikrodenetleyicinin üç çıkışıyla bağlantılı olmalıdır. Terlikler, farklı baytları kurtarmak için de bağlanabilir. 16 çıktı ile indirimler de var.
Çekimlerden tasarruf edin
(Resim: wikipedia.org)
Yarım köprü
Araçlar, sürekli akım motorlarının dönme yönünü kontrol etmek için kullanılır. Bu bileşenler olmadan büyük bir devre gerekli olacaktır. Örneğin fotoğrafta, iki yarım köprü içeren bir L298 görüyoruz.
Bir motorun dönme yönü, yarım Bridget kullanılarak kontrol edilebilir
(Resim: wikipedia.org)
L298 2 yarım köprü içerir.
(Resim: wikipedia.org)
Davranış, yarım köprünün kapılarındaki (S1, S2, S3, S4) giriş sinyallerinden etkilenebilir.
- (1.0.0.0) motoru sağa taşır.
- (0.1.1.1) motoru sola taşır.
- (0.0.0.0) motoru kaybetmenizi sağlar.
- (0.1.0.1) ve (1,0.1.0) motoru frenler.
- Diğer tüm kombinasyonlar kısa devre anlamına gelir.
Optocuperpler
Daha küçük elektronik devrelerden büyük akışları değiştirmek için transistörleri ve röleleri zaten biliyorduk. Başka bir seçenek, kontrolün tamamen optik olarak olduğu opto çiftler sunar. Sonuç olarak, devreler ayrı olarak kalır.
Optocougglarlar ışık sinyallerini ateşliyor
(Resim: wikipedia.org)
Mekansal olarak ayrılmış bir anahtar, foton aktarılarak kapatılır.
Daha kurucu unsurlar
Maalesef tüm tuğlaları tartışamayız. Hala bir dizi önemli IC var. Http://ardino-info.wikispaces.com/popular- ics web sitesinde başka örnekler ve ilgili veri kartları bulacaksınız. Her durumda, bir sonraki örnek projelerde başka bileşenler de vardır.
Özet
Nesnelerin İnterneti için hazırlık elektronik kaza kursunun üç bölümünde, şimdi elektronik devrelerin önemli yasalarını ve bileşenlerini karşılama fırsatımız oldu. Tabii ki, bu bir kursun veya kitabın yerini almaz, ancak en azından bir oryantasyon oluşturmalıdır. Bu bilgi ile sonraki bölümlerde çeşitli IoT projelerine girebiliriz. Böylece ciddileşir. Eğlencenin burada başladığını söylemek daha iyi.
()