Besinlerle alınan D vitamini, bedende bulunan toplam D vitamininin yüzde 10’unu teşkil ediyor.
Yumurta sarısı, dana karaciğeri ve balık yağının bilinen en yeterli D vitamini kaynakları olduğunu belirten İstanbul Gelişim Üniversitesi (İGÜ) Sıhhat Bilimleri Fakültesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü’nden Dr. Öğr. Üyesi Ayşe Huri Özkarabulut, bedende bulunan D vitamininin yüzde 90’ının güneş ışınları tesiriyle ciltte sentezlendiğini tabir etti.
Bedenin muhtaçlığı olan D vitaminin büyük çoğunluğu güneş ışınlarından alınıyor. Kış aylarının yaklaşmasıyla güneşli havalara veda edilen şu günlerde, kanda bulunan D vitamini düzebir daha dikkat edilmesi gerektiğini vurgulayan Dr. Öğr. Üyesi Ayşe Huri Özkarabulut, “D vitamini yetersizliği ile birfazlaca hastalık riski artışı içinde ilişki bulunuyor.
Örneğin; kanser, kardiyovasküler hastalıklar, osteoartrit ve oto immün hastalıklar hatta tip-2 diyabet ve depresyon D vitamini eksikliği ile temaslıdır. Güneş ışınlarının kişiyi depresyondan koruduğu araştırmalarla belirlenmiştir. Güneş ışınları beyin tarafınca salgılanan melatonini azaltıcı, memnunluk hormonu diye bilinen seratonini artırıcı tesir yapmaktadır” diyerek D vitamini konusunda kıymetle uyardı.
D vitamini seviyesi; güneş ışığına maruziyet, yaşanılan bölgenin deniz düzeyinden yüksekliği, derideki pigmentasyon yoğunluğu, yaş ve beslenme ile alınan D vitamini ölçüsüne nazaran değişim gösteriyor.
Hayat formu, yaş, ırk ve öbür faktörler D vitamini için risk oluşturuyor.
Yapılan bir araştırmaya bakılırsa Amerika ve Avrupa’da 65 yaş üzeri şahısların yüzde 40-100’ü içinde D vitamini yetersizliği olduğunun kestirim edildiğini belirten Dr. Öğr. Üyesi Ayşe Huri Özkarabulut, “Düşük D vitamini düzeyi ile demans ve öbür bilişsel hastalıklar bir arada bulunmuştur. Yapılan klinik çalışmalarda, yaşlılar tertipli olarak güneşe maruz kalsalar da onların derilerinin D vitaminini ergenlerden yüzde 75 daha az ürettiği saptanmıştır. Ayrıyeten, sayısız çalışma vitamin D eksikliği ile obezite içinde temas olduğunu göstermektedir.” biçiminde konuştu.
Sindirim sistemi hastalığı olanlarda, mesela; Crohn’s, çölyak ve öbür bağırsak hastalıklarında düşük D vitamini düzeyleri ile karşılaşılıyor. Bu hastalıklar, besin kaynaklarından alınan D vitamininin güç emilmesine niye oluyor.
Şayet D vitamini eksikliği var ise kas, kemik ağrıları, yorgunluk, halsizlik ve depresyon görülebildiğini belirten Dr. Özkarabulut, “Çocuklarda en bilinen belirtisi bacak eğriliği halinde ortaya çıkan raşitizm hastalığıdır. Yetişkinlerde ise kolay kemik kırılması ile ortaya çıkan osteomalasiadır. Standart D vitamini eksikliğinin tedavisi destek verilmesi halindedir. Hakikat yiyeceklerin verilmesine karşın, birçok bilim insanı besinlerle eksikliğin giderilemeyeceğini düşünmekte.” diyerek, D vitamininin fazla alındığı takdirde zehirlenmeye yol açabileceğini; uzun müddet güneşte kalmanın da deri kanseri riskini artırdığını tabir etti.
Yumurta sarısı, dana karaciğeri ve balık yağının bilinen en yeterli D vitamini kaynakları olduğunu belirten İstanbul Gelişim Üniversitesi (İGÜ) Sıhhat Bilimleri Fakültesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü’nden Dr. Öğr. Üyesi Ayşe Huri Özkarabulut, bedende bulunan D vitamininin yüzde 90’ının güneş ışınları tesiriyle ciltte sentezlendiğini tabir etti.
Bedenin muhtaçlığı olan D vitaminin büyük çoğunluğu güneş ışınlarından alınıyor. Kış aylarının yaklaşmasıyla güneşli havalara veda edilen şu günlerde, kanda bulunan D vitamini düzebir daha dikkat edilmesi gerektiğini vurgulayan Dr. Öğr. Üyesi Ayşe Huri Özkarabulut, “D vitamini yetersizliği ile birfazlaca hastalık riski artışı içinde ilişki bulunuyor.
Örneğin; kanser, kardiyovasküler hastalıklar, osteoartrit ve oto immün hastalıklar hatta tip-2 diyabet ve depresyon D vitamini eksikliği ile temaslıdır. Güneş ışınlarının kişiyi depresyondan koruduğu araştırmalarla belirlenmiştir. Güneş ışınları beyin tarafınca salgılanan melatonini azaltıcı, memnunluk hormonu diye bilinen seratonini artırıcı tesir yapmaktadır” diyerek D vitamini konusunda kıymetle uyardı.
D vitamini seviyesi; güneş ışığına maruziyet, yaşanılan bölgenin deniz düzeyinden yüksekliği, derideki pigmentasyon yoğunluğu, yaş ve beslenme ile alınan D vitamini ölçüsüne nazaran değişim gösteriyor.
Hayat formu, yaş, ırk ve öbür faktörler D vitamini için risk oluşturuyor.
Yapılan bir araştırmaya bakılırsa Amerika ve Avrupa’da 65 yaş üzeri şahısların yüzde 40-100’ü içinde D vitamini yetersizliği olduğunun kestirim edildiğini belirten Dr. Öğr. Üyesi Ayşe Huri Özkarabulut, “Düşük D vitamini düzeyi ile demans ve öbür bilişsel hastalıklar bir arada bulunmuştur. Yapılan klinik çalışmalarda, yaşlılar tertipli olarak güneşe maruz kalsalar da onların derilerinin D vitaminini ergenlerden yüzde 75 daha az ürettiği saptanmıştır. Ayrıyeten, sayısız çalışma vitamin D eksikliği ile obezite içinde temas olduğunu göstermektedir.” biçiminde konuştu.
Sindirim sistemi hastalığı olanlarda, mesela; Crohn’s, çölyak ve öbür bağırsak hastalıklarında düşük D vitamini düzeyleri ile karşılaşılıyor. Bu hastalıklar, besin kaynaklarından alınan D vitamininin güç emilmesine niye oluyor.
Şayet D vitamini eksikliği var ise kas, kemik ağrıları, yorgunluk, halsizlik ve depresyon görülebildiğini belirten Dr. Özkarabulut, “Çocuklarda en bilinen belirtisi bacak eğriliği halinde ortaya çıkan raşitizm hastalığıdır. Yetişkinlerde ise kolay kemik kırılması ile ortaya çıkan osteomalasiadır. Standart D vitamini eksikliğinin tedavisi destek verilmesi halindedir. Hakikat yiyeceklerin verilmesine karşın, birçok bilim insanı besinlerle eksikliğin giderilemeyeceğini düşünmekte.” diyerek, D vitamininin fazla alındığı takdirde zehirlenmeye yol açabileceğini; uzun müddet güneşte kalmanın da deri kanseri riskini artırdığını tabir etti.