Kuantum fiziği ve kuantum hesaplama dünyası, birden fazla insanın anlaması için güç bir mevzudur. Her nasılsa, bilim adamları iki boyutlu vakit içinde hususun yeni bir evresini ortaya çıkarmayı başardı.
Flatiron Enstitüsü New York City Hesaplamalı Kuantum Fiziği Merkezi’ndeki bilim adamları, unsurun daha evvel hiç görülmemiş yeni bir evresini çıkardılar. Bu yeni hususun özelliği, bizim atomlarımızın tekil vakit akışında var olmalarına karşın yeni ortaya çıkan bu atomların iki vakit boyutuna sahip olmaları.
Fizikçiler iki vakit boyutlu atomları gözlemledi
Fizikçiler, bir kuantum bilgisayarında kullanılan atomlarda Fibonacci dizisine dayalı bir darbe ile bir lazer ateşleyerek unsurun bu garip fazını ortaya çıkardılar. Bunun kuantum hesaplamada bir atılım olabileceğini tez ediyorlar zira depolanan ayrıntıları mevcut kuantum depolama biçimlerinde meydana gelen kusurlardan koruyabilecekleri düşünülüyor.
Gazetenin baş muharriri Philipp Dumitrescu, beş yıldan fazla bir müddetdir bilimin gerisindeki teori üzerinde çalıştığını, lakin pratik deneylerde birinci sefer “gerçekleştirildiğini” söylemiş oldu. Dumitrescu Phys.org’a verdiği demeçte, “Bu dinamik topolojik etap hususun etapları hakkında büsbütün farklı bir düşünme biçimidir.” dedi.
Penrose döşeme deseni
Araştırmacılar teorilerini, kuantum bilgisayarlarda ytterbium ismi verilen bir elementin iyonlarını çarparak gerçekleştirdiler. İyonlara standart bir yinelama deseni (AB, AB, AB…) ile vurduklarında, ortaya çıkan kübitler 1.5 saniye boyunca kuantum olarak kaldı. Araştırmacılar bunun inanılmaz bir gelişme olduğunu belirtiyorlar.
aynı vakitte, iyonları bir Fibonacci darbesiyle (A, AB, ABA, ABAAB, ABAABABA…) patlattıklarında, kübitler şaşırtan bir biçimde 5,5 saniye boyunca bir harika durumda kaldı. Bir kübitin ortalama ömrünün yaklaşık 500 nanosaniye (saniyenin 0,00000005’i) olduğu düşünüldüğünde, sonuçlar sahiden dikkat alımlı. Bu kısa ömür, bir kübitin gözlemlendiğinde yahut ölçüldüğünde üst durumunu (hem 1 tıpkı vakitte 0 olarak tıpkı anda var olduğu) terk etmesinden kaynaklanmaktadır. Diğer kübitlerle etkileşimleri bile bu kuantumluğu yok etmek için kâfi gelmekte.
Dumitrescu, “Bütün atomları sıkı denetim altında tutsanız bile, etraflarıyla konuşarak, ısınarak yahut planlamadığınız hallerde etkileşime girerek kuantumluklarını kaybedebilirler. Pratikte, deher neysel aygıtlar, yalnızca birkaç lazer darbesinden daha sonra tutarlılığı bozabilecek biroldukca kusur kaynağına sahip.” dedi.
Bu Fizik kuralı, tahminen bilmeyenler için anlaması pek zordur, lakin üstteki Penrose döşeme deseninde özetlemek gerekirse gösterilmiştir. Tipik kristaller üzere, bu yarı kristalin kararlı bir kafesi vardır, fakat asla yine etmeyen bir yapıya sahiptir. Bu model, beş yapılı kare kafesin iki boyutlu temsili oluyor.
Fizikçiler, tekniğin epey daha sağlam kübitler ortaya çıkardığını gösterse de önlerinde daha epey iş olduğunu kabul ediyorlar. Maddenin bu yeni basamağı, uzun vadeli kuantum bilgi depolamasını bizlere sağlayabilir, lakin araştırmacılar bu sistemi uygun bir biçimde kuantum bilgisayara entegre edebilirlerse.
Flatiron Enstitüsü New York City Hesaplamalı Kuantum Fiziği Merkezi’ndeki bilim adamları, unsurun daha evvel hiç görülmemiş yeni bir evresini çıkardılar. Bu yeni hususun özelliği, bizim atomlarımızın tekil vakit akışında var olmalarına karşın yeni ortaya çıkan bu atomların iki vakit boyutuna sahip olmaları.
Fizikçiler iki vakit boyutlu atomları gözlemledi
Fizikçiler, bir kuantum bilgisayarında kullanılan atomlarda Fibonacci dizisine dayalı bir darbe ile bir lazer ateşleyerek unsurun bu garip fazını ortaya çıkardılar. Bunun kuantum hesaplamada bir atılım olabileceğini tez ediyorlar zira depolanan ayrıntıları mevcut kuantum depolama biçimlerinde meydana gelen kusurlardan koruyabilecekleri düşünülüyor.
Gazetenin baş muharriri Philipp Dumitrescu, beş yıldan fazla bir müddetdir bilimin gerisindeki teori üzerinde çalıştığını, lakin pratik deneylerde birinci sefer “gerçekleştirildiğini” söylemiş oldu. Dumitrescu Phys.org’a verdiği demeçte, “Bu dinamik topolojik etap hususun etapları hakkında büsbütün farklı bir düşünme biçimidir.” dedi.
Penrose döşeme deseni
Araştırmacılar teorilerini, kuantum bilgisayarlarda ytterbium ismi verilen bir elementin iyonlarını çarparak gerçekleştirdiler. İyonlara standart bir yinelama deseni (AB, AB, AB…) ile vurduklarında, ortaya çıkan kübitler 1.5 saniye boyunca kuantum olarak kaldı. Araştırmacılar bunun inanılmaz bir gelişme olduğunu belirtiyorlar.
aynı vakitte, iyonları bir Fibonacci darbesiyle (A, AB, ABA, ABAAB, ABAABABA…) patlattıklarında, kübitler şaşırtan bir biçimde 5,5 saniye boyunca bir harika durumda kaldı. Bir kübitin ortalama ömrünün yaklaşık 500 nanosaniye (saniyenin 0,00000005’i) olduğu düşünüldüğünde, sonuçlar sahiden dikkat alımlı. Bu kısa ömür, bir kübitin gözlemlendiğinde yahut ölçüldüğünde üst durumunu (hem 1 tıpkı vakitte 0 olarak tıpkı anda var olduğu) terk etmesinden kaynaklanmaktadır. Diğer kübitlerle etkileşimleri bile bu kuantumluğu yok etmek için kâfi gelmekte.
Dumitrescu, “Bütün atomları sıkı denetim altında tutsanız bile, etraflarıyla konuşarak, ısınarak yahut planlamadığınız hallerde etkileşime girerek kuantumluklarını kaybedebilirler. Pratikte, deher neysel aygıtlar, yalnızca birkaç lazer darbesinden daha sonra tutarlılığı bozabilecek biroldukca kusur kaynağına sahip.” dedi.
Bu Fizik kuralı, tahminen bilmeyenler için anlaması pek zordur, lakin üstteki Penrose döşeme deseninde özetlemek gerekirse gösterilmiştir. Tipik kristaller üzere, bu yarı kristalin kararlı bir kafesi vardır, fakat asla yine etmeyen bir yapıya sahiptir. Bu model, beş yapılı kare kafesin iki boyutlu temsili oluyor.
Fizikçiler, tekniğin epey daha sağlam kübitler ortaya çıkardığını gösterse de önlerinde daha epey iş olduğunu kabul ediyorlar. Maddenin bu yeni basamağı, uzun vadeli kuantum bilgi depolamasını bizlere sağlayabilir, lakin araştırmacılar bu sistemi uygun bir biçimde kuantum bilgisayara entegre edebilirlerse.