İlk saldırı, NATO ortaklarıyla bir toplantıya katılmak için Brüksel'e inen ABD Savunma Sekreteri Pete Hegseth'ten geldi. Amerika Birleşik Devletleri'nin Avrupa işlerinde askeri müdahalesine yönelik kritik konumuyla tanınan Hegseth, ülkesinin yeni stratejik gerçekleri göz önüne alındığında, Avrupa kıtasının güvenliğinin artık bir öncelik olmayacağını söyledi. Şu andan itibaren, Avrupa kendi savunmasını devralmalı ve Atlantik İttifakı'nın askeri harcamalarını, GSYİH'nın% 2'den% 5'ine, tesadüfen ABD'nin kendilerine ulaşamayan bir rakam olan bir rakam olmalıdır.
Hegseth ayrıca Ukrayna'nın NATO'ya giremeyeceğini ve Rusya'nın Kırım'a bağlı olduğu 2014 sınırlarının veya Rusların şu anda Donbás bölgesinde işgal ettiği 2022'nin geri dönüşüne gerçekçi olmadığını kabul etmesi gerektiğini söyledi.
Daha sonra, haftanın ortasında Trump, Avrupa başkentlerini tekrar salladı ve savaşı sona erdirmek için Vladimir Putin ile “uzun ve üretken” bir konuşma yaptığını bildirdi. Bu kararla Trump, Ukrayna'ya saldırı için Kremlin lideri etrafında inşa edilen izolasyon ve sınırlamayı kırdı ve iki kişilik bir masada eşit olarak oturdu. Haberler büyük bir endişeyle alındı, çünkü Ukrayna olmadan müzakere etmek, bu sürecin kurbanı, meşru ve kalıcı barış elde etme olasılığı riske atılıyor.
Haftanın sonunda, Avrupalı liderlerin Münih'teki Güvenlik Konferansı'na yönelik oldukları zaman, Trump'ın önerisinde Avrupa'nın barış anlaşmalarına katılımının düşünülmediği zaten biliniyordu. Ve bu sahnelemenin en yüksek notunu veren Amerika Birleşik Devletleri Başkan Yardımcısı JD Vance'in konuşmasından sonra, derin ve temel bir kırıktan muzdarip olduğu için Atlantik İttifakı Kuğu'nun şarkısıyla karşı karşıya olduğumuz anlaşıldı. .
JD Vance, Avrupa demokrasisini çok kültürlülük ve küreselciliği kucaklayarak onu kaybetmekle suçlayarak eleştirdi; Doğru ve aşırı sağın popülist hareketlerini, göçle mücadele etmek için bir mekanizma ve onları secde edilmiş ve çökmekte olan bir devlette tutan 'uyanma' zihniyeti olarak teşvik etti.
Bütün bunlar Avrupa'da çok kötü oturdu. Bazı analistlerin sürdürdüğü gibi, önümüzdeki birkaç gün içinde öldürülebilen iyi bilinen Trump ve Strient Müzakere Stratejisi ile karşı karşıya olduğumuz gerçeğinin yanı sıra. Bunun Avrupa için önemli stratejik etkileri olduğunu ve belki de Ukrayna için trajik olduğunu inkar edemeyiz, bu da gelecek için güvenlik garantisi olmadan bölge kaybını kabul etmesi istenebilir.
Derhal sonuç, Avrupa'nın artık güvenilir bir müttefik olarak görmediğidir; Aksine, Grönland davası göz önüne alındığında, demokrasiyi ve Avrupa topraklarını tehdit eden bir düşman olarak algılamaya başlar. Avrupalıların ABD'nin birliklerini ve güvenlik garantilerini geri çektiği zamana hazırlanmaları gerekiyor; Savunma endüstrilerini güçlendirmek ve Amerika Birleşik Devletleri ile en büyük bağımlılık alanlarını mümkün olduğunca kurtulmak ve yeni ortaklar aramak zorunda kalacaklardı.
Hegseth ayrıca Ukrayna'nın NATO'ya giremeyeceğini ve Rusya'nın Kırım'a bağlı olduğu 2014 sınırlarının veya Rusların şu anda Donbás bölgesinde işgal ettiği 2022'nin geri dönüşüne gerçekçi olmadığını kabul etmesi gerektiğini söyledi.
Daha sonra, haftanın ortasında Trump, Avrupa başkentlerini tekrar salladı ve savaşı sona erdirmek için Vladimir Putin ile “uzun ve üretken” bir konuşma yaptığını bildirdi. Bu kararla Trump, Ukrayna'ya saldırı için Kremlin lideri etrafında inşa edilen izolasyon ve sınırlamayı kırdı ve iki kişilik bir masada eşit olarak oturdu. Haberler büyük bir endişeyle alındı, çünkü Ukrayna olmadan müzakere etmek, bu sürecin kurbanı, meşru ve kalıcı barış elde etme olasılığı riske atılıyor.
Haftanın sonunda, Avrupalı liderlerin Münih'teki Güvenlik Konferansı'na yönelik oldukları zaman, Trump'ın önerisinde Avrupa'nın barış anlaşmalarına katılımının düşünülmediği zaten biliniyordu. Ve bu sahnelemenin en yüksek notunu veren Amerika Birleşik Devletleri Başkan Yardımcısı JD Vance'in konuşmasından sonra, derin ve temel bir kırıktan muzdarip olduğu için Atlantik İttifakı Kuğu'nun şarkısıyla karşı karşıya olduğumuz anlaşıldı. .
JD Vance, Avrupa demokrasisini çok kültürlülük ve küreselciliği kucaklayarak onu kaybetmekle suçlayarak eleştirdi; Doğru ve aşırı sağın popülist hareketlerini, göçle mücadele etmek için bir mekanizma ve onları secde edilmiş ve çökmekte olan bir devlette tutan 'uyanma' zihniyeti olarak teşvik etti.
Bütün bunlar Avrupa'da çok kötü oturdu. Bazı analistlerin sürdürdüğü gibi, önümüzdeki birkaç gün içinde öldürülebilen iyi bilinen Trump ve Strient Müzakere Stratejisi ile karşı karşıya olduğumuz gerçeğinin yanı sıra. Bunun Avrupa için önemli stratejik etkileri olduğunu ve belki de Ukrayna için trajik olduğunu inkar edemeyiz, bu da gelecek için güvenlik garantisi olmadan bölge kaybını kabul etmesi istenebilir.
Derhal sonuç, Avrupa'nın artık güvenilir bir müttefik olarak görmediğidir; Aksine, Grönland davası göz önüne alındığında, demokrasiyi ve Avrupa topraklarını tehdit eden bir düşman olarak algılamaya başlar. Avrupalıların ABD'nin birliklerini ve güvenlik garantilerini geri çektiği zamana hazırlanmaları gerekiyor; Savunma endüstrilerini güçlendirmek ve Amerika Birleşik Devletleri ile en büyük bağımlılık alanlarını mümkün olduğunca kurtulmak ve yeni ortaklar aramak zorunda kalacaklardı.