Çıkış anketlerine göre, İsveç’te iktidardaki sol görüşlü Sosyal Demokratlar Pazar günü yapılan genel seçimlerde en çok oyu alırken, sağcı popülist bir parti şimdiye kadarki en iyi performansını sergiledi.
349 sandalyeli Riksdag’da sandalye kazanmak için yarışan sekiz parti, dört muhafazakar parti ve dört sol partinin iki büyük bloktan birine ait olduğu ortada bölünmüş durumda.
İsveçli kamu yayıncısı SVT çıkış anketi, sol bloğun 176 koltukla 173 koltukla sağa göre hafif bir üstünlüğü olduğunu gösterdi.
Bu, Başbakan Magdalena Andersson’u destekleyen partilere giden oyların %49,8’i ile elde edilen bir meclis çoğunluğu anlamına geliyor ve teorik olarak onun iktidarda kalması için yeterli olması gerekiyor.
SVT Valu anketi ayrıca milliyetçi göçmenlik karşıtı İsveç Demokratlarının 2018’e göre %3 daha fazla oy aldığını ve %20,5 ile İsveç parlamentosunda Pazar gününden sonra en güçlü ikinci parti olduğunu gösterdi.
TV4’ün yaptığı bir çıkış anketi de benzer sonuçlar sunarak Andersson’un merkez soldaki Sosyal Demokratları tarafından yönetilen sol bloğa küçük bir avantaj sağlarken (%50,6) İsveç Demokratları oyların yaklaşık %4’ünü aldı.
Her iki anketin de getirdiği hata payı, sonuçların değiştiğini görebiliyordu.
Erken oylama 24 Ağustos’ta başladı ve İsveç’in yurtdışındaki büyükelçiliklerinde de oy kullanmak mümkün oldu. İlk dört gün süren oylamanın ardından katılım önceki yıllara göre daha düşüktü.
Bununla birlikte, genel seçmen katılımı İsveç’te çok yüksek olma eğilimindedir. Son seçimde, seçmenlerin neredeyse %90’ı oy kullandı.
Anderssen, bir yıldan kısa bir süre önce – parlamentodaki bir azınlığa rağmen – İsveç’in ilk kadın başbakanı oldu ve Rusya’nın Şubat ayında Ukrayna’yı işgal etmesinin ardından ülkenin NATO’ya katılma yönündeki tarihi girişimine öncülük etti.
Sağcı İsveç Demokratları 2010 yılında parlamentoya girdiler ve her seçimde istikrarlı bir şekilde daha fazla oy kazandılar. Partinin serveti, son yıllarda, özellikle Avrupa’nın kriz yılı olan 2015’te yaşanan yoğun göçün ardından ve ayrılmış mahallelerde suç arttıkça yükseldi.
Partinin kökleri beyaz milliyetçi harekette var, ancak yıllar önce aşırılık yanlılarını kovmaya başladı. Yeniden markalaşmasına rağmen, seçmenler uzun zamandır bunu kabul edilemez olarak gördü ve diğer partiler bundan kaçındı – ancak bu değişiyor gibi görünüyor.
349 sandalyeli Riksdag’da sandalye kazanmak için yarışan sekiz parti, dört muhafazakar parti ve dört sol partinin iki büyük bloktan birine ait olduğu ortada bölünmüş durumda.
İsveçli kamu yayıncısı SVT çıkış anketi, sol bloğun 176 koltukla 173 koltukla sağa göre hafif bir üstünlüğü olduğunu gösterdi.
Bu, Başbakan Magdalena Andersson’u destekleyen partilere giden oyların %49,8’i ile elde edilen bir meclis çoğunluğu anlamına geliyor ve teorik olarak onun iktidarda kalması için yeterli olması gerekiyor.
SVT Valu anketi ayrıca milliyetçi göçmenlik karşıtı İsveç Demokratlarının 2018’e göre %3 daha fazla oy aldığını ve %20,5 ile İsveç parlamentosunda Pazar gününden sonra en güçlü ikinci parti olduğunu gösterdi.
TV4’ün yaptığı bir çıkış anketi de benzer sonuçlar sunarak Andersson’un merkez soldaki Sosyal Demokratları tarafından yönetilen sol bloğa küçük bir avantaj sağlarken (%50,6) İsveç Demokratları oyların yaklaşık %4’ünü aldı.
Her iki anketin de getirdiği hata payı, sonuçların değiştiğini görebiliyordu.
Erken oylama 24 Ağustos’ta başladı ve İsveç’in yurtdışındaki büyükelçiliklerinde de oy kullanmak mümkün oldu. İlk dört gün süren oylamanın ardından katılım önceki yıllara göre daha düşüktü.
Bununla birlikte, genel seçmen katılımı İsveç’te çok yüksek olma eğilimindedir. Son seçimde, seçmenlerin neredeyse %90’ı oy kullandı.
Anderssen, bir yıldan kısa bir süre önce – parlamentodaki bir azınlığa rağmen – İsveç’in ilk kadın başbakanı oldu ve Rusya’nın Şubat ayında Ukrayna’yı işgal etmesinin ardından ülkenin NATO’ya katılma yönündeki tarihi girişimine öncülük etti.
Sağcı İsveç Demokratları 2010 yılında parlamentoya girdiler ve her seçimde istikrarlı bir şekilde daha fazla oy kazandılar. Partinin serveti, son yıllarda, özellikle Avrupa’nın kriz yılı olan 2015’te yaşanan yoğun göçün ardından ve ayrılmış mahallelerde suç arttıkça yükseldi.
Partinin kökleri beyaz milliyetçi harekette var, ancak yıllar önce aşırılık yanlılarını kovmaya başladı. Yeniden markalaşmasına rağmen, seçmenler uzun zamandır bunu kabul edilemez olarak gördü ve diğer partiler bundan kaçındı – ancak bu değişiyor gibi görünüyor.