Ürgüp ilçesine 17 kilometre uzaklıktaki manastırın kapısını sabah erkenden açarak yerli ve yabancı konukları bekleyen Coşkuner, eşi Ayşe Coşkuner ile bahçeyi temizliyor.
Bir otelde çalışırken 2001 yılında emekli olan Coşkuner, 20 yılı aşkın müddettir yürüttüğü rehberlik faaliyeti yardımıyla turistlerle bağlantı kurabilecek kadar İngilizce, Fransızca ve İtalyanca öğrendi.
Coşkuner, manastır ve ortasındaki öteki alanları gezdirdiği konuklarına farklı lisanlarda bilgi aktarıyor.
Cabir Coşkuner, manastırın etrafındaki yerlerin 1935 yılında devletin düzenlediği ihalede dedesi tarafınca satın alındığını, geçmişte büyükleri tarafınca bahçesi ekilen alandaki manastırın, daha sonraki süreçte turizme kazandırıldığını belirtti.
Coşkuner, milattan daha sonra 3. yüzyılda kayaların oyulması ile yapılan manastırda, freskleri 9’ncu yüzyılı işaret eden iki başka kilise ile bezirhane, mutfak, yemekhane, okul, toplantı salonu, keşiş ve rahiplerin konakladığı odaların bulunduğunu söylemiş oldu.
Keşiş yetiştirildiği için “Keşlik Manastırı” olarak isimlendirilen yapının, vakit içinde bugünkü halini aldığını anlatan Coşkuner, yıllar ortasında yıpranan kimi alanların, geçen yıl Nevşehir Valiliği Vilayet Özel Yönetimi koordinatörlüğünde restore edildiğini kaydetti.
Manastırı gezen turistlere bahçede yetişen meyveler ikram ediliyor
Coşkuner, manastırdaki tarihi bedellerin gelecek nesillere aktarılabilmesi için efor gösterdiğini lisana getirerek, köye hizmet hedefli düzenlenen giriş biletinden elde edilen gelirin Ürgüp Kaymakamlığı, Cemil köyü muhtarlığı ve kendisine hisse edildiğini tabir etti.
Geçmişte kimi fresk örneklerinin tahrip edildiğini aktaran Coşkuner, “Bizler bu mülklerden her insanın yaralanmasını istiyoruz. Bilhassa yaz günlerinde bahçede meyvelerimiz olur. Buraya masalar koyarız, konuklarımız çayını içer, meyve, zerzevat ikram ederiz. Burası bizim olduğu kadar misafirlerimizindir de.” dedi.
Manastırın kapıları akşamları güvenlik gayeli kilitleniyor
İnsanların ekseriyetle yaz ve bahar aylarında manastıra geldiğini belirten Coşkuner, öbür vakit içinderda da turistlere eşlik eden rehberlerin kendisini telefonla aradıklarında manastıra gelip kapıları açtığını anlattı.
Turizm acentesi ve rehberlerin de manastırın tanıtımına değerli katkı sunduğunu kaydeden Coşkuner, şu biçimde konuştu:
“Akşamları anahtarla kilitliyor, sabah gelip açıyoruz. Olağan ki kilitlenip korunması lazım, günümüzde artık eskisi kadar pek tahribat olmuyor lakin bir daha de her ihtimale karşı önlem almak durumundayız. Dönemin açık ya da kapalı olması pek kıymetli değil. İnsanlara buranın tanıtımını yapıyoruz. Burayı ziyaret edenlere, İngilizce Fransızca ve İtalyanca anlatım yapıyorum. Daha evvel otellerde çalıştım, ağır Fransız turist gelirdi, oralarda Fransızca pratik yaparak bir şeyler öğrenmiştim. Buraya da İtalyan ve Fransız turistlerin daha epey ilgi göstermesi beni lisan öğrenmeye yönlendirdi. Sözlüklerden açıp sözleri öğreniyorum, notlar alıyorum, profesyonel rehberlerimize sorarak daha yeterli anlatmaya çalışıyorum. bu biçimdelikle turistler hoşnut oluyor, biz de keyifli oluyoruz.”
Bir otelde çalışırken 2001 yılında emekli olan Coşkuner, 20 yılı aşkın müddettir yürüttüğü rehberlik faaliyeti yardımıyla turistlerle bağlantı kurabilecek kadar İngilizce, Fransızca ve İtalyanca öğrendi.
Coşkuner, manastır ve ortasındaki öteki alanları gezdirdiği konuklarına farklı lisanlarda bilgi aktarıyor.
Cabir Coşkuner, manastırın etrafındaki yerlerin 1935 yılında devletin düzenlediği ihalede dedesi tarafınca satın alındığını, geçmişte büyükleri tarafınca bahçesi ekilen alandaki manastırın, daha sonraki süreçte turizme kazandırıldığını belirtti.
Coşkuner, milattan daha sonra 3. yüzyılda kayaların oyulması ile yapılan manastırda, freskleri 9’ncu yüzyılı işaret eden iki başka kilise ile bezirhane, mutfak, yemekhane, okul, toplantı salonu, keşiş ve rahiplerin konakladığı odaların bulunduğunu söylemiş oldu.
Keşiş yetiştirildiği için “Keşlik Manastırı” olarak isimlendirilen yapının, vakit içinde bugünkü halini aldığını anlatan Coşkuner, yıllar ortasında yıpranan kimi alanların, geçen yıl Nevşehir Valiliği Vilayet Özel Yönetimi koordinatörlüğünde restore edildiğini kaydetti.
Manastırı gezen turistlere bahçede yetişen meyveler ikram ediliyor
Coşkuner, manastırdaki tarihi bedellerin gelecek nesillere aktarılabilmesi için efor gösterdiğini lisana getirerek, köye hizmet hedefli düzenlenen giriş biletinden elde edilen gelirin Ürgüp Kaymakamlığı, Cemil köyü muhtarlığı ve kendisine hisse edildiğini tabir etti.
Geçmişte kimi fresk örneklerinin tahrip edildiğini aktaran Coşkuner, “Bizler bu mülklerden her insanın yaralanmasını istiyoruz. Bilhassa yaz günlerinde bahçede meyvelerimiz olur. Buraya masalar koyarız, konuklarımız çayını içer, meyve, zerzevat ikram ederiz. Burası bizim olduğu kadar misafirlerimizindir de.” dedi.
Manastırın kapıları akşamları güvenlik gayeli kilitleniyor
İnsanların ekseriyetle yaz ve bahar aylarında manastıra geldiğini belirten Coşkuner, öbür vakit içinderda da turistlere eşlik eden rehberlerin kendisini telefonla aradıklarında manastıra gelip kapıları açtığını anlattı.
Turizm acentesi ve rehberlerin de manastırın tanıtımına değerli katkı sunduğunu kaydeden Coşkuner, şu biçimde konuştu:
“Akşamları anahtarla kilitliyor, sabah gelip açıyoruz. Olağan ki kilitlenip korunması lazım, günümüzde artık eskisi kadar pek tahribat olmuyor lakin bir daha de her ihtimale karşı önlem almak durumundayız. Dönemin açık ya da kapalı olması pek kıymetli değil. İnsanlara buranın tanıtımını yapıyoruz. Burayı ziyaret edenlere, İngilizce Fransızca ve İtalyanca anlatım yapıyorum. Daha evvel otellerde çalıştım, ağır Fransız turist gelirdi, oralarda Fransızca pratik yaparak bir şeyler öğrenmiştim. Buraya da İtalyan ve Fransız turistlerin daha epey ilgi göstermesi beni lisan öğrenmeye yönlendirdi. Sözlüklerden açıp sözleri öğreniyorum, notlar alıyorum, profesyonel rehberlerimize sorarak daha yeterli anlatmaya çalışıyorum. bu biçimdelikle turistler hoşnut oluyor, biz de keyifli oluyoruz.”