Her sabah küçük balıkçı tekneleri, Atlantik Okyanusu’ndaki Galiçya adalarından biri olan Ons yakınlarındaki anakaradan birkaç kilometre uzakta yenilebilir ustura istiridyeleri aramak için İspanyol Galiçya’daki Bueu limanından ayrılır. Bu özel olarak korunan bir alandır. Sadece en dikkatli avlanma yöntemlerine izin verilir.
Otuz bir yaşındaki Jesús Pilarte Vilar, son beş yıldır midye avlıyor. Bölgedeki diğer balıkçılar gibi o da deniz tabanına zarar verebilecek herhangi bir endüstriyel alet kullanmıyor. Bunun yerine, yumuşakçaları tek tek bulmak ve dikkatlice kumdan çekmek için dalar.
Ekolojik olarak çok daha iyi, daha sürdürülebilir bir yöntem çünkü deniz tabanını rahatsız etmiyor. Diğer organizmalara zarar vermezsiniz. Ustura istiridyelerini bulmak ve elle toplamak için gözlerini kullanıyorsun. Daha seçicidir. Sadece ticari boyuta ulaşmış daha büyük olanları alırsınız.
Jesus Pilarte Vilar
Balıkçı
Bu geleneksel yöntemin korunması, balıkçılığın Deniz Yönetim Konseyi sürdürülebilirliğini tanıyan sertifika. Her istiridyenin sadece 15 kilo yumuşakça toplamasına izin verildiği için iş günü çok uzun değil.
Kontroller zorunludur: avlar meslektaşları tarafından doğrulanır ve genellikle yetkililer tarafından kontrol edilir. Peki, bu kısıtlamaları gerekli kılan nedir?
Adalarda doğayı korumak
Birkaç yıl önce, Galiçya adaları – hem karada hem de denizin bitişik kesimlerinde – adalar ilan edildi. Ulusal park. Bu takımadaların benzersiz ekosistemi, sürekli koruma gerektirir. Park yönetimi için bu, turist akışını yönetilebilir seviyelere çekmek ve yerel balıkçılarla bir anlaşmaya varmak anlamına geliyordu.
“Balıkçılar, koruma önlemlerinin kendileri ve aileleri için geçim kaynaklarını iyileştirdiğini görebilirlerse, bu hepimiz için bir kazançtır. Daha sonra kuş ve balık popülasyonları burada yaşamaya devam ederken daha uzun yıllar balık tutmaya devam edebilirler. Ekosistemimizin bir parçası olan turistler de bu korunan alanın keyfini çıkarmaya devam edebilir” dedi. Galiçya’nın Atlantik Adaları Denizcilik-Karasal Milli Parkı.
Balıkçılık eko-turizminin teşvik edilmesi
Doğal güzellikleri ve bembeyaz kumsalları ile adalar her gün binlerce turisti kendine çekiyor. Bu, balıkçılar için daha az avlarken daha çok kazanma fırsatı olarak görüldü. Yerel bir grup, zanaatkar balıkçıları aynı zamanda turist rehberliği yapmak üzere eğitmeye başladı.
‘Bu eğitim projesinin en başından beri, balıkçılara çevre mesajını turistlere iletmeyi öğretiyoruz. Bu doğal park ortamında bu çok önemli görünüyordu,’ dedi. Ría de Pontevedra Balıkçılık Yerel Eylem Grubu.
Yüzlerce yerel balıkçı ve istiridye avcısı, ‘pescaturizm’ eğitim kursuna katıldı. Avrupa Denizcilik, Balıkçılık ve Su Ürünleri Fonu.
Javier Costa, projeye ilk katılanlardan biriydi. Karısı ve oğluyla birlikte, artık gemide dört yolcu alabilecek donanıma sahip küçük bir uzun yolcu gemisinde çalışıyor.
Pescaturistler, balıkçıların nasıl çalıştığını görebilir, deniz yaşamı hakkında daha fazla şey öğrenebilir ve Atlantik adalarının bazı benzersiz manzaralarını görebilir. Javier, geçen yıl boyunca yanlarında götürdükleri beş düzine turistin zanaatkar balıkçılığın kırılgan ekosistemlerle nasıl güvenli bir şekilde bir arada var olabileceğini görebildiğini söyledi.
Bu projede yer aldım, böylece herkes parklar ve kaynakları için deva olduğumuzu görsün – burada yüzyıllardır balık tutuyoruz.
Javier Kosta
Balıkçı
Çek Cumhuriyeti’nde geleneksel gölet balıkçılığı
Ve balık geleneklerini korumanın gerçekten fayda sağlayabileceği yerler sadece Avrupa’nın kıyı bölgeleri değil. Karayla çevrili Çek Cumhuriyeti, Orta Çağ’dan beri balıkların yetiştirildiği sayısız gölete sahiptir. Bu temel su kütlelerinin devalarını alan yerel su çiftçileridir.
Göletler çevre ve manzara için gerçekten önemlidir, çünkü bir gölet çevresinde bir mikro iklim yaratır. ESOX Kuluçkahaneden bir balık çiftçisi olan Oldřich Pecha, “Çok fazla buhar üretiyor, bu da çevremizdeki manzara ve diğer çiftçiler için harika” dedi.
Yerel bilim adamları, balık yetiştirme yöntemi için çok önemli olan göletleri korumak için yetiştiricilere bu balık yetiştirme yöntemini rekabetçi tutmalarında yardımcı oluyor. Yerel ekosistemler.
Jan Mráz, Güney Bohemya Su Ürünleri Kültürü ve Hidrosinozların Biyoçeşitliliği Araştırma Merkezi (České Budějovice’deki Güney Bohemya Üniversitesi) CENAKVA’da Sorumlu Su ve Besin Yönetimi ile Sürdürülebilir Su Ürünleri Yetiştiriciliği araştırma programının başkanıdır.
Hem hayvanların hem de bitkilerin biyoçeşitliliği için çok iyiler. Ve kasabaları ve köyleri sele karşı koruyorlar. Çiftçilerin çıkarına olan üretim ile suyun korunmasının çıkarına olan ekosistem hizmetleri arasında bir kazan-kazan durumu elde etmeye yardımcı olacak araştırmalar yapıyoruz’ dedi.
Daha fazla endüstriyel yöntemin aksine, bu sözde ‘kapsamlı su kültürü’ küçük alanlarda çok sayıda balık biriktirmez, bu nedenle su kirliliği düşük kalır. bu CENAKVA araştırma merkezibu geleneksel endüstriyi destekleyen bir dizi proje yürütmektedir.
Merkezde, balık genetik uzmanları kapsamlı su ürünleri yetiştiriciliği için en uygun üreme türleridir.
Başkanı David Gela, “Gölete daha az balık koyabilir ve havuzlar daha yoğun nüfuslu ve daha fazla yemle desteklenmiş gibi aynı üretimi elde edebiliriz” dedi. Genetik Su Ürünleri Merkezi, Su Ürünleri ve Suları Koruma Fakültesi,České Budějovice’deki Güney Bohemya Üniversitesi.
Çek araştırmacılar, döngüsel bir ekonomi yaklaşımıyla balık yetiştiriciliğini ekin yetiştirme ile birleştirmenin yollarını arıyor. Bazı kültür balıkçılığı yöntemleri, suyu yem artıkları ve balık atıklarıyla kirletebilir, ancak bu kaynağa dönüştürülebilir.
Olumsuzluğu olumluya dönüştürmek
Deneysel bir hidroponik tesiste, balık tanklarından gelen su, büyüyen salata, domates ve diğer sera bitkileri için bir besin kaynağı olarak geri dönüştürülür.
Balığın çamuru çıkıyor ve burada geri dönüştürüyoruz. Çevreye karışıp olumsuz bir ayak izi bırakmasına izin vermiyoruz. Çok küçük bir alanda, en az miktarda su ve besinle ve daha az emisyonla daha fazla gıda yetiştiriyoruz. CENAKVA’da ve České Budějovice’deki Güney Bohemya Üniversitesi Balıkçılık ve Suları Koruma Fakültesi’nde döngüsel ve sürdürülebilir bir su ürünleri sistemi biyoloğu olan Koushik Roy, “Demek bu akuaponiktir – entegre bir sistemdir” dedi.
İnsanlar ve çevre için kazan-kazan durumu
Halk sağlığı başka bir kazanan olabilir. Çek Cumhuriyeti’ndeki bir anaokulu, çocukları balık sosisleri, köfteler ve diğer yemeklerle tanıştıran bir projeye katıldı.
‘Yeme alışkanlıklarının çocuklukta erken kazanıldığını biliyoruz. Çocuklara odaklanıyoruz çünkü bu yaşta balık yemeyi ve sevmeyi öğrendiklerinde hayatları boyunca bunu yapacaklar,’ dedi Jan Mráz.
Çek Cumhuriyeti’ndeki balık tüketimi, Avrupa’nın en düşükleri arasındadır. Araştırmacılar, çocukların hangi tat, şekil ve renkteki balık yemlerini yemekten en çok mutlu olacaklarını öğrenmek istiyor.
“Bu projede yer aldığımız dört yılda çocukların çoğu balık ürünleri yemeye alıştı. Kvítek Üniversitesi Kindergarden Müdürü Magdalena Marešová, artık balığın çeşitli tatlara sahip olabileceğini ve sağlıklı olduğunu anlıyorlar, dedi.
Sonuç olarak, geleneksel balıkçılık ve su ürünleri yetiştiriciliği hem çocukların hem de doğanın sağlığında olumlu bir rol oynayabilir.
Otuz bir yaşındaki Jesús Pilarte Vilar, son beş yıldır midye avlıyor. Bölgedeki diğer balıkçılar gibi o da deniz tabanına zarar verebilecek herhangi bir endüstriyel alet kullanmıyor. Bunun yerine, yumuşakçaları tek tek bulmak ve dikkatlice kumdan çekmek için dalar.
Ekolojik olarak çok daha iyi, daha sürdürülebilir bir yöntem çünkü deniz tabanını rahatsız etmiyor. Diğer organizmalara zarar vermezsiniz. Ustura istiridyelerini bulmak ve elle toplamak için gözlerini kullanıyorsun. Daha seçicidir. Sadece ticari boyuta ulaşmış daha büyük olanları alırsınız.
Jesus Pilarte Vilar
Balıkçı
Bu geleneksel yöntemin korunması, balıkçılığın Deniz Yönetim Konseyi sürdürülebilirliğini tanıyan sertifika. Her istiridyenin sadece 15 kilo yumuşakça toplamasına izin verildiği için iş günü çok uzun değil.
Kontroller zorunludur: avlar meslektaşları tarafından doğrulanır ve genellikle yetkililer tarafından kontrol edilir. Peki, bu kısıtlamaları gerekli kılan nedir?
Adalarda doğayı korumak
Birkaç yıl önce, Galiçya adaları – hem karada hem de denizin bitişik kesimlerinde – adalar ilan edildi. Ulusal park. Bu takımadaların benzersiz ekosistemi, sürekli koruma gerektirir. Park yönetimi için bu, turist akışını yönetilebilir seviyelere çekmek ve yerel balıkçılarla bir anlaşmaya varmak anlamına geliyordu.
“Balıkçılar, koruma önlemlerinin kendileri ve aileleri için geçim kaynaklarını iyileştirdiğini görebilirlerse, bu hepimiz için bir kazançtır. Daha sonra kuş ve balık popülasyonları burada yaşamaya devam ederken daha uzun yıllar balık tutmaya devam edebilirler. Ekosistemimizin bir parçası olan turistler de bu korunan alanın keyfini çıkarmaya devam edebilir” dedi. Galiçya’nın Atlantik Adaları Denizcilik-Karasal Milli Parkı.
Balıkçılık eko-turizminin teşvik edilmesi
Doğal güzellikleri ve bembeyaz kumsalları ile adalar her gün binlerce turisti kendine çekiyor. Bu, balıkçılar için daha az avlarken daha çok kazanma fırsatı olarak görüldü. Yerel bir grup, zanaatkar balıkçıları aynı zamanda turist rehberliği yapmak üzere eğitmeye başladı.
‘Bu eğitim projesinin en başından beri, balıkçılara çevre mesajını turistlere iletmeyi öğretiyoruz. Bu doğal park ortamında bu çok önemli görünüyordu,’ dedi. Ría de Pontevedra Balıkçılık Yerel Eylem Grubu.
Yüzlerce yerel balıkçı ve istiridye avcısı, ‘pescaturizm’ eğitim kursuna katıldı. Avrupa Denizcilik, Balıkçılık ve Su Ürünleri Fonu.
Javier Costa, projeye ilk katılanlardan biriydi. Karısı ve oğluyla birlikte, artık gemide dört yolcu alabilecek donanıma sahip küçük bir uzun yolcu gemisinde çalışıyor.
Pescaturistler, balıkçıların nasıl çalıştığını görebilir, deniz yaşamı hakkında daha fazla şey öğrenebilir ve Atlantik adalarının bazı benzersiz manzaralarını görebilir. Javier, geçen yıl boyunca yanlarında götürdükleri beş düzine turistin zanaatkar balıkçılığın kırılgan ekosistemlerle nasıl güvenli bir şekilde bir arada var olabileceğini görebildiğini söyledi.
Bu projede yer aldım, böylece herkes parklar ve kaynakları için deva olduğumuzu görsün – burada yüzyıllardır balık tutuyoruz.
Javier Kosta
Balıkçı
Çek Cumhuriyeti’nde geleneksel gölet balıkçılığı
Ve balık geleneklerini korumanın gerçekten fayda sağlayabileceği yerler sadece Avrupa’nın kıyı bölgeleri değil. Karayla çevrili Çek Cumhuriyeti, Orta Çağ’dan beri balıkların yetiştirildiği sayısız gölete sahiptir. Bu temel su kütlelerinin devalarını alan yerel su çiftçileridir.
Göletler çevre ve manzara için gerçekten önemlidir, çünkü bir gölet çevresinde bir mikro iklim yaratır. ESOX Kuluçkahaneden bir balık çiftçisi olan Oldřich Pecha, “Çok fazla buhar üretiyor, bu da çevremizdeki manzara ve diğer çiftçiler için harika” dedi.
Yerel bilim adamları, balık yetiştirme yöntemi için çok önemli olan göletleri korumak için yetiştiricilere bu balık yetiştirme yöntemini rekabetçi tutmalarında yardımcı oluyor. Yerel ekosistemler.
Jan Mráz, Güney Bohemya Su Ürünleri Kültürü ve Hidrosinozların Biyoçeşitliliği Araştırma Merkezi (České Budějovice’deki Güney Bohemya Üniversitesi) CENAKVA’da Sorumlu Su ve Besin Yönetimi ile Sürdürülebilir Su Ürünleri Yetiştiriciliği araştırma programının başkanıdır.
Hem hayvanların hem de bitkilerin biyoçeşitliliği için çok iyiler. Ve kasabaları ve köyleri sele karşı koruyorlar. Çiftçilerin çıkarına olan üretim ile suyun korunmasının çıkarına olan ekosistem hizmetleri arasında bir kazan-kazan durumu elde etmeye yardımcı olacak araştırmalar yapıyoruz’ dedi.
Daha fazla endüstriyel yöntemin aksine, bu sözde ‘kapsamlı su kültürü’ küçük alanlarda çok sayıda balık biriktirmez, bu nedenle su kirliliği düşük kalır. bu CENAKVA araştırma merkezibu geleneksel endüstriyi destekleyen bir dizi proje yürütmektedir.
Merkezde, balık genetik uzmanları kapsamlı su ürünleri yetiştiriciliği için en uygun üreme türleridir.
Başkanı David Gela, “Gölete daha az balık koyabilir ve havuzlar daha yoğun nüfuslu ve daha fazla yemle desteklenmiş gibi aynı üretimi elde edebiliriz” dedi. Genetik Su Ürünleri Merkezi, Su Ürünleri ve Suları Koruma Fakültesi,České Budějovice’deki Güney Bohemya Üniversitesi.
Çek araştırmacılar, döngüsel bir ekonomi yaklaşımıyla balık yetiştiriciliğini ekin yetiştirme ile birleştirmenin yollarını arıyor. Bazı kültür balıkçılığı yöntemleri, suyu yem artıkları ve balık atıklarıyla kirletebilir, ancak bu kaynağa dönüştürülebilir.
Olumsuzluğu olumluya dönüştürmek
Deneysel bir hidroponik tesiste, balık tanklarından gelen su, büyüyen salata, domates ve diğer sera bitkileri için bir besin kaynağı olarak geri dönüştürülür.
Balığın çamuru çıkıyor ve burada geri dönüştürüyoruz. Çevreye karışıp olumsuz bir ayak izi bırakmasına izin vermiyoruz. Çok küçük bir alanda, en az miktarda su ve besinle ve daha az emisyonla daha fazla gıda yetiştiriyoruz. CENAKVA’da ve České Budějovice’deki Güney Bohemya Üniversitesi Balıkçılık ve Suları Koruma Fakültesi’nde döngüsel ve sürdürülebilir bir su ürünleri sistemi biyoloğu olan Koushik Roy, “Demek bu akuaponiktir – entegre bir sistemdir” dedi.
İnsanlar ve çevre için kazan-kazan durumu
Halk sağlığı başka bir kazanan olabilir. Çek Cumhuriyeti’ndeki bir anaokulu, çocukları balık sosisleri, köfteler ve diğer yemeklerle tanıştıran bir projeye katıldı.
‘Yeme alışkanlıklarının çocuklukta erken kazanıldığını biliyoruz. Çocuklara odaklanıyoruz çünkü bu yaşta balık yemeyi ve sevmeyi öğrendiklerinde hayatları boyunca bunu yapacaklar,’ dedi Jan Mráz.
Çek Cumhuriyeti’ndeki balık tüketimi, Avrupa’nın en düşükleri arasındadır. Araştırmacılar, çocukların hangi tat, şekil ve renkteki balık yemlerini yemekten en çok mutlu olacaklarını öğrenmek istiyor.
“Bu projede yer aldığımız dört yılda çocukların çoğu balık ürünleri yemeye alıştı. Kvítek Üniversitesi Kindergarden Müdürü Magdalena Marešová, artık balığın çeşitli tatlara sahip olabileceğini ve sağlıklı olduğunu anlıyorlar, dedi.
Sonuç olarak, geleneksel balıkçılık ve su ürünleri yetiştiriciliği hem çocukların hem de doğanın sağlığında olumlu bir rol oynayabilir.