Roma’nın Garbatella semtine adım atmak, neredeyse zamanda geri adım atmak gibidir.
Mimari ve binalar, yakınlardaki endüstriyel Ostiense bölgesindeki işler için İtalyan başkentine gelen işçileri barındırmak için mahallenin yayıldığı 1920’den aşağı yukarı değişmedi. Ve bir asırdan fazla bir süre sonra, aynı zamanda solun kalesi olmaya devam ediyor.
Yine de en ünlü eski sakinlerinden biri aşırı sağcı Başbakan Giorgia Meloni.
Meloni lüks bir yerleşim bölgesinde doğdu ama babası aileyi terk ettikten sonra büyükanne ve büyükbabasına yakın olmak için annesi ve kız kardeşiyle birlikte Garbatella’ya taşındı.
“Ben Giorgia” adlı biyografisinde Garbatella’yı büyük bir şehrin içine hapsedilmiş bir köy olarak tanımlıyor ve orada yetişmesinin hayatını önemli ölçüde etkilediğini söylüyor.
Belediye konut birimleri orada oldukça yaygındır. Bölge, 20. yüzyılda İngiltere’de popüler olan bahçeli şehir banliyölerinde modellenmiştir.
Mütevazi kökenlerinden, tarihi merkeze sadece birkaç metro durağı uzaklıkta bulunan Garbatella, başkentin en hareketli kültürel bölgelerinden biri haline geldi ve şimdi kendine özgü bir sanat kalabalığıyla popüler bir uğrak yeri.
Ancak hala güçlü bir topluluk duygusu var.
Belki de bu yüzden Meloni, daha çağdaş ve lüks EUR bölgesine gitmek için ayrıldıktan sonra Garbatella’nın düzenli ziyaretçisi olarak kaldı.
Yerel bir kasap dükkanındaki orta yaşlı bir işçi, onu “gerçekçi ve hoş” olarak tanımladı.
“Garbatella’dan ayrıldıktan sonra bile et almak için buraya gelmeye devam etti” dedi, ancak “Başbakan olarak atandığından beri onu burada görmedim” dedi.
Ülkenin en güçlü ofisine yerleştiğinden beri bölgede onu gördüğüne dair pek çok sözde görüş oldu ama çoğunun doğru olmadığı ortaya çıktı.
Şu anda Palazzo Chigi’nin zengin bir şekilde dekore edilmiş salonlarında yürüyor, ancak Meloni siyasete ilk adımlarını Garbatella’da attı ve 15 yaşında İtalyan Sosyal Hareketi’nin yerel şubesini aşırı sağcı Gençlik Cephesi’ne aktivist olarak katılmaya çağırdı.
MSI olarak da adlandırılan siyasi parti, 1946’da Mussolini’nin son hükümetinde bir kurmay başkanı olan Giorgio Almirante tarafından kuruldu.
Buna karşılık, yerel eski sosyalist parti şubesi, Partizanlar olarak da bilinen İtalyan anti-faşist direniş savaşçılarının hatıralarıyla dolu.
Oradaki yaşlı bir adama, böylesine sadık bir katı siyasetçinin kararlı bir şekilde solcu bir bölgede nasıl büyüyebildiği sorulduğunda etkilenmiş görünmüyor. Bunun yerine Meloni’yi her zaman “tek seferlik”, kendileriyle aynı kökleri paylaşmayan ve farklı bir kültürel geçmişe sahip biri olarak gördüklerini söylüyor.
Euronews’e “O orta sınıfın bir parçasıydı .. ama ona karşı hiçbir şeyimiz yok” dedi.
Ancak İtalyan medyasına göre, Meloni’nin bu bağlamda sağcı siyasi tarafla ittifakı, her zaman ana akım fikirlere karşı bir biçim isyanı olarak açıklandı.
Ancak yaşlı adam, Meloni’nin yükselişini açıklamanın bir başka nedeninin de, İtalyanlar arasında yaygın olan bir görüşü tekrarlayarak, “solun zaten öldüğü” olduğunu açıkladı.
“Bu yüzden Giorgia kolayca kazandı.”
Mimari ve binalar, yakınlardaki endüstriyel Ostiense bölgesindeki işler için İtalyan başkentine gelen işçileri barındırmak için mahallenin yayıldığı 1920’den aşağı yukarı değişmedi. Ve bir asırdan fazla bir süre sonra, aynı zamanda solun kalesi olmaya devam ediyor.
Yine de en ünlü eski sakinlerinden biri aşırı sağcı Başbakan Giorgia Meloni.
Meloni lüks bir yerleşim bölgesinde doğdu ama babası aileyi terk ettikten sonra büyükanne ve büyükbabasına yakın olmak için annesi ve kız kardeşiyle birlikte Garbatella’ya taşındı.
“Ben Giorgia” adlı biyografisinde Garbatella’yı büyük bir şehrin içine hapsedilmiş bir köy olarak tanımlıyor ve orada yetişmesinin hayatını önemli ölçüde etkilediğini söylüyor.
Belediye konut birimleri orada oldukça yaygındır. Bölge, 20. yüzyılda İngiltere’de popüler olan bahçeli şehir banliyölerinde modellenmiştir.
Mütevazi kökenlerinden, tarihi merkeze sadece birkaç metro durağı uzaklıkta bulunan Garbatella, başkentin en hareketli kültürel bölgelerinden biri haline geldi ve şimdi kendine özgü bir sanat kalabalığıyla popüler bir uğrak yeri.
Ancak hala güçlü bir topluluk duygusu var.
Belki de bu yüzden Meloni, daha çağdaş ve lüks EUR bölgesine gitmek için ayrıldıktan sonra Garbatella’nın düzenli ziyaretçisi olarak kaldı.
Yerel bir kasap dükkanındaki orta yaşlı bir işçi, onu “gerçekçi ve hoş” olarak tanımladı.
“Garbatella’dan ayrıldıktan sonra bile et almak için buraya gelmeye devam etti” dedi, ancak “Başbakan olarak atandığından beri onu burada görmedim” dedi.
Ülkenin en güçlü ofisine yerleştiğinden beri bölgede onu gördüğüne dair pek çok sözde görüş oldu ama çoğunun doğru olmadığı ortaya çıktı.
Şu anda Palazzo Chigi’nin zengin bir şekilde dekore edilmiş salonlarında yürüyor, ancak Meloni siyasete ilk adımlarını Garbatella’da attı ve 15 yaşında İtalyan Sosyal Hareketi’nin yerel şubesini aşırı sağcı Gençlik Cephesi’ne aktivist olarak katılmaya çağırdı.
MSI olarak da adlandırılan siyasi parti, 1946’da Mussolini’nin son hükümetinde bir kurmay başkanı olan Giorgio Almirante tarafından kuruldu.
Buna karşılık, yerel eski sosyalist parti şubesi, Partizanlar olarak da bilinen İtalyan anti-faşist direniş savaşçılarının hatıralarıyla dolu.
Oradaki yaşlı bir adama, böylesine sadık bir katı siyasetçinin kararlı bir şekilde solcu bir bölgede nasıl büyüyebildiği sorulduğunda etkilenmiş görünmüyor. Bunun yerine Meloni’yi her zaman “tek seferlik”, kendileriyle aynı kökleri paylaşmayan ve farklı bir kültürel geçmişe sahip biri olarak gördüklerini söylüyor.
Euronews’e “O orta sınıfın bir parçasıydı .. ama ona karşı hiçbir şeyimiz yok” dedi.
Ancak İtalyan medyasına göre, Meloni’nin bu bağlamda sağcı siyasi tarafla ittifakı, her zaman ana akım fikirlere karşı bir biçim isyanı olarak açıklandı.
Ancak yaşlı adam, Meloni’nin yükselişini açıklamanın bir başka nedeninin de, İtalyanlar arasında yaygın olan bir görüşü tekrarlayarak, “solun zaten öldüğü” olduğunu açıkladı.
“Bu yüzden Giorgia kolayca kazandı.”