bencede
New member
Galatasaray’ın eski oyuncularından Harry Kewell, beIN Sports’ta yer alan ‘Süper Hikayem’ isimli programa konuk oldu. Üç dönem boyunca Galatasaray forması giyen Avustralyalı yıldız, Türkiye’ye gelişinden, Sarı-Kırmızılı kulüpteki anılarına kadar biroldukça bahiste açıklamalarda bulundu.
Kewell, birlikte oynadığı futbolculardan en düzgün 11’ini de oluşturdu.
İşte Kewell’ın açıklamaları şöyle:
Galatasaray’a gelmedilk evvel 2005’te İstanbul finaline çıktın. O günleri anlatır mısın?
2005’e döndüğümüz vakit kıssanın aslında iki farklı boyutu var. Birincisi ferdî açıdan, ikincisi de grup açısından. Bir Avustralyalı olarak Şampiyonlar Ligi üzere bir mecrada oynamak herbiçimde ulaşabileceğim en üst düzeylerden bir tanesiydi. Liverpool’u düşünüyorum da o kulübün bir modülü olmak ve o özel oyunun bir kesimi olmak… O maçta sakatlandım, 90 dakikanın tamamında oynayamadım. O maçı tamamlayamamak benim için hayal kırıklığıydı fakat bu bir grup oyunu ve ekibin pahası ön plana çıktı. Liverpool’un başardıkları açısından olağanüstü bir geceydi. 3-0 geri düşüp ikinci yarı da büyük bir geri dönüşe imza atıp maçı penaltılara götürmek… O Liverpool kadrosunun bir kesimi olmaktan dolayı memnundum.
Galatasaray transfer sürecinde neler yaşadın?
İngiltere’de güç devirlerden geçiyordum. Ülke haricindeki opsiyonlara bakıyorduk. daha sonra Galatasaray seçeneği ortaya çıktı. Galatasaray’ın hangi istikamete, hangi açıyla gittiğini inceledik ve onlarla temaslarımızda yalnızca idare şurasından değil, oyunculardan ve taraftarlardan da son derece olumlu izlenimler aldım. Hem kendim tıpkı vakitte ailem için oraya gitmek yeterli bir seçenekti. Bunu biliyordum. Oynadığım üç yıllık süreçte epey keyif aldım.
Türkiye’ye gelmedilk evvel neler düşünüyordun?
Açıkçası bir beklentim yoktu. Buraya işimi yapmak için geliyordum. Profesyonel bir futbolcuydum. söylemiş olduğim üzere, sıkıntı bir periyottan geçiyordum ve yolumu bulmaya çalışıyordum. Burada sıcak bir biçimde karşılandım ve futbolum da daha uyguna hakikat gitti. Burada oynadığım futboldan aldığım keyfi yüzümdeki gülümsemeden anlayabilirsiniz.
Galatasaray’a golle merhaba demek nasıl bir histi?
İnanılmaz stadyumlarda, olağanüstü taraftarlar karşısında oynadım. Şunu fark ettim; etrafıma baktım ve coşkulu bir atmosfer gördüm. fevkaladeydü lakin tekrar söylüyorum, ben işimi yapmaya gelmiştim. Çalışmaya ve gol atmaya gelmiştim. Birinci geldiğimde heyecan içerisindeydim. Hasan Şaş ile oynamaktan büyük keyif aldım zira bana her vakit hoş ortalar yaptı. Bana da art direğe gidip topları kaleye göndermek kalıyordu. Birinci golümü hatırlıyorum. Sağ kanattan bir orta kesti ve ben işini âlâ yapan rastgele sol açık oyuncusu üzere art direğe koşumu yaptım ve kolay bir vole ile golü kaydettim.
Galatasaray’a karşı rakipler nasıl gayret ediyordu?
İnanılmaz bir tutku gördüm. İnanılmaz bir uğraş gördüm. Bilhassa de ekipler Galatasaray’a karşı oynamaya geldiğinde… Bir hafta evvelki maçlarını izlediğimizde, düzgün oynayabilirlerdi ama bizim karşımıza çıktıklarında hepsi 10 katı performans sergilerlerdi. Bir daha sonraki hafta da ise bir daha âlâ oynarlardı. Galatasaray oyuncusu olarak alana çıktığımda herkese karşı oynadığımızı hissederdim! Kuvvetli bir periyottu ve birinci yılımda epeyce şey öğrendim. Ligi beşinci bitirmek hayal kırıklığıydı ancak bundan evvelki dönem şampiyon olmuşlardı. O yüzden beklentileri karşılamak da zordu fakat ben bir daha de fazlaca keyif aldım. Daha fazla tecrübe kazanmak ve daha fazla müddet almak istiyordum.
Hamburg maçında stoper oynarken neler hissettin?
O Hamburg maçı enteresandı zira stoperlerimizden bir tanesi ya sakatlandı ya da cezalıydı. Ben de orta saha oyuncularımızdan birisine “Sen stopere kay, ben de orta alana geçeyim” dedim. O da bana şöyleki bir baktı ve “Hayır, ben stoper oynamam!” dedi lakin ona bu boşluğu doldurmak zorunda olduğumuzu söylemiş oldum. Tam hatırlamıyorum ancak son 15 dakikada stoper oynamak zorunda kaldım. daha sonraki haftada bu kere orta saha oyucumuz ya sakattı ya da cezalıydı. Hatırlıyorum da teknik yöneticimiz gelip benden kadroya bu biçimde bir uygunlukta bulunup bulunmayacağımı sormuştu. Stoperde oynayabilir miydim? Ben de olur dedim. Çok gergindim. Güçlü bir maçtı. Hakan Balta ile yan yana oynadık. halbuki çoklukla sol bek bölgesinde oynardı. Yani ikimiz de defansın ortasında nazaranv almıştık. Kusur yaptıklarında daima olarak kendi stoperlerimize bağırırdım ancak onların konumunda oynadığınızda ve santraforların size yanlışsız geldiklerini gördüğünüzde bu nitekim ürkütücü bir durum. Zira bir yanılgı yapamazsınız. Hakikaten kusurlar gol yemenizle sonuçlanır. Denediğim için memnunum fakat bir daha de defans değil, atak oyuncusu olmayı tercih ederim. Sanırım bu biçimdeki teknik yöneticimiz “Bülent Korkmaz”, oyunu bildiğimi ve gerekli olan, gereksinim duyulan konumu bildiğimi anlamıştı. Bunu göz önünde bulundurdu ve bu vazifesi üstelenebileceğimi düşündü. 70 dakika boyunca her şey yolunda gitti. Sanırım 2-0 öne geçtik ancak ondan sonrasında dağıldık. Avrupa’da bu biçimde bir lüksünüz yok. Bütün maç boyunca üzerinize düşeni yapmalısınız.
Hamburglu futbolcular onu stoperde gördüklerinde şaşırdı mı?
Tahminen bunu gördüklerinde şaşırmışlardır fakat hangi konumda oynarsanız oynayın, misyonunuzu idrak ediyorsunuz. Benim nazaranvim de rakip golcülerin skor yapmasını önlemekti. Topu kazanıp atak oyuncularına pas vermem bekleniyordu ve bunu 70 dakika boyunca başarabildik.
Galatasaray’daki 2. dönemi nasıl geçti?
Frank Rijkaard’ın geldiğini duyduğumda memnunluktan uçuyordum! olağanüstü bir teknik yöneticiydi. Oyuna bakış açısı farklı bir düzeydeydi. Futbolun nasıl oynanması gerektiğine dair benim bile gözlerimi açtı diyebilirim. İdmanlarda taktiksel olarak aktardıkları bizim için hakikaten epeyce keyifliydi. Ben onun için bu biçimde düşünürken enteresandır ki o beni kimi bazı 11’de alana çıkarır, birtakım bazı da kulübeden oyuna sokardı. Ancak sanırım beni nasıl hakikat bir biçimde kullanacağını biliyordu. niçinse daha sonradan girdiğim maçlarda daima gol atıyordum. Kanıtlamak istediğim bir şeyler vardı. Şanssızlığım ise, yalnızca o dönemde değil, bir epey dönemde performansımın sakatlıklar niçiniyle sekteye uğramış olmasıydı. Lakin bu da oyunun bir modülü ve bunu kabul etmeli ve yolunuza devam etmelisiniz. Değerli olan kendinizi fit tutmak ve takıma döndüğünüzde tam performans sergileyebilmek.
Hagi için neler düşünüyor?
bir daha şahsi olarak güç bir devirden geçiyordum. bir daha bir sakatlıkla çaba ediyordum fakat kesin olan bir şey var ki Hagi gerçek bir efsane. Yalnızca bir oyuncu olarak değil, bununla birlikte bir Galatasaraylı olarak. Onun üretebildiklerini ve kulübe kattıklarını görmek her vakit enteresandı. Daha uzun müddet fit kalabilmek ve onun için Galatasaray’a daha fazlasını verebilmeyi epeyce isterdim. Üzerimde daima bir uğursuzluk vardı lakin Galatasaray’da forma giymekten, çalıştığım teknik yöneticilerden ve o kadronun bir modülü olmaktan her manada büyük keyif aldım.
Türkiye’deki derbi atmosferi hakkına ne düşünüyor?
Fantastik! Buraya gelen dostlarıma kimi vakit “Sırf maçı izlemeyin, taraftarlara da bir göz atın” derdim. Kadrosu destekleme sistemleri, kulüplerine verdikleri paha, tezahürat etme biçimleri tarifsizdi. şüphesiz her maç değerlidir ancak bir derbinin ehemmiyetini herkes bilir. Ancak bir derbide asla rehavete kapılmamalısınız. Zihninizin açık olduğundan, en değerlisi de teknik yöneticinizin size verdiği nazaranvi layığı ile yerine getirebileceğinizden emin olmalısınız. kimi vakit hisleriniz ön plana geçer, hakikat düşünemez, yanılgılar yapabilir ve bu durum gol yemekle sonuçlanabilir. Türkiye’deki derbilerle ilgili olarak bence en değerli ayrıntı, konsantrasyonunuzun ne kadar yüksek olduğudur. tıpkı vakitte teknik direktörlerinizin isteklerini yerine getirmenizdir.
Türkiye’de unutamadığı derbi maçı hangisi?
Beşiktaş ’a attığım gol epey hoştu. Büyük keyif aldım. Zira golün hazırlanışı inanılmazdı. Altı pastan ileriye hakikat çıktık ve Beşiktaş defansının ardına sızdık. Ama derbilerdeki özel bir golümü ya da bir anımı seçme konusuna gelince; ben her şeydilk evvel profesyonel bir futbolcuydum. Sevdiğim sporu yapıyordum. Oynadığım her maçtan keyif aldım ve her maçı son maçımmış üzere oynadım. Hepsi de benim için özeldi. Yalnızca özel bir maç oynamaktasınız diye başka maçlar, o maçtan kıymetsiz değildir. Buna inanmıyorum. Her maçta alana çıkmalı ve oymamanız gerektiği üzere oynamalısınız. Sizi 1 kişi de izlese 50 bin kişi de izlese ya da hiç kimse izlemese de büsbütün oynamanız gerektiği üzere oynamalısınız. Ben her vakit bu biçimde oynadım. Her vakit bir derbi maçına yaklaştıkça tansiyonun arttığını hissedersiniz. kimi vakit iki hafta öncesinde bile röportajlar duyarsınız. Hem basın tıpkı vakitte beşerler yaklaşan derbiden, kararın ne olabileceğinden bahseder. her insanın izleyeceği bir maç. Futbolcularda bile bu gerginliği gözlemleyebilirsiniz. kimi vakit futbolcular, insanların ne düşüneceğine gereğinden çok odaklanır. yine yeniden düşünmeye herek yok, derbi derbidir! Kıymetlidir lakin odaklanmak için zihninizi boşaltmanız gerekir. Bunun için ne gerektiğini bilmelisiniz. Zira çabuk ve heyecanlı bir biçimde derbiye giderseniz saçma bir şey yapabilirsiniz. Gittiğiniz her derbide fark etmişsinizdir ki birinci 10 dakika çılgınca geçer. Uçarak kayan futbolcular, tekmeler, yakışıksız şeyler olur zira kimisi oyundan atılır, kimisi büyük kusurlar yapar… Bu yüzden bu biçimde maçlara sakin başla gitmenin değerli olduğunu düşünüyorum. Sağlıklı düşünebilmen gerekir. Bir derbiye giderken hudutlarınız sağlam olmalı. O maçın günü gelir, oynaması epey heyecanlıdır ancak aklıselim olmanız gerekir. Zira aklınız yerindeyse kazanma talihiniz artar.
Tribünlerde sana yapılan ‘Daddy Cool’ tezahüratı, nasıl bir his?
İnanılmazdı… Bu tezahürat Liverpool’da başladı. Bu müziğin Harry Kewell versiyonunu söylüyorlardı. ondan sonrasında Galatasaray taraftarları da bu tezahüratı yorumladı. Kimi futbolcular da kıskandı! Zira tezahürat yapılırken tıpkı anda Daddy Cool müziği statta çalınıyordu. Alana çıkmak ve bu şarkıyı duymak fevkalade! Hakikaten bu duruma bayılıyorum. Biraz taraflı olabilirim ancak futbol dünyasının en hoş müziklerinden biri.
Türkiye mesleğine vedanda neler hissettin?
Daha uzun mühlet kalmak isterdim ancak olmadı. Benim için yola çıkma vakti gelmişti. aslına bakarsanız mesleğimin sonlarına geliyordum. Ben de kendi ülkeme bir şeyler vermek niyetindeydim. O yüzden Avustralya’ya dönüp birkaç yıl orada oynamak istedim.
İstanbul’da geçirdiğin günler sana ne tabir ediyor?
Sevgi dolu, güzel… İstanbul’a gelmek hoştu zira ailece İstanbul’u seviyoruz. Arkadaşlarım, tanıdıklarım… Konuştuğum herkes İstanbul’a gelmek istiyor. Bütün mesleğimi İngiltere’de geçirip ondan sonrasında farklı bir kültürde futbol oynayabilmek ve bundan keyif almak dayanılmaz bir tecrübeydi. fevkaladeydü! Müthiş anılarım var. Türkiye’ye gelmek, burada futbol oynamak, tatillerimi geçirmek… Bunu nitekim sevdim. Bir sürü hoş anım var. Ben de buraya geldiğimde fazlaca hoş vakit geçiriyorum. Futbol hayatımda fazlaca büyük bir yer tutsa da İstanbul’da olağanüstü bir tarih var. Dayanılmaz yemekler var, beşerler şahane. Otomobil sürüşleri biraz çılgınca ancak şikâyet etmiyorum. Burada daima sıcak karşılandım. Galatasaray’a geldiğimden beri ailem daima yanımdaydı ve beşerler buna hürmet duydu. Sokağa çıktığımda olağan bir biçimde yürüyüp ve beşerlerle selamlaşırdım. Kendimi kentin bir modülü üzere hisseder ve bundan keyif alırdım. Trafiğin tıkanmasını sevmiyorum fakat bir biçimde ilerleyebilmeniz nitekim şaşırtan. Trafikteki beşerler fazlaca kibar. Ancak ben yürümeyi daha fazlaca seviyorum. Her yer buram buram tarih kokuyor. Nereye gidersen git, sıcak bir karşılama ile karşılaşıyorsun. Beşerler sana daima uygun davranıyor. Alışveriş yapmak hayli keyifli ancak her şeydilk evvel gezmeyi fazlaca seviyorum. Muazzam bir boğaz görüntüsü var. Artık tertipli olarak her fırsatta buraya geliyoruz. Ailece misafirperverlikten epeyce büyük keyif alıyoruz.
Unutamadığın maç var mı?
Beşerler bana bu soruyu sorduklarında birebir karşılığı veriyorum. Bu sporu yaparak büyüdüm ve her vakit keyif aldım. Alana her adım attığımda kendimi konutumun rahatlığında hissettim. Bu sayede kendimi söz edebildim. Alana çıkıp futbolumdan zevk alabiliyordum. Yüzümde bir gülümseme ile oynuyordum zira bu yapmak için doğduğum şeydi. Yani beşerler yüzüne tebessüm getiren maç hangisiydi diye sorduklarına “Her maçım” yanıtını veriyorum. İç saha yahut deplasman olsun, futbol oynadığım sürece daima keyif aldım.
Kaybettiğin maçlar daha sonrası neler hissediyorsun?
kimi vakit kaybettiğiniz bir maçtan daha sonra üzgün olabilirsin. Bir yarı final yahut final maçından daha sonra hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. Ya da bir derbi maçını kaybedebilirsiniz lakin futbolla ilgili hoş olan şey her vakit bir oyundan ibaret olması. Bir daha sonraki maçta bu durumu telafi etme talihiniz vardır. Şayet kaybettiğiniz bir maça takılıp kalırsanız bu sizi güzelce aşağıya çekebilir ve daha sonraki maçlara başınız rahat çıkamazsınız. Yenilgi ne kadar canınızı yaksa da bir daha sonraki maçta telafi etme bahtınız vardır. Daha ağır çalışmalı ve yanlışınızı telafi etmelisiniz.
Hakemler hakkında ne düşünüyor?
Bence hakemlerin sıkıntı bir işi var. Daha seri olmaları gerekiyor, daha süratli olmaları gerekiyor. tıpkı vakitte maçın başından sonuna kadar. Artık atletlerle bile yarışabilecek hakemler var. Bir an defans oyuncuları ile savunma yapıyorlar, bir an daha sonra ise karşı yarı alanda olmaları gerekiyor. Hakemler için daima olarak yanlışsız sonucu verebilmek fazlaca güç. şüphesiz her insanın onlara söyleyecek bir şeyleri var, zira son sonucu onlar veriyor. Artık VAR’ı da kıymetlendirmemiz gerekiyor. Doğal haliyle izlediğinizde kimi kararların yanlışlı olduğu aklınıza bile gelmeyebilir. Onlara karşı hoşgörülü olmalıyız zira sıkıntı bir işleri var ve bir fazlaca şey onların hakikat karar vermelerine bağlı. VAR bilhassa de ofsayt kuralı için faydalı. kullanması bu cins kararlar ile sınırlandığı sürece mantık çerçevesinde oluyor. Zira çıplak gözle doğruyu görmek fazlaca sıkıntı. Bu yüzden de yarımda gereksinim var.
Galatasaray’da oynarken, ‘keşke şu biçimde yapsaydım’ dediğin bir an oldu mu?
Yalnızca sakatlıklar. Her gün idmanda olsun, maçlarda olsun yüksek performans vermeniz gerektiğinde, daima olarak bedeninizin hudutlarını zorladığınızda… Evet, bedenimin bunları daha âlâ bir biçimde kaldırabilmesini isterdim. Kendime daima yeterli baktım ancak biraz şanssızdım. Lakin bir sürü sakatlık geçiren tek oyuncu da ben değilim. Bu tüm futbolcuların başına gelebilir.
Galatasaray’da forma giydiğinde en yakın arkadaşın kimdi?
Milan Baros aklıma geldi lakin ben herkesle düzgün geçinirdim. Herkesle konuşmak için gayret sarf ederim. Her seferinde farklı insanların karşısına oturmaya dikkat ederim. Farklı beşerlerle yemeğe çıkarım. hiç bir kümeye bilhassa takılıp kalmadım zira bundan hoşlanmam. Her dışarı çıktığımda farklı beşerlerle bağlantı kurmak hoşuma sarfiyat.
Galatasaray’da unutamadığın gol hangisiydi?
Her gol hoştur fakat benim için Bordeaux’ya attığım gol en hoşuydu. O maça birinci 11’de başlamadığım için keyifli değildim ancak düzgün hazırlanmıştım ve maça daha sonradan da olsa dahil olmayı bekliyordum. Yaşadığımız bir kaza benim daha sonradan oyuna girmemi sağladı. Sağ kanattan ilerlerken Lincoln ve Arda ile paslaşmalarımız oldu. Hatırlıyorum da Arda başını kaldırdığında orta yapmayı düşünüyordu lakin gördü ki topu geriye çıkarmak daha yeterli bir tercihti. Benim de şutlarım daima yeterli olmuştur. Yeterli bir şut çıkardım ve kaleciyi hazırlıksız yakaladım. Hatırlayabildiğim kadar tatlı ve sevecen bir şuttu. O denli sert vurmaya çalışmadım. Doğal bir vuruştu, epey şiddetli değildi lakin top epeyce düzgün bir yere gitti. Ve bu gol yenidendan silkelenip maçı galibiyetle sonuçlandırmamızı sağladı.
birlikte oynadığın en yetenekli futbolcu kimdi?
Mesleğim boyunca kimi fenomen oyuncularla oynadım. Leeds’de oynarken olağanüstü yetenekli oyuncular vardı. Lee Bowyer ile David Batty benim en beğendiğim oyunculardan bir tanesiydi. Liverpool’da Xavi Alonso vardı, Sami Hyypia vardı, Pepe Reina vardı. Galatasaray’a gelince Arda vardı, Lincoln vardı. Shabani Nonda da epey yeterli bir oyuncuydu. Avustralya ulusal grubundan Lucas Neill ve Mark Viduka… Lakin gelişmenini gördüğüm en uygun oyunculardan biri, yalnızca kulübü değil, ulusal ekibi için de olağanüstü işler başaran Steven Gerrard’dı. olağanüstü bir oyuncu lakin bununla birlikte alışılmadık bir kaptandı. Ama en değerlisi, epey âlâ bir insandı. Onunla oynayabilmek benim için zevkti.
2019’da taraftarlarla bir daha buluştun. O anlarda neler hissettin?
Sevecenlerdi… İşini gereği takdir edilmek her vakit hoş bir histir. Lakin daima söylemiş olduğim üzere, Galatasaray’ın bir kesimi olduğumdan beri orada özel bir şeyler olduğunu hissediyorum. Ne vakit İstanbul’a gelip bir maç izleme fırsatım olsa büyük keyif alıyorum. Taraftarlar ile birbirimize duyduğumuz hürmet karşılıklı ve bundan keyif alıyoruz.
Antrenörlük yaşantın hakkında neler düşünüyorsun?
Aslında kendimi şanslı hissediyorum zira mesleğimin sonuna geldiğimde lisansımı alma ve bir teknik yönetici olma bahtına ulaştım. çabucak hemen teknik yöneticilik yapıp yapmama konusunda kararsızdım ancak lisansımı aldım ve bu işi epeyce sevdim. Antrenörlüğü fazlaca keyifli buluyorum, oyuncuların gelişmenini takip etmek ve katkıda bulunmayı seviyorum. Şimdiden dört kulüpte çalıştım ve fazlaca keyif aldım. Tutku duyduğum bir iş ve bir an evvel bir daha başlamak istiyorum. Spor alanında, onlarla konuşarak, onlara öğreterek genç oyunculara katkıda bulunmak ve kâfi düzeye ulaşmalarını görmek, fikirlerini uygulamaya koymak, bunun getirdiği mükafatlar nitekim son derece keyifli.
Genç futbolculara bu yolda neler söylemek istersin?
Aslında mesleğinin sonunda değil, kendisini yeni bir mesleğin başında bakılırsan birisi olarak şanslı olduğumu söyleyebilirim. Bunun bir modülü olmaktan dolayı heyecanlıyım. Genç futbolculara tavsiyede bulunmaya gelince, birinci vakit içinderda futboldan zevk almalılar. Şayet yanlış sebepler için bu işe girerlerse çektikleri zorlukların karşılığını alamayacaklarından korkarım. Birinci bilmeleri gereken şey; futbol oynamaktan zevk almaları gerektiğidir ki bu hiç kolay değil. Burada oturup kolay olduğunu, biraz yetenekleri var ise başarabileceklerine söyleyecek halim yok. Kalkıp da onlara palavra söyleyecek değilim. Bu iş epey büyük uğraş, fedakarlık ve vakit istiyor. Sizin için olduğu kadar aileniz için de güç zira birden fazla vakit uzaktasınız. Bunlar işin tabiatında var lakin biliyorsunuz, dünyadaki en tanınan spor bu ve beşerler bunu seviyor. Siz de insanların sevip izlemeye geldiği sporu icra ediyorsunuz. Bu mükemmel bir şey! Her hafta canlı bir performans izlemeye geliyorlar ve siz de bu performansı sergileyen şahıssınız. Bu olağanüstü bir şey! Şayet futbolcu değilseniz bunu anlayamazsınız. Gol atmak, taraftarın önünde oynamak… İnanılmaz! ömrünüzün bütün bir kısmını buna adıyorsunuz. Yani talihinizi değerlendirin, sıkı çalışın. Bu sayede başarılı bir futbolu olma talihini elde edebilirsiniz.
Türkiye’deki futbol hakkında neler düşünüyorsun?
Tutku… Türk futbolunda ziyadesiyle tutku görüyorsunuz. Sporunuz için duyduğunuz tutku inanılmaz. Buraya geldiğimde şunu gördüm ki, taraftarından futbolcusuna, yöneticisinden liderine herkes kulübü için canını bile verebilir! Bu da olağanüstü bir şey. Negatif olarak bir şey görmüyorum. Herkes kusurlar yapar ancak devam etmeli ve andan keyif almalıyız. Gerçek olanı yapmayı denemeliyiz.
Harika Lig Kewell için ne söz ediyor?
Bunları söylemekten gurur duyuyorum. Yeni bir lig tecrübesi yaşadım. Yeni bir kültürü keşfettim ve bunu sahiden sevdim. Daha uzun yıllar kalıp daha fazla maça çıkmak isterdim. İnsanların bana gösterdiği hürmet fevkaladeydü. O yüzden biraz daha kalabilmeyi isterdim.^
Harry Kewell’ın Üstün 11’i
Gereğince şanslıyım ki bu soru bana daha evvel de sorulmuştu. Derinlemesine düşünüp birlikte oynadığım futbolculardan bir 11 yapma fırsatım oldu. Gerçek hatırlıyorsam kalecim Pepe Reina’ydı.
Sağ bekte Steve Finnan,
Stoperde Jonathan Woodgate ve Daniel Agger,
Sol bekte Ian Harte,
Defansif orta saha olarak David Batty,
Orta alanda Lee Bowyer ile Steven Gerrard…
Sol kanatta Arda Turan, sağ kanatta Abdul Baht Keita,
Forvette ise Mark Viduka
Kewell, birlikte oynadığı futbolculardan en düzgün 11’ini de oluşturdu.
İşte Kewell’ın açıklamaları şöyle:
Galatasaray’a gelmedilk evvel 2005’te İstanbul finaline çıktın. O günleri anlatır mısın?
2005’e döndüğümüz vakit kıssanın aslında iki farklı boyutu var. Birincisi ferdî açıdan, ikincisi de grup açısından. Bir Avustralyalı olarak Şampiyonlar Ligi üzere bir mecrada oynamak herbiçimde ulaşabileceğim en üst düzeylerden bir tanesiydi. Liverpool’u düşünüyorum da o kulübün bir modülü olmak ve o özel oyunun bir kesimi olmak… O maçta sakatlandım, 90 dakikanın tamamında oynayamadım. O maçı tamamlayamamak benim için hayal kırıklığıydı fakat bu bir grup oyunu ve ekibin pahası ön plana çıktı. Liverpool’un başardıkları açısından olağanüstü bir geceydi. 3-0 geri düşüp ikinci yarı da büyük bir geri dönüşe imza atıp maçı penaltılara götürmek… O Liverpool kadrosunun bir kesimi olmaktan dolayı memnundum.
Galatasaray transfer sürecinde neler yaşadın?
İngiltere’de güç devirlerden geçiyordum. Ülke haricindeki opsiyonlara bakıyorduk. daha sonra Galatasaray seçeneği ortaya çıktı. Galatasaray’ın hangi istikamete, hangi açıyla gittiğini inceledik ve onlarla temaslarımızda yalnızca idare şurasından değil, oyunculardan ve taraftarlardan da son derece olumlu izlenimler aldım. Hem kendim tıpkı vakitte ailem için oraya gitmek yeterli bir seçenekti. Bunu biliyordum. Oynadığım üç yıllık süreçte epey keyif aldım.
Türkiye’ye gelmedilk evvel neler düşünüyordun?
Açıkçası bir beklentim yoktu. Buraya işimi yapmak için geliyordum. Profesyonel bir futbolcuydum. söylemiş olduğim üzere, sıkıntı bir periyottan geçiyordum ve yolumu bulmaya çalışıyordum. Burada sıcak bir biçimde karşılandım ve futbolum da daha uyguna hakikat gitti. Burada oynadığım futboldan aldığım keyfi yüzümdeki gülümsemeden anlayabilirsiniz.
Galatasaray’a golle merhaba demek nasıl bir histi?
İnanılmaz stadyumlarda, olağanüstü taraftarlar karşısında oynadım. Şunu fark ettim; etrafıma baktım ve coşkulu bir atmosfer gördüm. fevkaladeydü lakin tekrar söylüyorum, ben işimi yapmaya gelmiştim. Çalışmaya ve gol atmaya gelmiştim. Birinci geldiğimde heyecan içerisindeydim. Hasan Şaş ile oynamaktan büyük keyif aldım zira bana her vakit hoş ortalar yaptı. Bana da art direğe gidip topları kaleye göndermek kalıyordu. Birinci golümü hatırlıyorum. Sağ kanattan bir orta kesti ve ben işini âlâ yapan rastgele sol açık oyuncusu üzere art direğe koşumu yaptım ve kolay bir vole ile golü kaydettim.
Galatasaray’a karşı rakipler nasıl gayret ediyordu?
İnanılmaz bir tutku gördüm. İnanılmaz bir uğraş gördüm. Bilhassa de ekipler Galatasaray’a karşı oynamaya geldiğinde… Bir hafta evvelki maçlarını izlediğimizde, düzgün oynayabilirlerdi ama bizim karşımıza çıktıklarında hepsi 10 katı performans sergilerlerdi. Bir daha sonraki hafta da ise bir daha âlâ oynarlardı. Galatasaray oyuncusu olarak alana çıktığımda herkese karşı oynadığımızı hissederdim! Kuvvetli bir periyottu ve birinci yılımda epeyce şey öğrendim. Ligi beşinci bitirmek hayal kırıklığıydı ancak bundan evvelki dönem şampiyon olmuşlardı. O yüzden beklentileri karşılamak da zordu fakat ben bir daha de fazlaca keyif aldım. Daha fazla tecrübe kazanmak ve daha fazla müddet almak istiyordum.
Hamburg maçında stoper oynarken neler hissettin?
O Hamburg maçı enteresandı zira stoperlerimizden bir tanesi ya sakatlandı ya da cezalıydı. Ben de orta saha oyuncularımızdan birisine “Sen stopere kay, ben de orta alana geçeyim” dedim. O da bana şöyleki bir baktı ve “Hayır, ben stoper oynamam!” dedi lakin ona bu boşluğu doldurmak zorunda olduğumuzu söylemiş oldum. Tam hatırlamıyorum ancak son 15 dakikada stoper oynamak zorunda kaldım. daha sonraki haftada bu kere orta saha oyucumuz ya sakattı ya da cezalıydı. Hatırlıyorum da teknik yöneticimiz gelip benden kadroya bu biçimde bir uygunlukta bulunup bulunmayacağımı sormuştu. Stoperde oynayabilir miydim? Ben de olur dedim. Çok gergindim. Güçlü bir maçtı. Hakan Balta ile yan yana oynadık. halbuki çoklukla sol bek bölgesinde oynardı. Yani ikimiz de defansın ortasında nazaranv almıştık. Kusur yaptıklarında daima olarak kendi stoperlerimize bağırırdım ancak onların konumunda oynadığınızda ve santraforların size yanlışsız geldiklerini gördüğünüzde bu nitekim ürkütücü bir durum. Zira bir yanılgı yapamazsınız. Hakikaten kusurlar gol yemenizle sonuçlanır. Denediğim için memnunum fakat bir daha de defans değil, atak oyuncusu olmayı tercih ederim. Sanırım bu biçimdeki teknik yöneticimiz “Bülent Korkmaz”, oyunu bildiğimi ve gerekli olan, gereksinim duyulan konumu bildiğimi anlamıştı. Bunu göz önünde bulundurdu ve bu vazifesi üstelenebileceğimi düşündü. 70 dakika boyunca her şey yolunda gitti. Sanırım 2-0 öne geçtik ancak ondan sonrasında dağıldık. Avrupa’da bu biçimde bir lüksünüz yok. Bütün maç boyunca üzerinize düşeni yapmalısınız.
Hamburglu futbolcular onu stoperde gördüklerinde şaşırdı mı?
Tahminen bunu gördüklerinde şaşırmışlardır fakat hangi konumda oynarsanız oynayın, misyonunuzu idrak ediyorsunuz. Benim nazaranvim de rakip golcülerin skor yapmasını önlemekti. Topu kazanıp atak oyuncularına pas vermem bekleniyordu ve bunu 70 dakika boyunca başarabildik.
Galatasaray’daki 2. dönemi nasıl geçti?
Frank Rijkaard’ın geldiğini duyduğumda memnunluktan uçuyordum! olağanüstü bir teknik yöneticiydi. Oyuna bakış açısı farklı bir düzeydeydi. Futbolun nasıl oynanması gerektiğine dair benim bile gözlerimi açtı diyebilirim. İdmanlarda taktiksel olarak aktardıkları bizim için hakikaten epeyce keyifliydi. Ben onun için bu biçimde düşünürken enteresandır ki o beni kimi bazı 11’de alana çıkarır, birtakım bazı da kulübeden oyuna sokardı. Ancak sanırım beni nasıl hakikat bir biçimde kullanacağını biliyordu. niçinse daha sonradan girdiğim maçlarda daima gol atıyordum. Kanıtlamak istediğim bir şeyler vardı. Şanssızlığım ise, yalnızca o dönemde değil, bir epey dönemde performansımın sakatlıklar niçiniyle sekteye uğramış olmasıydı. Lakin bu da oyunun bir modülü ve bunu kabul etmeli ve yolunuza devam etmelisiniz. Değerli olan kendinizi fit tutmak ve takıma döndüğünüzde tam performans sergileyebilmek.
Hagi için neler düşünüyor?
bir daha şahsi olarak güç bir devirden geçiyordum. bir daha bir sakatlıkla çaba ediyordum fakat kesin olan bir şey var ki Hagi gerçek bir efsane. Yalnızca bir oyuncu olarak değil, bununla birlikte bir Galatasaraylı olarak. Onun üretebildiklerini ve kulübe kattıklarını görmek her vakit enteresandı. Daha uzun müddet fit kalabilmek ve onun için Galatasaray’a daha fazlasını verebilmeyi epeyce isterdim. Üzerimde daima bir uğursuzluk vardı lakin Galatasaray’da forma giymekten, çalıştığım teknik yöneticilerden ve o kadronun bir modülü olmaktan her manada büyük keyif aldım.
Türkiye’deki derbi atmosferi hakkına ne düşünüyor?
Fantastik! Buraya gelen dostlarıma kimi vakit “Sırf maçı izlemeyin, taraftarlara da bir göz atın” derdim. Kadrosu destekleme sistemleri, kulüplerine verdikleri paha, tezahürat etme biçimleri tarifsizdi. şüphesiz her maç değerlidir ancak bir derbinin ehemmiyetini herkes bilir. Ancak bir derbide asla rehavete kapılmamalısınız. Zihninizin açık olduğundan, en değerlisi de teknik yöneticinizin size verdiği nazaranvi layığı ile yerine getirebileceğinizden emin olmalısınız. kimi vakit hisleriniz ön plana geçer, hakikat düşünemez, yanılgılar yapabilir ve bu durum gol yemekle sonuçlanabilir. Türkiye’deki derbilerle ilgili olarak bence en değerli ayrıntı, konsantrasyonunuzun ne kadar yüksek olduğudur. tıpkı vakitte teknik direktörlerinizin isteklerini yerine getirmenizdir.
Türkiye’de unutamadığı derbi maçı hangisi?
Beşiktaş ’a attığım gol epey hoştu. Büyük keyif aldım. Zira golün hazırlanışı inanılmazdı. Altı pastan ileriye hakikat çıktık ve Beşiktaş defansının ardına sızdık. Ama derbilerdeki özel bir golümü ya da bir anımı seçme konusuna gelince; ben her şeydilk evvel profesyonel bir futbolcuydum. Sevdiğim sporu yapıyordum. Oynadığım her maçtan keyif aldım ve her maçı son maçımmış üzere oynadım. Hepsi de benim için özeldi. Yalnızca özel bir maç oynamaktasınız diye başka maçlar, o maçtan kıymetsiz değildir. Buna inanmıyorum. Her maçta alana çıkmalı ve oymamanız gerektiği üzere oynamalısınız. Sizi 1 kişi de izlese 50 bin kişi de izlese ya da hiç kimse izlemese de büsbütün oynamanız gerektiği üzere oynamalısınız. Ben her vakit bu biçimde oynadım. Her vakit bir derbi maçına yaklaştıkça tansiyonun arttığını hissedersiniz. kimi vakit iki hafta öncesinde bile röportajlar duyarsınız. Hem basın tıpkı vakitte beşerler yaklaşan derbiden, kararın ne olabileceğinden bahseder. her insanın izleyeceği bir maç. Futbolcularda bile bu gerginliği gözlemleyebilirsiniz. kimi vakit futbolcular, insanların ne düşüneceğine gereğinden çok odaklanır. yine yeniden düşünmeye herek yok, derbi derbidir! Kıymetlidir lakin odaklanmak için zihninizi boşaltmanız gerekir. Bunun için ne gerektiğini bilmelisiniz. Zira çabuk ve heyecanlı bir biçimde derbiye giderseniz saçma bir şey yapabilirsiniz. Gittiğiniz her derbide fark etmişsinizdir ki birinci 10 dakika çılgınca geçer. Uçarak kayan futbolcular, tekmeler, yakışıksız şeyler olur zira kimisi oyundan atılır, kimisi büyük kusurlar yapar… Bu yüzden bu biçimde maçlara sakin başla gitmenin değerli olduğunu düşünüyorum. Sağlıklı düşünebilmen gerekir. Bir derbiye giderken hudutlarınız sağlam olmalı. O maçın günü gelir, oynaması epey heyecanlıdır ancak aklıselim olmanız gerekir. Zira aklınız yerindeyse kazanma talihiniz artar.
Tribünlerde sana yapılan ‘Daddy Cool’ tezahüratı, nasıl bir his?
İnanılmazdı… Bu tezahürat Liverpool’da başladı. Bu müziğin Harry Kewell versiyonunu söylüyorlardı. ondan sonrasında Galatasaray taraftarları da bu tezahüratı yorumladı. Kimi futbolcular da kıskandı! Zira tezahürat yapılırken tıpkı anda Daddy Cool müziği statta çalınıyordu. Alana çıkmak ve bu şarkıyı duymak fevkalade! Hakikaten bu duruma bayılıyorum. Biraz taraflı olabilirim ancak futbol dünyasının en hoş müziklerinden biri.
Türkiye mesleğine vedanda neler hissettin?
Daha uzun mühlet kalmak isterdim ancak olmadı. Benim için yola çıkma vakti gelmişti. aslına bakarsanız mesleğimin sonlarına geliyordum. Ben de kendi ülkeme bir şeyler vermek niyetindeydim. O yüzden Avustralya’ya dönüp birkaç yıl orada oynamak istedim.
İstanbul’da geçirdiğin günler sana ne tabir ediyor?
Sevgi dolu, güzel… İstanbul’a gelmek hoştu zira ailece İstanbul’u seviyoruz. Arkadaşlarım, tanıdıklarım… Konuştuğum herkes İstanbul’a gelmek istiyor. Bütün mesleğimi İngiltere’de geçirip ondan sonrasında farklı bir kültürde futbol oynayabilmek ve bundan keyif almak dayanılmaz bir tecrübeydi. fevkaladeydü! Müthiş anılarım var. Türkiye’ye gelmek, burada futbol oynamak, tatillerimi geçirmek… Bunu nitekim sevdim. Bir sürü hoş anım var. Ben de buraya geldiğimde fazlaca hoş vakit geçiriyorum. Futbol hayatımda fazlaca büyük bir yer tutsa da İstanbul’da olağanüstü bir tarih var. Dayanılmaz yemekler var, beşerler şahane. Otomobil sürüşleri biraz çılgınca ancak şikâyet etmiyorum. Burada daima sıcak karşılandım. Galatasaray’a geldiğimden beri ailem daima yanımdaydı ve beşerler buna hürmet duydu. Sokağa çıktığımda olağan bir biçimde yürüyüp ve beşerlerle selamlaşırdım. Kendimi kentin bir modülü üzere hisseder ve bundan keyif alırdım. Trafiğin tıkanmasını sevmiyorum fakat bir biçimde ilerleyebilmeniz nitekim şaşırtan. Trafikteki beşerler fazlaca kibar. Ancak ben yürümeyi daha fazlaca seviyorum. Her yer buram buram tarih kokuyor. Nereye gidersen git, sıcak bir karşılama ile karşılaşıyorsun. Beşerler sana daima uygun davranıyor. Alışveriş yapmak hayli keyifli ancak her şeydilk evvel gezmeyi fazlaca seviyorum. Muazzam bir boğaz görüntüsü var. Artık tertipli olarak her fırsatta buraya geliyoruz. Ailece misafirperverlikten epeyce büyük keyif alıyoruz.
Unutamadığın maç var mı?
Beşerler bana bu soruyu sorduklarında birebir karşılığı veriyorum. Bu sporu yaparak büyüdüm ve her vakit keyif aldım. Alana her adım attığımda kendimi konutumun rahatlığında hissettim. Bu sayede kendimi söz edebildim. Alana çıkıp futbolumdan zevk alabiliyordum. Yüzümde bir gülümseme ile oynuyordum zira bu yapmak için doğduğum şeydi. Yani beşerler yüzüne tebessüm getiren maç hangisiydi diye sorduklarına “Her maçım” yanıtını veriyorum. İç saha yahut deplasman olsun, futbol oynadığım sürece daima keyif aldım.
Kaybettiğin maçlar daha sonrası neler hissediyorsun?
kimi vakit kaybettiğiniz bir maçtan daha sonra üzgün olabilirsin. Bir yarı final yahut final maçından daha sonra hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. Ya da bir derbi maçını kaybedebilirsiniz lakin futbolla ilgili hoş olan şey her vakit bir oyundan ibaret olması. Bir daha sonraki maçta bu durumu telafi etme talihiniz vardır. Şayet kaybettiğiniz bir maça takılıp kalırsanız bu sizi güzelce aşağıya çekebilir ve daha sonraki maçlara başınız rahat çıkamazsınız. Yenilgi ne kadar canınızı yaksa da bir daha sonraki maçta telafi etme bahtınız vardır. Daha ağır çalışmalı ve yanlışınızı telafi etmelisiniz.
Hakemler hakkında ne düşünüyor?
Bence hakemlerin sıkıntı bir işi var. Daha seri olmaları gerekiyor, daha süratli olmaları gerekiyor. tıpkı vakitte maçın başından sonuna kadar. Artık atletlerle bile yarışabilecek hakemler var. Bir an defans oyuncuları ile savunma yapıyorlar, bir an daha sonra ise karşı yarı alanda olmaları gerekiyor. Hakemler için daima olarak yanlışsız sonucu verebilmek fazlaca güç. şüphesiz her insanın onlara söyleyecek bir şeyleri var, zira son sonucu onlar veriyor. Artık VAR’ı da kıymetlendirmemiz gerekiyor. Doğal haliyle izlediğinizde kimi kararların yanlışlı olduğu aklınıza bile gelmeyebilir. Onlara karşı hoşgörülü olmalıyız zira sıkıntı bir işleri var ve bir fazlaca şey onların hakikat karar vermelerine bağlı. VAR bilhassa de ofsayt kuralı için faydalı. kullanması bu cins kararlar ile sınırlandığı sürece mantık çerçevesinde oluyor. Zira çıplak gözle doğruyu görmek fazlaca sıkıntı. Bu yüzden de yarımda gereksinim var.
Galatasaray’da oynarken, ‘keşke şu biçimde yapsaydım’ dediğin bir an oldu mu?
Yalnızca sakatlıklar. Her gün idmanda olsun, maçlarda olsun yüksek performans vermeniz gerektiğinde, daima olarak bedeninizin hudutlarını zorladığınızda… Evet, bedenimin bunları daha âlâ bir biçimde kaldırabilmesini isterdim. Kendime daima yeterli baktım ancak biraz şanssızdım. Lakin bir sürü sakatlık geçiren tek oyuncu da ben değilim. Bu tüm futbolcuların başına gelebilir.
Galatasaray’da forma giydiğinde en yakın arkadaşın kimdi?
Milan Baros aklıma geldi lakin ben herkesle düzgün geçinirdim. Herkesle konuşmak için gayret sarf ederim. Her seferinde farklı insanların karşısına oturmaya dikkat ederim. Farklı beşerlerle yemeğe çıkarım. hiç bir kümeye bilhassa takılıp kalmadım zira bundan hoşlanmam. Her dışarı çıktığımda farklı beşerlerle bağlantı kurmak hoşuma sarfiyat.
Galatasaray’da unutamadığın gol hangisiydi?
Her gol hoştur fakat benim için Bordeaux’ya attığım gol en hoşuydu. O maça birinci 11’de başlamadığım için keyifli değildim ancak düzgün hazırlanmıştım ve maça daha sonradan da olsa dahil olmayı bekliyordum. Yaşadığımız bir kaza benim daha sonradan oyuna girmemi sağladı. Sağ kanattan ilerlerken Lincoln ve Arda ile paslaşmalarımız oldu. Hatırlıyorum da Arda başını kaldırdığında orta yapmayı düşünüyordu lakin gördü ki topu geriye çıkarmak daha yeterli bir tercihti. Benim de şutlarım daima yeterli olmuştur. Yeterli bir şut çıkardım ve kaleciyi hazırlıksız yakaladım. Hatırlayabildiğim kadar tatlı ve sevecen bir şuttu. O denli sert vurmaya çalışmadım. Doğal bir vuruştu, epey şiddetli değildi lakin top epeyce düzgün bir yere gitti. Ve bu gol yenidendan silkelenip maçı galibiyetle sonuçlandırmamızı sağladı.
birlikte oynadığın en yetenekli futbolcu kimdi?
Mesleğim boyunca kimi fenomen oyuncularla oynadım. Leeds’de oynarken olağanüstü yetenekli oyuncular vardı. Lee Bowyer ile David Batty benim en beğendiğim oyunculardan bir tanesiydi. Liverpool’da Xavi Alonso vardı, Sami Hyypia vardı, Pepe Reina vardı. Galatasaray’a gelince Arda vardı, Lincoln vardı. Shabani Nonda da epey yeterli bir oyuncuydu. Avustralya ulusal grubundan Lucas Neill ve Mark Viduka… Lakin gelişmenini gördüğüm en uygun oyunculardan biri, yalnızca kulübü değil, ulusal ekibi için de olağanüstü işler başaran Steven Gerrard’dı. olağanüstü bir oyuncu lakin bununla birlikte alışılmadık bir kaptandı. Ama en değerlisi, epey âlâ bir insandı. Onunla oynayabilmek benim için zevkti.
2019’da taraftarlarla bir daha buluştun. O anlarda neler hissettin?
Sevecenlerdi… İşini gereği takdir edilmek her vakit hoş bir histir. Lakin daima söylemiş olduğim üzere, Galatasaray’ın bir kesimi olduğumdan beri orada özel bir şeyler olduğunu hissediyorum. Ne vakit İstanbul’a gelip bir maç izleme fırsatım olsa büyük keyif alıyorum. Taraftarlar ile birbirimize duyduğumuz hürmet karşılıklı ve bundan keyif alıyoruz.
Antrenörlük yaşantın hakkında neler düşünüyorsun?
Aslında kendimi şanslı hissediyorum zira mesleğimin sonuna geldiğimde lisansımı alma ve bir teknik yönetici olma bahtına ulaştım. çabucak hemen teknik yöneticilik yapıp yapmama konusunda kararsızdım ancak lisansımı aldım ve bu işi epeyce sevdim. Antrenörlüğü fazlaca keyifli buluyorum, oyuncuların gelişmenini takip etmek ve katkıda bulunmayı seviyorum. Şimdiden dört kulüpte çalıştım ve fazlaca keyif aldım. Tutku duyduğum bir iş ve bir an evvel bir daha başlamak istiyorum. Spor alanında, onlarla konuşarak, onlara öğreterek genç oyunculara katkıda bulunmak ve kâfi düzeye ulaşmalarını görmek, fikirlerini uygulamaya koymak, bunun getirdiği mükafatlar nitekim son derece keyifli.
Genç futbolculara bu yolda neler söylemek istersin?
Aslında mesleğinin sonunda değil, kendisini yeni bir mesleğin başında bakılırsan birisi olarak şanslı olduğumu söyleyebilirim. Bunun bir modülü olmaktan dolayı heyecanlıyım. Genç futbolculara tavsiyede bulunmaya gelince, birinci vakit içinderda futboldan zevk almalılar. Şayet yanlış sebepler için bu işe girerlerse çektikleri zorlukların karşılığını alamayacaklarından korkarım. Birinci bilmeleri gereken şey; futbol oynamaktan zevk almaları gerektiğidir ki bu hiç kolay değil. Burada oturup kolay olduğunu, biraz yetenekleri var ise başarabileceklerine söyleyecek halim yok. Kalkıp da onlara palavra söyleyecek değilim. Bu iş epey büyük uğraş, fedakarlık ve vakit istiyor. Sizin için olduğu kadar aileniz için de güç zira birden fazla vakit uzaktasınız. Bunlar işin tabiatında var lakin biliyorsunuz, dünyadaki en tanınan spor bu ve beşerler bunu seviyor. Siz de insanların sevip izlemeye geldiği sporu icra ediyorsunuz. Bu mükemmel bir şey! Her hafta canlı bir performans izlemeye geliyorlar ve siz de bu performansı sergileyen şahıssınız. Bu olağanüstü bir şey! Şayet futbolcu değilseniz bunu anlayamazsınız. Gol atmak, taraftarın önünde oynamak… İnanılmaz! ömrünüzün bütün bir kısmını buna adıyorsunuz. Yani talihinizi değerlendirin, sıkı çalışın. Bu sayede başarılı bir futbolu olma talihini elde edebilirsiniz.
Türkiye’deki futbol hakkında neler düşünüyorsun?
Tutku… Türk futbolunda ziyadesiyle tutku görüyorsunuz. Sporunuz için duyduğunuz tutku inanılmaz. Buraya geldiğimde şunu gördüm ki, taraftarından futbolcusuna, yöneticisinden liderine herkes kulübü için canını bile verebilir! Bu da olağanüstü bir şey. Negatif olarak bir şey görmüyorum. Herkes kusurlar yapar ancak devam etmeli ve andan keyif almalıyız. Gerçek olanı yapmayı denemeliyiz.
Harika Lig Kewell için ne söz ediyor?
Bunları söylemekten gurur duyuyorum. Yeni bir lig tecrübesi yaşadım. Yeni bir kültürü keşfettim ve bunu sahiden sevdim. Daha uzun yıllar kalıp daha fazla maça çıkmak isterdim. İnsanların bana gösterdiği hürmet fevkaladeydü. O yüzden biraz daha kalabilmeyi isterdim.^
Harry Kewell’ın Üstün 11’i
Gereğince şanslıyım ki bu soru bana daha evvel de sorulmuştu. Derinlemesine düşünüp birlikte oynadığım futbolculardan bir 11 yapma fırsatım oldu. Gerçek hatırlıyorsam kalecim Pepe Reina’ydı.
Sağ bekte Steve Finnan,
Stoperde Jonathan Woodgate ve Daniel Agger,
Sol bekte Ian Harte,
Defansif orta saha olarak David Batty,
Orta alanda Lee Bowyer ile Steven Gerrard…
Sol kanatta Arda Turan, sağ kanatta Abdul Baht Keita,
Forvette ise Mark Viduka