Bu bağlamda, çalışanlara “Beceri Kazandırmak” ve “Yeniden Beceri Kazandırmak” kavramı her zamankinden daha gerekli olmasına rağmen artık yeterli değil. Bu yeni koşullara uyum sağlamak, zihniyet ve yöntem değişikliğini gerektiriyor. Bu sadece yeni becerilerin öğrenilmesiyle ilgili değil, aynı zamanda artık alakalı olmayanların öğrenilmesiyle de ilgilidir. Bu, işleri yapmanın eski yollarını bir kenara bırakmayı ve geleneksel veya alışılmış çalışma ortamlarının dışında öğrenmemize olanak tanıyan “Becerisizleştirme” ve “Becerisizleştirme” gibi yeni stratejileri benimsemeyi içerir.
Ayrıca, iş ve kişisel yaşamda dengeyi sağlayacak öğrenme, iş ve faaliyetlerden oluşan bir portföy geliştirmek de hayati önem taşıyor. Bu yeni gerçeklik iş becerilerinde derin bir dönüşüm gerektiriyor. Manuel hassasiyet ve maddi ve finansal kaynakların yönetimi gibi bir zamanlar gerekli olan bazı beceriler artık önemini yitiriyor. Dahası, teknoloji, tekrarlanan ve basit faaliyetlerin, öngörülebilir ve otomatikleştirilmiş eylemlerin yürütülmesinde giderek daha fazla lider rol üstleniyor.
Öte yandan analitik düşünme, yaratıcılık ve karmaşık problem çözme gibi beceriler artıyor ve bu becerilerin organizasyonlardaki yeni liderler tarafından hızla geliştirilmesi gerekiyor.
Bu değişim kısmen Z kuşağının işgücü piyasasına dahil olmasından kaynaklanmaktadır. Genç çalışanlar saflara katıldıkça, yöneticiler ve direktörlerin yeni becerilere hızla uyum sağlaması gerekiyor.
“Güç Becerileri” olarak bilinen bu yeterlilikler seti, meta-yeterliklerin yanı sıra hem sert hem de yumuşak becerileri içerir. Bu beceriler, günlük işlerde hızın insanlığı kaybetmemesi gereken, değişen ve gelişen ortamlarda çalışma ekiplerini yönetmek için gereklidir.
“Güç Becerilerini” geliştiren liderlerin bir dizi spesifik sonuç göstermesi gerekir. Bu, diğer becerilerin yanı sıra girişkenlik, empati, karar verme becerileri, kapsamlı liderlik ve öğrenen organizasyonların gelişimini içerir. Ayrıca, iş dünyasının yeni değişmezi haline gelen belirsizlikle de başa çıkabilmeleri gerekiyor. Bu, genel bir vizyona sahip olmayı, kişisel olarak dönüşebilmeyi, etik bir yaklaşıma ve aşkın bir amaca sahip olmayı ima eder.
Ayrıca, iş ve kişisel yaşamda dengeyi sağlayacak öğrenme, iş ve faaliyetlerden oluşan bir portföy geliştirmek de hayati önem taşıyor. Bu yeni gerçeklik iş becerilerinde derin bir dönüşüm gerektiriyor. Manuel hassasiyet ve maddi ve finansal kaynakların yönetimi gibi bir zamanlar gerekli olan bazı beceriler artık önemini yitiriyor. Dahası, teknoloji, tekrarlanan ve basit faaliyetlerin, öngörülebilir ve otomatikleştirilmiş eylemlerin yürütülmesinde giderek daha fazla lider rol üstleniyor.
Öte yandan analitik düşünme, yaratıcılık ve karmaşık problem çözme gibi beceriler artıyor ve bu becerilerin organizasyonlardaki yeni liderler tarafından hızla geliştirilmesi gerekiyor.
Bu değişim kısmen Z kuşağının işgücü piyasasına dahil olmasından kaynaklanmaktadır. Genç çalışanlar saflara katıldıkça, yöneticiler ve direktörlerin yeni becerilere hızla uyum sağlaması gerekiyor.
“Güç Becerileri” olarak bilinen bu yeterlilikler seti, meta-yeterliklerin yanı sıra hem sert hem de yumuşak becerileri içerir. Bu beceriler, günlük işlerde hızın insanlığı kaybetmemesi gereken, değişen ve gelişen ortamlarda çalışma ekiplerini yönetmek için gereklidir.
“Güç Becerilerini” geliştiren liderlerin bir dizi spesifik sonuç göstermesi gerekir. Bu, diğer becerilerin yanı sıra girişkenlik, empati, karar verme becerileri, kapsamlı liderlik ve öğrenen organizasyonların gelişimini içerir. Ayrıca, iş dünyasının yeni değişmezi haline gelen belirsizlikle de başa çıkabilmeleri gerekiyor. Bu, genel bir vizyona sahip olmayı, kişisel olarak dönüşebilmeyi, etik bir yaklaşıma ve aşkın bir amaca sahip olmayı ima eder.