Bengu
New member
[color=]Kibar Olana Ne Denir? Mizahi Bir Yaklaşım[/color]
Herkese selam! Bugün sizi biraz düşündürecek, biraz güldürecek ve belki de "kibar" kelimesini bir kez daha sorgulatacak bir konuyu ele alacağım: Kibar olana ne denir? Yani, sizce gerçekten kibarlık bir erdem mi, yoksa günümüzde fazlasıyla popüler olan, ama bazen de yavanlaşan bir davranış biçimi mi? Kibar olmak, işin aslında bir strateji midir, yoksa sadece içten bir özellik mi?
Yine de, ciddiyet bir kenara, hadi bir göz atalım bakalım, kibarlığın ardında neler varmış. Erkekler genelde olaylara çözüm odaklı bakar, öyle değil mi? Hani bir şey sorulduğunda hemen bir çözüm önerisi sunarlar. Kadınlar ise, o klasik empatik bakış açılarıyla, önce duygusal tarafı ele alıp, sonra pratik çözüme geçerler. Şimdi, bu ikisinin buluştuğu noktada kibarlığa dair neler çıkacak, bir bakalım!
[color=]Kibar Olmak: Bir Strateji Mi, Yoksa Doğal Bir Davranış Mı?[/color]
Öncelikle, kibar olmanın ne olduğunu tartışalım. Kibar olmak demek, sosyal kurallara uygun davranmak, başkalarına saygı göstermek ve genellikle "lütfen" ve "teşekkür ederim" kelimelerini kullanmak demek. Ama soru şu: Bu davranış, bir erdem mi yoksa bir strateji mi? Yani, kibarlık gerçekten de "benden" mi geliyor, yoksa "karşımda kimin olduğu"na göre şekilleniyor?
Hadi gelin, erkek ve kadın bakış açılarıyla bunu biraz eğlenceli bir şekilde tartışalım.
Erkekler için kibarlık genellikle bir strateji olabilir. Çünkü ne kadar kibar olursanız, bir kadının gözünde o kadar "saygıdeğer" olursunuz. "Kadına kapıyı açtım", "Yolunuza bir engel gelirse, yardım ederim" tarzında küçük jestler, erkeklerin kibar olma stratejisinin en iyi örneklerindendir. O yüzden bir erkek, kibarlık konusunda genelde çözüm odaklı yaklaşır: "Kibar olmam gerek, çünkü bunun karşılığında olumlu bir şey elde edebilirim."
Tabii ki, erkeklerin kibarlığı her zaman stratejik değildir. Mesela, bir arkadaşınıza bir şey sormak için kibarca yaklaştığınızda, aslında amacınız sadece yardım almak değil mi? "Küçük bir iyilik yapar mısın?" diye soran her insan aslında kibar bir şekilde "Beni sev, bana yardım et!" demek istiyor. Bunu da kabul edelim, hepimiz zaman zaman bunu yapıyoruz!
[color=]Kadınların Empatik Yaklaşımı: Kibar Olmak Bir Durum Değil, Bir Yaşam Tarzıdır![/color]
Şimdi de kadınların kibarlık anlayışına bakalım. Kadınlar için kibarlık, genellikle sadece başkalarına saygı göstermek değil, aynı zamanda empati kurarak davranmaktır. Yani, kibarlık bir yaşam tarzıdır. Bir kadının kibarlığı, başkalarının duygularını anlamaya çalışmak, nazik bir şekilde geri dönüş yapmak ve en önemlisi "kendin gibi ol" mesajını vermek gibidir. Kadınlar kibarlıkta genelde daha ilişki odaklıdır. Hani, kibarlık bir anlamda "Benimle rahat olabilirsin, seni anlıyorum!" demek gibi bir şeydir.
Ancak burada da işler biraz karışabilir, çünkü bazen kibarlık "fazla empatik" olabiliyor. Mesela, bir kadının birine sürekli "çok üzülme" veya "ne kadar zor bir durumdasın" demesi, aslında doğru anlamda kibarlık değil de aşırı empatik bir yaklaşım olabilir. Bu da bazen fazlasıyla yıpratıcı bir hale gelebilir. Yani, kibarlık yaparken aynı zamanda sınırları da belirlemek önemlidir!
Şimdi soruyorum, forumdaşlarım: Bir kadının kibarlık anlayışının "olumlu" ama bazen "fazla" empatik olmasının sebebi, onun duygusal zekasını mı yoksa yanlış anlaşılan iyi niyetini mi yansıtıyor? Hadi, tartışalım!
[color=]Kibar Olmak, Gerçekten Bizi İyi İnsan Yapar Mı?[/color]
Kibar olmak, doğrudan iyi bir insan olmak anlamına gelir mi? Kibar bir insan, karşısındaki kişiyle daha iyi ilişkiler kurar, çevresindeki kişilerle daha sağlıklı bir iletişim kurar, ama bu mutlaka onun "iyi" biri olduğu anlamına gelmez. Belki de kibar olmak, aslında sadece insanları "memnun etme" çabasıdır. Kimi insanlar kibarlığı, karşındakini etkileme aracı olarak kullanırken, kimisi de sadece içsel bir değer olarak kibar olur.
Ama bu durumun tehlikesi de var: Kibar olmak, bazen sınırları aşmak demek olabilir. "Tamam, birini kırmamak için bu kadar kibar oldum ama içimden o kadar çok şey geçiyor ki!" diyen biriyle karşılaşmak çok olası. Bu, kibarlığın bazen "sosyal baskı"ya dönüşmesidir. Bu yüzden, kibarlıkla ilgili en önemli soru şu: Ne zaman gerçekten kibar olmalıyız, ve ne zaman kibarlığı sadece bir davranış biçimi olarak kullanmalıyız?
Forumdaki arkadaşlar, birine kibarlık gösterdiğinizde, bunun gerçekten "içten" mi geldiğini düşünüyorsunuz, yoksa "sosyal olarak doğru" bir şey olduğu için mi yapıyorsunuz?
[color=]Sonuç: Kibar Olmak İyi Bir Yatırım Mı, Yoksa Boşa Çıkan Bir Çaba Mı?[/color]
Kibar olmak, hem sosyal hem de kişisel ilişkilerde elzemdir. Ancak, kibarlık ile ilgili derinlemesine düşünmek ve ne zaman kibarlık yapıp ne zaman sadece dürüst olmak gerektiğini anlamak önemli. Çünkü bazen kibarlık, karşınızdaki kişiye gerçek duygularınızı tam olarak ifade etmenizi engelleyebilir.
Hadi bakalım, forumdaki dostlar! Kibar olmanın altında yatan motivasyonlar sizce neler? Gerçekten içten mi yapıyorsunuz, yoksa sadece sosyal kurallara mı uyuyorsunuz? Kim bilir, belki de hepimizin biraz daha "sıcak" ve "doğal" olmaya ihtiyacı vardır!
Herkese selam! Bugün sizi biraz düşündürecek, biraz güldürecek ve belki de "kibar" kelimesini bir kez daha sorgulatacak bir konuyu ele alacağım: Kibar olana ne denir? Yani, sizce gerçekten kibarlık bir erdem mi, yoksa günümüzde fazlasıyla popüler olan, ama bazen de yavanlaşan bir davranış biçimi mi? Kibar olmak, işin aslında bir strateji midir, yoksa sadece içten bir özellik mi?
Yine de, ciddiyet bir kenara, hadi bir göz atalım bakalım, kibarlığın ardında neler varmış. Erkekler genelde olaylara çözüm odaklı bakar, öyle değil mi? Hani bir şey sorulduğunda hemen bir çözüm önerisi sunarlar. Kadınlar ise, o klasik empatik bakış açılarıyla, önce duygusal tarafı ele alıp, sonra pratik çözüme geçerler. Şimdi, bu ikisinin buluştuğu noktada kibarlığa dair neler çıkacak, bir bakalım!
[color=]Kibar Olmak: Bir Strateji Mi, Yoksa Doğal Bir Davranış Mı?[/color]
Öncelikle, kibar olmanın ne olduğunu tartışalım. Kibar olmak demek, sosyal kurallara uygun davranmak, başkalarına saygı göstermek ve genellikle "lütfen" ve "teşekkür ederim" kelimelerini kullanmak demek. Ama soru şu: Bu davranış, bir erdem mi yoksa bir strateji mi? Yani, kibarlık gerçekten de "benden" mi geliyor, yoksa "karşımda kimin olduğu"na göre şekilleniyor?
Hadi gelin, erkek ve kadın bakış açılarıyla bunu biraz eğlenceli bir şekilde tartışalım.
Erkekler için kibarlık genellikle bir strateji olabilir. Çünkü ne kadar kibar olursanız, bir kadının gözünde o kadar "saygıdeğer" olursunuz. "Kadına kapıyı açtım", "Yolunuza bir engel gelirse, yardım ederim" tarzında küçük jestler, erkeklerin kibar olma stratejisinin en iyi örneklerindendir. O yüzden bir erkek, kibarlık konusunda genelde çözüm odaklı yaklaşır: "Kibar olmam gerek, çünkü bunun karşılığında olumlu bir şey elde edebilirim."
Tabii ki, erkeklerin kibarlığı her zaman stratejik değildir. Mesela, bir arkadaşınıza bir şey sormak için kibarca yaklaştığınızda, aslında amacınız sadece yardım almak değil mi? "Küçük bir iyilik yapar mısın?" diye soran her insan aslında kibar bir şekilde "Beni sev, bana yardım et!" demek istiyor. Bunu da kabul edelim, hepimiz zaman zaman bunu yapıyoruz!
[color=]Kadınların Empatik Yaklaşımı: Kibar Olmak Bir Durum Değil, Bir Yaşam Tarzıdır![/color]
Şimdi de kadınların kibarlık anlayışına bakalım. Kadınlar için kibarlık, genellikle sadece başkalarına saygı göstermek değil, aynı zamanda empati kurarak davranmaktır. Yani, kibarlık bir yaşam tarzıdır. Bir kadının kibarlığı, başkalarının duygularını anlamaya çalışmak, nazik bir şekilde geri dönüş yapmak ve en önemlisi "kendin gibi ol" mesajını vermek gibidir. Kadınlar kibarlıkta genelde daha ilişki odaklıdır. Hani, kibarlık bir anlamda "Benimle rahat olabilirsin, seni anlıyorum!" demek gibi bir şeydir.
Ancak burada da işler biraz karışabilir, çünkü bazen kibarlık "fazla empatik" olabiliyor. Mesela, bir kadının birine sürekli "çok üzülme" veya "ne kadar zor bir durumdasın" demesi, aslında doğru anlamda kibarlık değil de aşırı empatik bir yaklaşım olabilir. Bu da bazen fazlasıyla yıpratıcı bir hale gelebilir. Yani, kibarlık yaparken aynı zamanda sınırları da belirlemek önemlidir!
Şimdi soruyorum, forumdaşlarım: Bir kadının kibarlık anlayışının "olumlu" ama bazen "fazla" empatik olmasının sebebi, onun duygusal zekasını mı yoksa yanlış anlaşılan iyi niyetini mi yansıtıyor? Hadi, tartışalım!
[color=]Kibar Olmak, Gerçekten Bizi İyi İnsan Yapar Mı?[/color]
Kibar olmak, doğrudan iyi bir insan olmak anlamına gelir mi? Kibar bir insan, karşısındaki kişiyle daha iyi ilişkiler kurar, çevresindeki kişilerle daha sağlıklı bir iletişim kurar, ama bu mutlaka onun "iyi" biri olduğu anlamına gelmez. Belki de kibar olmak, aslında sadece insanları "memnun etme" çabasıdır. Kimi insanlar kibarlığı, karşındakini etkileme aracı olarak kullanırken, kimisi de sadece içsel bir değer olarak kibar olur.
Ama bu durumun tehlikesi de var: Kibar olmak, bazen sınırları aşmak demek olabilir. "Tamam, birini kırmamak için bu kadar kibar oldum ama içimden o kadar çok şey geçiyor ki!" diyen biriyle karşılaşmak çok olası. Bu, kibarlığın bazen "sosyal baskı"ya dönüşmesidir. Bu yüzden, kibarlıkla ilgili en önemli soru şu: Ne zaman gerçekten kibar olmalıyız, ve ne zaman kibarlığı sadece bir davranış biçimi olarak kullanmalıyız?
Forumdaki arkadaşlar, birine kibarlık gösterdiğinizde, bunun gerçekten "içten" mi geldiğini düşünüyorsunuz, yoksa "sosyal olarak doğru" bir şey olduğu için mi yapıyorsunuz?
[color=]Sonuç: Kibar Olmak İyi Bir Yatırım Mı, Yoksa Boşa Çıkan Bir Çaba Mı?[/color]
Kibar olmak, hem sosyal hem de kişisel ilişkilerde elzemdir. Ancak, kibarlık ile ilgili derinlemesine düşünmek ve ne zaman kibarlık yapıp ne zaman sadece dürüst olmak gerektiğini anlamak önemli. Çünkü bazen kibarlık, karşınızdaki kişiye gerçek duygularınızı tam olarak ifade etmenizi engelleyebilir.
Hadi bakalım, forumdaki dostlar! Kibar olmanın altında yatan motivasyonlar sizce neler? Gerçekten içten mi yapıyorsunuz, yoksa sadece sosyal kurallara mı uyuyorsunuz? Kim bilir, belki de hepimizin biraz daha "sıcak" ve "doğal" olmaya ihtiyacı vardır!