Fransız bariton Ludovic Tézier, Verdi’nin karanlık draması Simon Boccanegra’da bir Cenova Doge’unun başrolü. Zürih Opera Binası’nda Andreas Homoki’nin sahnelemesi.
Duygusal ve kasvetli bir skor
Verdi’nin destansı Simon Boccanegra’sı, rekabet ve siyasi kargaşayla iç içe geçmiş bir aile trajedisidir. Aida veya Rigoletto gibi diğer şaheserlerinden daha az ünlü olan opera, hâlâ onun en güçlü eserlerinden biridir ve Verdi severler için vazgeçilmez bir seyirdir. Bu son reenkarnasyonda, zamanımızın en büyük baritonlarından biri olan Ludovic Tézier parlıyor.
Bunlar notalar ki, elinize aldığınızda, deşifre ettiğinizde her sayfasının bir şok olduğunu anlıyorsunuz.
Ludovic Tezier
Fransız bariton
Tézier, Musica’ya şunları söylüyor: “Soyunma odası ile sahneye çıkma arasındaki yol, iki dünya, Ludovic Tézier’in dünyası ve Simon Boccanegra’nın dünyası arasındaki bir tür boşluk.”
“Kendinizi sahneye attığınız, müziğin sizi götürdüğü ve kendinizi özgürleştirdiğiniz ve karaktere tüm alanı verdiğiniz sahnede gerçekten ilk adım.”
Verdi harika bir bestecidir. Çok teatral bir bestecidir. Bu skorda çok fazla aşk var.
Ludovic Tezier
Fransız bariton
Karanlıkta parlaklık
Verdi’nin Rönesans Cenova’sında geçen operası, ihaneti ve baba-kız ilişkisini araştırıyor.
Tézier, “Verdi çocuklarını çok küçükken kaybetti. Bu nedenle, bu kayıp melekler ve kaderin ondan çaldığı babalık için her zaman bir arayış var. Bu son derece dokunaklı, bu arayış, Simon’da mükemmel bir şekilde hissediyoruz,” diye açıklıyor Tézier. .
Bu karanlık operanın kalbi, Simon Boccanegra’nın uzun süredir kayıp olan ve öldüğünü sandığı kızıyla yeniden bir araya gelmesidir – çelişkili duygularla dolu bir an.
“Bu gerginlik ve kucaklamayı istemek için bu çekim olmasına rağmen, ikimiz de bir şekilde kendimizi tutuyoruz ve şöyle diyoruz: Vay canına, hepsi evvelinde çok fazla duygu var. Hadi bir adım geri gidelim ve ne hissettiğimizi gerçekten hissedelim ve bir ilişki geliştirelim,” diye açıklıyor Opera’nın Soprano’su Jennifer Rowley.
Verdi’de hep bu ana motif, bu güçlü babalar ve kızlar ve ailelerdeki bu çarpıtmalar vardır.
Andreas Homoki
Tiyatro yönetmeni
Ancak herhangi bir mutluluk geçicidir. Boccanegra, uzun süredir kayıp olan çocuğuyla tekrar bir araya geldikten kısa bir süre sonra zehirlenir.
“Sanki cennetin krallığına bir kapı açıyor gibi – neredeyse bir teselli gibi. Doğal bir şekilde ölmez, başka bir dünyaya gider. Anılarının dünyasına giriyor,” diye açıklıyor Opera Devlet Direktörü Andreas Homoki.
Verdi’nin tarihi dramasındaki duyguyu özetleyen Tézier bize şöyle diyor: “Ne müzik! Bu adama sahip olduğu yaşamdan dolayı, hem halka hem de toplumdan hepimize verdiği armağan nedeniyle çok fazla şefkat duyuyorum. Biz sanatçıyız.Teşekkürler Verdi!”
Duygusal ve kasvetli bir skor
Verdi’nin destansı Simon Boccanegra’sı, rekabet ve siyasi kargaşayla iç içe geçmiş bir aile trajedisidir. Aida veya Rigoletto gibi diğer şaheserlerinden daha az ünlü olan opera, hâlâ onun en güçlü eserlerinden biridir ve Verdi severler için vazgeçilmez bir seyirdir. Bu son reenkarnasyonda, zamanımızın en büyük baritonlarından biri olan Ludovic Tézier parlıyor.
Bunlar notalar ki, elinize aldığınızda, deşifre ettiğinizde her sayfasının bir şok olduğunu anlıyorsunuz.
Ludovic Tezier
Fransız bariton
Tézier, Musica’ya şunları söylüyor: “Soyunma odası ile sahneye çıkma arasındaki yol, iki dünya, Ludovic Tézier’in dünyası ve Simon Boccanegra’nın dünyası arasındaki bir tür boşluk.”
“Kendinizi sahneye attığınız, müziğin sizi götürdüğü ve kendinizi özgürleştirdiğiniz ve karaktere tüm alanı verdiğiniz sahnede gerçekten ilk adım.”
Verdi harika bir bestecidir. Çok teatral bir bestecidir. Bu skorda çok fazla aşk var.
Ludovic Tezier
Fransız bariton
Karanlıkta parlaklık
Verdi’nin Rönesans Cenova’sında geçen operası, ihaneti ve baba-kız ilişkisini araştırıyor.
Tézier, “Verdi çocuklarını çok küçükken kaybetti. Bu nedenle, bu kayıp melekler ve kaderin ondan çaldığı babalık için her zaman bir arayış var. Bu son derece dokunaklı, bu arayış, Simon’da mükemmel bir şekilde hissediyoruz,” diye açıklıyor Tézier. .
Bu karanlık operanın kalbi, Simon Boccanegra’nın uzun süredir kayıp olan ve öldüğünü sandığı kızıyla yeniden bir araya gelmesidir – çelişkili duygularla dolu bir an.
“Bu gerginlik ve kucaklamayı istemek için bu çekim olmasına rağmen, ikimiz de bir şekilde kendimizi tutuyoruz ve şöyle diyoruz: Vay canına, hepsi evvelinde çok fazla duygu var. Hadi bir adım geri gidelim ve ne hissettiğimizi gerçekten hissedelim ve bir ilişki geliştirelim,” diye açıklıyor Opera’nın Soprano’su Jennifer Rowley.
Verdi’de hep bu ana motif, bu güçlü babalar ve kızlar ve ailelerdeki bu çarpıtmalar vardır.
Andreas Homoki
Tiyatro yönetmeni
Ancak herhangi bir mutluluk geçicidir. Boccanegra, uzun süredir kayıp olan çocuğuyla tekrar bir araya geldikten kısa bir süre sonra zehirlenir.
“Sanki cennetin krallığına bir kapı açıyor gibi – neredeyse bir teselli gibi. Doğal bir şekilde ölmez, başka bir dünyaya gider. Anılarının dünyasına giriyor,” diye açıklıyor Opera Devlet Direktörü Andreas Homoki.
Verdi’nin tarihi dramasındaki duyguyu özetleyen Tézier bize şöyle diyor: “Ne müzik! Bu adama sahip olduğu yaşamdan dolayı, hem halka hem de toplumdan hepimize verdiği armağan nedeniyle çok fazla şefkat duyuyorum. Biz sanatçıyız.Teşekkürler Verdi!”