Tarih bize şoklara rağmen, Meksika'nın adapte olmak için dikkate değer bir yetenek gösterdiğini hatırlatıyor. T-MEC'nin yeniden müzakere döneminde ve pandemi sırasında, birçok şirket ve yerel yönetim stratejilerini yeniden yapılandırmaya başladı ve aksamalar öngördü. Bu süreçte ülke, küresel tedarik zincirlerini yeniden düzenlemek için kendisini önemli bir yer olarak konumlandırmaya başladı. Bugün, bu konumlandırma stratejik bir varlık olabilir.
Küresel pazarın yüksek volatilite noktasında olduğunu belirtmek gerekir, genelleştirilmiş tarifelerin tehditleri yatırımları küresel ölçekte durdurabilir ve daha düşük enflasyon yolunu engelleyebilir. Bununla birlikte, Meksika coğrafi yakınlığı, antlaşmalar ağı ve özellikle bu önlemlerin birçoğu için silahlandırılan T-MEC'nin faydaları sayesinde ayrıcalıklı bir konumda kalır.
Unutmayın ki, çelik ve alüminyum gibi bazı sektörler zaten%25 tarifelerle dövülmüş olsa da, Meksika ve Kanada ile karşılıklı hükümlerin diğer ülkeler için şiddetli uygulanmadığını ve sonuçta bir avantajı temsil eden sürdürülebileceğini unutmayın.
Öte yandan, bu değişen ortamda, şirketlerin tedarik zincirlerini yeniden düşünmeye başladıkları, verimlilik, yakınlık ve esneklik arayışında, Meksika'yı iyi bir şekilde konumlandıran verimlilik, yakınlık ve esneklik arayışında. Yakın.
Üretken operasyonların Asya'dan Kuzey Amerika'ya taşınma stratejisi, ticaretin yapısal bir dönüşümü olma eğilimi olmayı bıraktı. Bu süreçte Meksika, maliyet, ticari antlaşmalar, altyapı ve insan yetenekleri kombinasyonu için Asyalı tedarikçileri değiştirmek için en iyi seçenek olmaya devam ediyor. Yukarıdakiler son yıllarda hemen faydalar sağladı, bu yüzden benzer bir dürtü dışlamıyoruz.
Tarife meselesine dönerek, ABD'ye diğer ülkelere daha agresif tarifeler uygulayarak, T-MEC'deki menşe kurallarının daha katı hale gelmesine rağmen, göreceli olarak daha rekabetçi hale geliyor. Bu senaryo zorluklardan muaf değildir, bu nedenle bu fırsattan yararlanmak için Meksika'nın lojistik altyapısını güçlendirmesi, bağlantıya yatırım yapması ve özel teknik yetenek geliştirmesi gerekiyor. Sadece bu şekilde bitkilerin taşınması ve yeni yatırımların gelişi verimli bir şekilde emilebilir.
Tarifeler daha pahalı maliyetler ve rekabet gücünü sınırlayabilse de, şirketleri iç pazarı yenilik yapmaya, çeşitlendirmeye ve güçlendirmeye zorlarlar. Marjların sıkıştırılabileceği bir ortamda, teknoloji, otomasyon ve dijitalleşmeye yatırım bir lüks değil, daha hızlı adapte olma ve yapısal maliyetleri azaltma ihtiyacıdır.
Bu an, olası yeniden müzakere için T-MEC ile uyumluluğu gözden geçirmenin anahtarıdır. Bölgesel tedarik zincirlerini güçlendirin, ihracatta ulusal içeriği artırın ve iç pazarın güçlendirilmesi, müzakere masasında bir güç pozisyonuna sahip olmanın belirleyici olacaktır.
Buna ek olarak, bu belirsizlik bize tüm yumurtaları bir sepette bırakmamamız gerektiğini, yani Meksika'nın ABD'ye bahse girmemesi gerektiğini hatırlatıyor, ülkenin 50'den fazla ülkeye sahip bir antlaşmalar ağı var, bu nedenle pazarları çeşitlendiriyor, yeni ortakları keşfetmek ve Avrupa, Güney Amerika ve Asya ile ticari ilişkileri güçlendirmek ulusal uzun vadeli bir stratejinin parçası olmalı.
Küresel pazarın yüksek volatilite noktasında olduğunu belirtmek gerekir, genelleştirilmiş tarifelerin tehditleri yatırımları küresel ölçekte durdurabilir ve daha düşük enflasyon yolunu engelleyebilir. Bununla birlikte, Meksika coğrafi yakınlığı, antlaşmalar ağı ve özellikle bu önlemlerin birçoğu için silahlandırılan T-MEC'nin faydaları sayesinde ayrıcalıklı bir konumda kalır.
Unutmayın ki, çelik ve alüminyum gibi bazı sektörler zaten%25 tarifelerle dövülmüş olsa da, Meksika ve Kanada ile karşılıklı hükümlerin diğer ülkeler için şiddetli uygulanmadığını ve sonuçta bir avantajı temsil eden sürdürülebileceğini unutmayın.
Öte yandan, bu değişen ortamda, şirketlerin tedarik zincirlerini yeniden düşünmeye başladıkları, verimlilik, yakınlık ve esneklik arayışında, Meksika'yı iyi bir şekilde konumlandıran verimlilik, yakınlık ve esneklik arayışında. Yakın.
Üretken operasyonların Asya'dan Kuzey Amerika'ya taşınma stratejisi, ticaretin yapısal bir dönüşümü olma eğilimi olmayı bıraktı. Bu süreçte Meksika, maliyet, ticari antlaşmalar, altyapı ve insan yetenekleri kombinasyonu için Asyalı tedarikçileri değiştirmek için en iyi seçenek olmaya devam ediyor. Yukarıdakiler son yıllarda hemen faydalar sağladı, bu yüzden benzer bir dürtü dışlamıyoruz.
Tarife meselesine dönerek, ABD'ye diğer ülkelere daha agresif tarifeler uygulayarak, T-MEC'deki menşe kurallarının daha katı hale gelmesine rağmen, göreceli olarak daha rekabetçi hale geliyor. Bu senaryo zorluklardan muaf değildir, bu nedenle bu fırsattan yararlanmak için Meksika'nın lojistik altyapısını güçlendirmesi, bağlantıya yatırım yapması ve özel teknik yetenek geliştirmesi gerekiyor. Sadece bu şekilde bitkilerin taşınması ve yeni yatırımların gelişi verimli bir şekilde emilebilir.
Tarifeler daha pahalı maliyetler ve rekabet gücünü sınırlayabilse de, şirketleri iç pazarı yenilik yapmaya, çeşitlendirmeye ve güçlendirmeye zorlarlar. Marjların sıkıştırılabileceği bir ortamda, teknoloji, otomasyon ve dijitalleşmeye yatırım bir lüks değil, daha hızlı adapte olma ve yapısal maliyetleri azaltma ihtiyacıdır.
Bu an, olası yeniden müzakere için T-MEC ile uyumluluğu gözden geçirmenin anahtarıdır. Bölgesel tedarik zincirlerini güçlendirin, ihracatta ulusal içeriği artırın ve iç pazarın güçlendirilmesi, müzakere masasında bir güç pozisyonuna sahip olmanın belirleyici olacaktır.
Buna ek olarak, bu belirsizlik bize tüm yumurtaları bir sepette bırakmamamız gerektiğini, yani Meksika'nın ABD'ye bahse girmemesi gerektiğini hatırlatıyor, ülkenin 50'den fazla ülkeye sahip bir antlaşmalar ağı var, bu nedenle pazarları çeşitlendiriyor, yeni ortakları keşfetmek ve Avrupa, Güney Amerika ve Asya ile ticari ilişkileri güçlendirmek ulusal uzun vadeli bir stratejinin parçası olmalı.