Kışın başlangıcında, Atlantik dalgaları Sargasso Denizi’ndeki yumurtlama alanlarından yeni nesil yılan balıklarını Biscay Körfezi kıyılarına getirir.
Her yıl bir milyardan fazla cam yılan balığı buraya geliyor. Andrew Kerr, bu büyüleyici türün korunmasına yardımcı olmak için Avrupa çapında çalışan Sürdürülebilir Yılan Balığı Grubu’nun (SEG) başkanıdır. Yılan balıklarının bu inanılmaz yolculuğu nasıl başardığını anlatıyor.
Yaprak şeklini alırlar ve tatlı su nehirlerine çıkmak, ağırlık almak için Atlantik boyunca bir akıntı yakalamak için akıntıda dönerken yüzerler. 10 ila 15 ila 20 yıl boyunca tatlı su nehirlerinde kalabilirler ve ardından Azorlar üzerinden Sargasso denizine dönüş yolculuğuna çıkarlar.
Yılan balığı düşüşü
Ancak bir şeyler ters gitti. Avrupa yılan balığı popülasyonu sadece birkaç on yılda %90 düştü.
Daha fazlasını öğrenmek için balığı takip ediyoruz.
Bazı minik cam yılan balıkları varışta kontrollü bir şekilde yakalanır. Çoğu daha sonra Avrupa’nın nehirlerine ve sulak alanlarına bırakılıyor. Yakalananların geri kalanı, ticari boyuta kadar çiftlikte yetiştirilir.
Jérôme Gurruchaga, güneybatı Fransa’da yılan balığı yetiştiren bir aile şirketi işletiyor. Yerel balıkçılardan satın aldığı cam yılan balıkları olgunlaşarak önce sarıya sonra da gümüş yılan balıklarına dönüşür, bu da pazarın yüksek talep gördüğü bir inceliktir.
Tedarik zincirini daha sürdürülebilir hale getirmek için tüm sektör SEG ile çalışıyor .
Jérôme’nin tesisi, beş milyon yılan balığı yetiştirmek için en son teknolojileri kullanıyor. Ayrıca suyu geri dönüştürdükleri kapalı bir devre kullanırlar. Bunun avantajının, daha sonra herhangi bir antibiyotik veya böcek ilacı kullanmak zorunda kalmamaları olduğunu söylüyor.
Avrupa’da tüketilen yılan balıklarının dörtte üçü Jerome’unki gibi çiftliklerden geliyor. Geri kalanlar vahşi doğada yakalanır.
Okyanus | Yılan balıkları
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
(
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
(980070) 5) Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Hollanda’da yılan balığı yemekleri uzun süredir devam eden bir gelenektir. Şirket Spakenburg Paling BV yılda 200 tondan fazla tütsülenmiş yılan balığı üretiyor. Aynı zamanda büyük ölçekli yılan balığı kurtarma projelerini de destekler.
CEO’su Alex Koelewijn, doğanın devasını almazsak işimizi, kültürümüzü ve yılan balığı yeme geleneklerimizi kaybedeceğimizi söylüyor. “Doğaya bağlı olan şirketlerin, doğanın sınırları olduğunu kabul edecek ve bunun devasını alacak beyinlere sahip olmaları çok önemli” diye ekliyor.
Avrupa’nın yılan balığı sektörü, türlerin geleceği ile ilgilenmekte ve bilimsel araştırma, yeniden stoklama ve diğer koruma önlemlerinin finanse edilmesine yardımcı olmaktadır.
On yıllık uzun bir sorun
Kriz, Atlantik’ten cam yılan balıklarının gelişinin endişe verici bir şekilde düştüğü 1980’lerde başladı. Hollandalı biyolog Willem Dekker, düşüşü ilk fark edenlerden biriydi. Gençken geceleri balık tuttuğunu ve denizi yılan balıklarıyla dolu bulduğunu hatırlıyor. Bu artık geçerli değil.
Ona göre düşüşün nedeni tam olarak bilinmiyor. Habitat kaybı, iç suların kirlenmesi, balıkçılık, bir parazitin ortaya çıkması veya iklim değişikliği olabilir. “Muhtemelen bunların bir karışımı olduğunu düşünüyoruz, ancak esasen bilmiyoruz” diye açıklıyor.
Kazançlı bir yasa dışı ticaret
Tonlarca değerli cam yılanbalığı da, soğutulmuş kaplar ve bagajlar içinde Asya’ya yasa dışı olarak kaçırılıyor.
Europol, İspanya ve diğer ülkelerdeki büyük suç gruplarını bastıktan sonra, karaborsa yılda yaklaşık 50 ton yavru yılan balığına indirildi. Ancak bu hala tüm kanunî Avrupa pazarının iki üç katıdır.
Bazıları yılan balığı avcılığının yasaklanmasını öneriyor. Andrew Kerr, bunun daha fazla kaçak avlanmaya yol açacağı görüşünde.
AB yılan balığı yönetmeliği ‘ün uzun vadeli önlemleri daha etkili görünüyor.
Kerr, 1980-2010 dönemi arasında yılda yüzde 15’lik bir düşüş olduğunu açıklıyor. Evvel Yılan Balığı Yönetmeliği 2007 yılında yürürlüğe girmiş, 2010 yılına gelindiğinde bu düşüş yaylaya başlamıştır. Şimdi 11 yıllık bir plato ve küçük bir artış yaşadığımızı söylüyor. “Yani köşeyi dönmeye başlıyoruz. Ancak bunu tek başımıza balık tutarak yapamayız. Tatlı sularımızın yönetilme şeklini değiştirmeliyiz.” o tartışır.
Üye devlet çabaları
Kuzey Fransa’daki Frémur gibi nehirler yılan balığı göçü için hayati öneme sahiptir. Yılan balıkları bazı doğal engellerin üstesinden gelmek için evrimleşmiştir, ancak bugün yollarında çok fazla baraj ve bent var. Bu tür engeller nehirlerin akışını da etkiler, kirliliği ve yılan balıklarını zayıflatan toksisiteyi artırır.
Eric Feunteun, MNHN-Dinard’da deniz ekolojisi profesörüdür. Avrupa’nın 1,2 milyon barajı olduğunu söylüyor. Bu, her 400 metre su yolunda bir baraja eşdeğerdir.
Ona göre, “Göç etmesi ve etkilenmeyen bir su akışında yaşaması gereken bu türün azalmasına katkıda bulunan her şey, kaynaktan denize akarsu sürekliliği sunar.”
Çalışmalar
Özel yılan balığı tuzakları, bilim adamlarının doğru ölçümler yapmasını sağlar. Frémur üzerinde yapılan bir araştırma, son zamanlardaki artışlara rağmen göç sayılarının azaldığını gösteriyor. Bu muhtemelen engellerden kaynaklanmaktadır.
Yılan balığı yönetmeliğine uymak için AB üye ülkeleri göçü kolaylaştıracak önlemler alıyor.
Nehir bariyerleri genellikle içme suyu üretmek veya elektrik üretmek için gereklidir, ancak sözde ‘balık geçitleri’ ile bunlar hafifletilebilir. Ancak bunların etkinliği sınırlıdır. Araştırmacılar, göç zirveleri sırasında engellerin kısa süreliğine açılması gibi daha akıllı önlemler önermektedir. FISH-PASS proje lideri Fabien Charrier, çabaların gerekli olduğuna inanıyor, ancak ne yazık ki hala yeterli değil.
Hidroelektrik santraller önemli bir yenilenebilir enerji kaynağıdır, ancak türbinleri yumurtlamak için okyanusa geri dönen olgun yılan balıklarını yaralayabilir ve öldürebilir.
Hollanda’daki ‘Eels over the dayk’ projesi bu tehdidi azaltmayı amaçlıyor. Frans Komen ve oğlu gibi balıkçılar, sezon dışında yılan balığı yakalarlar ve avlarını setin diğer tarafında bırakarak denize güvenli bir geçiş sağlarlar.
Frans’a göre, yılan balıkları 30 yıldır orada büyüyor, “onların bu hidroelektrik santralinde yaralanmalarına izin vermek ahlaki olarak doğru olmaz.”
Balıkçılara çalışmaları için ödeme yapılıyor Hollanda yılan balığı tüccarları, çiftçiler ve balıkçılar vakfı ve hidroelektrik endüstrisi. Vakıf, serbest bırakılan avların 2013’ten bu yana neredeyse altı kat arttığını ve bunun çabalarının boşuna olmadığını ve yılan balığı stokunun yavaş yavaş toparlandığını gösterebileceğini söylüyor.
Olumlu işaretler cesaret verici, ancak yılan balığı kritik nesli tükenmekte olan bir tür olmaya devam ediyor . Uzun ömrü ile popülasyonu eski haline getirmek, onlarca yıllık sürekli çaba gerektirecektir.
Kerr’in dediği gibi, Avrupa’nın artık bir Yeşil Anlaşması var ve sosyal, ekonomik ve çevresel faktörlerin hepsi bir araya geliyor, “bizim istediğimiz yılan balığı için bir Yeşil Anlaşma, bir yılan balığı anlaşması”.
Her yıl bir milyardan fazla cam yılan balığı buraya geliyor. Andrew Kerr, bu büyüleyici türün korunmasına yardımcı olmak için Avrupa çapında çalışan Sürdürülebilir Yılan Balığı Grubu’nun (SEG) başkanıdır. Yılan balıklarının bu inanılmaz yolculuğu nasıl başardığını anlatıyor.
Yaprak şeklini alırlar ve tatlı su nehirlerine çıkmak, ağırlık almak için Atlantik boyunca bir akıntı yakalamak için akıntıda dönerken yüzerler. 10 ila 15 ila 20 yıl boyunca tatlı su nehirlerinde kalabilirler ve ardından Azorlar üzerinden Sargasso denizine dönüş yolculuğuna çıkarlar.
Yılan balığı düşüşü
Ancak bir şeyler ters gitti. Avrupa yılan balığı popülasyonu sadece birkaç on yılda %90 düştü.
Daha fazlasını öğrenmek için balığı takip ediyoruz.
Bazı minik cam yılan balıkları varışta kontrollü bir şekilde yakalanır. Çoğu daha sonra Avrupa’nın nehirlerine ve sulak alanlarına bırakılıyor. Yakalananların geri kalanı, ticari boyuta kadar çiftlikte yetiştirilir.
Jérôme Gurruchaga, güneybatı Fransa’da yılan balığı yetiştiren bir aile şirketi işletiyor. Yerel balıkçılardan satın aldığı cam yılan balıkları olgunlaşarak önce sarıya sonra da gümüş yılan balıklarına dönüşür, bu da pazarın yüksek talep gördüğü bir inceliktir.
Tedarik zincirini daha sürdürülebilir hale getirmek için tüm sektör SEG ile çalışıyor .
Jérôme’nin tesisi, beş milyon yılan balığı yetiştirmek için en son teknolojileri kullanıyor. Ayrıca suyu geri dönüştürdükleri kapalı bir devre kullanırlar. Bunun avantajının, daha sonra herhangi bir antibiyotik veya böcek ilacı kullanmak zorunda kalmamaları olduğunu söylüyor.
Avrupa’da tüketilen yılan balıklarının dörtte üçü Jerome’unki gibi çiftliklerden geliyor. Geri kalanlar vahşi doğada yakalanır.
Okyanus | Yılan balıkları
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
(
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
(980070) 5) Okyanus
Okyanus
Okyanus
Okyanus
Hollanda’da yılan balığı yemekleri uzun süredir devam eden bir gelenektir. Şirket Spakenburg Paling BV yılda 200 tondan fazla tütsülenmiş yılan balığı üretiyor. Aynı zamanda büyük ölçekli yılan balığı kurtarma projelerini de destekler.
CEO’su Alex Koelewijn, doğanın devasını almazsak işimizi, kültürümüzü ve yılan balığı yeme geleneklerimizi kaybedeceğimizi söylüyor. “Doğaya bağlı olan şirketlerin, doğanın sınırları olduğunu kabul edecek ve bunun devasını alacak beyinlere sahip olmaları çok önemli” diye ekliyor.
Avrupa’nın yılan balığı sektörü, türlerin geleceği ile ilgilenmekte ve bilimsel araştırma, yeniden stoklama ve diğer koruma önlemlerinin finanse edilmesine yardımcı olmaktadır.
On yıllık uzun bir sorun
Kriz, Atlantik’ten cam yılan balıklarının gelişinin endişe verici bir şekilde düştüğü 1980’lerde başladı. Hollandalı biyolog Willem Dekker, düşüşü ilk fark edenlerden biriydi. Gençken geceleri balık tuttuğunu ve denizi yılan balıklarıyla dolu bulduğunu hatırlıyor. Bu artık geçerli değil.
Ona göre düşüşün nedeni tam olarak bilinmiyor. Habitat kaybı, iç suların kirlenmesi, balıkçılık, bir parazitin ortaya çıkması veya iklim değişikliği olabilir. “Muhtemelen bunların bir karışımı olduğunu düşünüyoruz, ancak esasen bilmiyoruz” diye açıklıyor.
Kazançlı bir yasa dışı ticaret
Tonlarca değerli cam yılanbalığı da, soğutulmuş kaplar ve bagajlar içinde Asya’ya yasa dışı olarak kaçırılıyor.
Europol, İspanya ve diğer ülkelerdeki büyük suç gruplarını bastıktan sonra, karaborsa yılda yaklaşık 50 ton yavru yılan balığına indirildi. Ancak bu hala tüm kanunî Avrupa pazarının iki üç katıdır.
Bazıları yılan balığı avcılığının yasaklanmasını öneriyor. Andrew Kerr, bunun daha fazla kaçak avlanmaya yol açacağı görüşünde.
AB yılan balığı yönetmeliği ‘ün uzun vadeli önlemleri daha etkili görünüyor.
Kerr, 1980-2010 dönemi arasında yılda yüzde 15’lik bir düşüş olduğunu açıklıyor. Evvel Yılan Balığı Yönetmeliği 2007 yılında yürürlüğe girmiş, 2010 yılına gelindiğinde bu düşüş yaylaya başlamıştır. Şimdi 11 yıllık bir plato ve küçük bir artış yaşadığımızı söylüyor. “Yani köşeyi dönmeye başlıyoruz. Ancak bunu tek başımıza balık tutarak yapamayız. Tatlı sularımızın yönetilme şeklini değiştirmeliyiz.” o tartışır.
Üye devlet çabaları
Kuzey Fransa’daki Frémur gibi nehirler yılan balığı göçü için hayati öneme sahiptir. Yılan balıkları bazı doğal engellerin üstesinden gelmek için evrimleşmiştir, ancak bugün yollarında çok fazla baraj ve bent var. Bu tür engeller nehirlerin akışını da etkiler, kirliliği ve yılan balıklarını zayıflatan toksisiteyi artırır.
Eric Feunteun, MNHN-Dinard’da deniz ekolojisi profesörüdür. Avrupa’nın 1,2 milyon barajı olduğunu söylüyor. Bu, her 400 metre su yolunda bir baraja eşdeğerdir.
Ona göre, “Göç etmesi ve etkilenmeyen bir su akışında yaşaması gereken bu türün azalmasına katkıda bulunan her şey, kaynaktan denize akarsu sürekliliği sunar.”
Çalışmalar
Özel yılan balığı tuzakları, bilim adamlarının doğru ölçümler yapmasını sağlar. Frémur üzerinde yapılan bir araştırma, son zamanlardaki artışlara rağmen göç sayılarının azaldığını gösteriyor. Bu muhtemelen engellerden kaynaklanmaktadır.
Yılan balığı yönetmeliğine uymak için AB üye ülkeleri göçü kolaylaştıracak önlemler alıyor.
Nehir bariyerleri genellikle içme suyu üretmek veya elektrik üretmek için gereklidir, ancak sözde ‘balık geçitleri’ ile bunlar hafifletilebilir. Ancak bunların etkinliği sınırlıdır. Araştırmacılar, göç zirveleri sırasında engellerin kısa süreliğine açılması gibi daha akıllı önlemler önermektedir. FISH-PASS proje lideri Fabien Charrier, çabaların gerekli olduğuna inanıyor, ancak ne yazık ki hala yeterli değil.
Hidroelektrik santraller önemli bir yenilenebilir enerji kaynağıdır, ancak türbinleri yumurtlamak için okyanusa geri dönen olgun yılan balıklarını yaralayabilir ve öldürebilir.
Hollanda’daki ‘Eels over the dayk’ projesi bu tehdidi azaltmayı amaçlıyor. Frans Komen ve oğlu gibi balıkçılar, sezon dışında yılan balığı yakalarlar ve avlarını setin diğer tarafında bırakarak denize güvenli bir geçiş sağlarlar.
Frans’a göre, yılan balıkları 30 yıldır orada büyüyor, “onların bu hidroelektrik santralinde yaralanmalarına izin vermek ahlaki olarak doğru olmaz.”
Balıkçılara çalışmaları için ödeme yapılıyor Hollanda yılan balığı tüccarları, çiftçiler ve balıkçılar vakfı ve hidroelektrik endüstrisi. Vakıf, serbest bırakılan avların 2013’ten bu yana neredeyse altı kat arttığını ve bunun çabalarının boşuna olmadığını ve yılan balığı stokunun yavaş yavaş toparlandığını gösterebileceğini söylüyor.
Olumlu işaretler cesaret verici, ancak yılan balığı kritik nesli tükenmekte olan bir tür olmaya devam ediyor . Uzun ömrü ile popülasyonu eski haline getirmek, onlarca yıllık sürekli çaba gerektirecektir.
Kerr’in dediği gibi, Avrupa’nın artık bir Yeşil Anlaşması var ve sosyal, ekonomik ve çevresel faktörlerin hepsi bir araya geliyor, “bizim istediğimiz yılan balığı için bir Yeşil Anlaşma, bir yılan balığı anlaşması”.