19FortyFive müelliflerinden ABD’li emekli subay Brent Eastwood, kaleme aldığı yazıda Rusya’nın elinde bulundurduğu en tehlikeli silahları sıraladı.
Moskova’nın nükleer silahlar alanındaki maharetlerini eşsiz mühimmat yaratarak geliştirdiğine dikkat çeken Eastwood, birinci sıraya şu anda geliştirilen ve muazzam bir menzile sahip olacak Poseidon torpidosunu aldı, kelam konusu torpidonun ABD’nin rastgele bir kıyısını maksat alabileceğini ve yavaşça yaklaşma kabiliyeti yardımıyla tespit edilmesinin epey zorlaşacağını yazdı.
Rus S-400 Triumf uçaksavar füze sistemini ‘gayet kuvvetli’ olan bir öteki silah olduğunu lisana getiren uzman, kelam konusu sistemin yalnızca düşmanın beşerli uçaklarını ve birtakım insansız hava araçlarını (İHA) imha etmekle kalmayıp, hem de 400 kilometreye kadar seyir füzelerine ve balistik füzelere karşı da kullanılabildiğini vurguladı. Eastwood, bu silahın Rusya’nın haricindeki ülkelerde de büyük ilgi gördüğünü ve Türkiye, Suriye, Çin ve Hindistan tarafınca satın alındığını tabir etti.
Bu silahların yanı sıra hem iki adet 30 mm’lik top, tıpkı vakitte 12 adet ‘karadan havaya’ güdümlü füzeyle donatılan Pantsir S-1 kısa ve orta menzilli füze ve uçaksavar topçu sistemine de dikkat çeken muharrir, sistemin balistik füzeler ve seyir füzelerine, ayrıyeten ‘hassas’ mühimmatlara kusursuz bir biçimde karşı koyduğunun altını çizdi. Eastwood, Pantsir S-1’in modernize edilmiş versiyonlarının ise daha kuvvetli bir radara, artırılmış algılama menziline ve daha verimli dönen toplara sahip olduğunu belirtti.
ABD’li uzman ayrıyeten Mi-28N ‘Gece Avcısı’ modernizasyonu kararında elde edilen Mi-28NM taarruz helikopterini de öne çıkararak, bu hava aracının saatte 290 kilometreye kadar hızlanabildiğini, uçuş menzilinin ise 450 kilometre olduğunu, bununla birlikte azami olarak silahlarla donatılan helikopterin cephaneliğinde 30 mm’lik top, güdümlü tanksavar, güdümlü ve konvansiyonel füzeler taşıdığını ve modernizasyonundan daha sonra her hava şartında kullanılabilir hale geldiğini tabir etti.
Son olarak kıtalararası balistik füzelerinin fırlatılması için geliştirilen Yars füze sistemlerine de değinen Eastwood, bu sistemlerden her birinin bağımsız hedeflenen 150-250 kiloton gücünde ve 10 bin kilometrenin üzerinde tesirli olan 3 ila 6 savaş başlığını taşıyabildiğini, ayrıyeten yer değiştirdikçe tespit edilmesinin fazlaca zorlaştığını, füzeleri fırlatmak üzere yapılan hazırlık sürecinin ise topu topuna 7 dakika sürdüğünü vurguladı.
Moskova’nın nükleer silahlar alanındaki maharetlerini eşsiz mühimmat yaratarak geliştirdiğine dikkat çeken Eastwood, birinci sıraya şu anda geliştirilen ve muazzam bir menzile sahip olacak Poseidon torpidosunu aldı, kelam konusu torpidonun ABD’nin rastgele bir kıyısını maksat alabileceğini ve yavaşça yaklaşma kabiliyeti yardımıyla tespit edilmesinin epey zorlaşacağını yazdı.
Rus S-400 Triumf uçaksavar füze sistemini ‘gayet kuvvetli’ olan bir öteki silah olduğunu lisana getiren uzman, kelam konusu sistemin yalnızca düşmanın beşerli uçaklarını ve birtakım insansız hava araçlarını (İHA) imha etmekle kalmayıp, hem de 400 kilometreye kadar seyir füzelerine ve balistik füzelere karşı da kullanılabildiğini vurguladı. Eastwood, bu silahın Rusya’nın haricindeki ülkelerde de büyük ilgi gördüğünü ve Türkiye, Suriye, Çin ve Hindistan tarafınca satın alındığını tabir etti.
Bu silahların yanı sıra hem iki adet 30 mm’lik top, tıpkı vakitte 12 adet ‘karadan havaya’ güdümlü füzeyle donatılan Pantsir S-1 kısa ve orta menzilli füze ve uçaksavar topçu sistemine de dikkat çeken muharrir, sistemin balistik füzeler ve seyir füzelerine, ayrıyeten ‘hassas’ mühimmatlara kusursuz bir biçimde karşı koyduğunun altını çizdi. Eastwood, Pantsir S-1’in modernize edilmiş versiyonlarının ise daha kuvvetli bir radara, artırılmış algılama menziline ve daha verimli dönen toplara sahip olduğunu belirtti.
ABD’li uzman ayrıyeten Mi-28N ‘Gece Avcısı’ modernizasyonu kararında elde edilen Mi-28NM taarruz helikopterini de öne çıkararak, bu hava aracının saatte 290 kilometreye kadar hızlanabildiğini, uçuş menzilinin ise 450 kilometre olduğunu, bununla birlikte azami olarak silahlarla donatılan helikopterin cephaneliğinde 30 mm’lik top, güdümlü tanksavar, güdümlü ve konvansiyonel füzeler taşıdığını ve modernizasyonundan daha sonra her hava şartında kullanılabilir hale geldiğini tabir etti.
Son olarak kıtalararası balistik füzelerinin fırlatılması için geliştirilen Yars füze sistemlerine de değinen Eastwood, bu sistemlerden her birinin bağımsız hedeflenen 150-250 kiloton gücünde ve 10 bin kilometrenin üzerinde tesirli olan 3 ila 6 savaş başlığını taşıyabildiğini, ayrıyeten yer değiştirdikçe tespit edilmesinin fazlaca zorlaştığını, füzeleri fırlatmak üzere yapılan hazırlık sürecinin ise topu topuna 7 dakika sürdüğünü vurguladı.