Siyasi sarkaçtaki bu değişimin ilk ve en acı kurbanlarından biri olan Fransa, Marine Le Pen ve Ulusal Mitinginin önerdiği sağla flörtün seçmenlerin seçim sürecinde gitmek istediği yol olup olmadığına bugünlerde parlamento seçimlerinde karar verecek. gelecek yıllar. Her ne kadar Le Pen, birkaç yıl öncesinin daha göçmen karşıtı ve milliyetçi söylemini yumuşatmış olsa da, partisinin DNA'sında bu çizgideki politikalar hakim ve niyetinin gerçek yönü konusunda kimseyi yanıltmıyor. Aşırı Almanya için Alternatif, özellikle köklerinden koparılmış beyaz gençler ve daha az gelişmiş doğudaki nüfus arasında seçim tercihlerinde yükselmeye devam ediyor. Birleşik Krallık bu yıl sandık başına gidecek; İşçi Partisi'nin zaferi neredeyse kesin, ancak karikatürize Nigel Farage'ın aşırı sağ partisi Reform UK geleneksel muhafazakarlardan parlamentoda sandalye alma tehdidinde bulunacak. İtalya'da uzlaşmaz bir sağ kanat, eylemlerinde pragmatik olmasına rağmen halihazırda Giorgia Meloni ile söylem içinde ülkeyi yönetiyor.
Anketlerin çoğunluğuna dikkat edersek, Donald Trump'ın Beyaz Saray'ın kontrolünü yeniden ele almasına aylar kaldı ve onunla birlikte gezegendeki ana ekonominin milliyetçi ve izolasyoncu dönüşünün ikinci bölümünü aynı anda yaşıyoruz. İki büyük antidemokratik ülke olan Rusya ve Çin nüfuzlarını artırıp komşularından oksijen ve toprak aldıklarında. Trump, ABD'de aşırı sağı yaratmadı ama onu 'ana akım', sıradan hale getirdi. Cumhuriyetçi Parti artık Ronald Reagan'ın 80'lerde yeniden tanımladığı parti değil ve Meksika'nın çeşitli vesilelerle yararlandığı dış politikaya açık bir vurgu yapan, mali açıdan sorumlu, iş dünyası yanlısı bir seçenek değildi. Yeni Cumhuriyetçi Parti, kızgınlıkların ve saçmalıkların şekilsiz bir karışımı olan, gezegendeki gerçek çatışmalardan çok kültür savaşlarına odaklanan MAGA (Amerika'yı Yeniden Büyük Yap) hareketidir.
Pek çok Latin Amerika ülkesi bu çizgide yürüdü. Etkileri net olmayan acımasız ekonomik önlemlere rağmen Javier Milei popüler bir başkan olmaya devam ediyor. Brezilya'da hala Bolsonaro'yu özleyenler var ve Şili'de Gabriel Boric'in anayasal yıpranması ve yıpranması solun iktidarda yer edinme seçeneklerine zarar veriyor. Ancak Latin Amerika popülist aşırı sağının en açık örneği, suça karşı 'sert eli' politikalarıyla suçtan zarar gören bölgeyi yumuşatmanın en iyi propagandası olan El Salvador'un başkanı Nayib Bukele tarafından temsil ediliyor. insan haklarını ihlal ediyor ve sonuçları oldukça sorgulanıyor.
Anketlerin çoğunluğuna dikkat edersek, Donald Trump'ın Beyaz Saray'ın kontrolünü yeniden ele almasına aylar kaldı ve onunla birlikte gezegendeki ana ekonominin milliyetçi ve izolasyoncu dönüşünün ikinci bölümünü aynı anda yaşıyoruz. İki büyük antidemokratik ülke olan Rusya ve Çin nüfuzlarını artırıp komşularından oksijen ve toprak aldıklarında. Trump, ABD'de aşırı sağı yaratmadı ama onu 'ana akım', sıradan hale getirdi. Cumhuriyetçi Parti artık Ronald Reagan'ın 80'lerde yeniden tanımladığı parti değil ve Meksika'nın çeşitli vesilelerle yararlandığı dış politikaya açık bir vurgu yapan, mali açıdan sorumlu, iş dünyası yanlısı bir seçenek değildi. Yeni Cumhuriyetçi Parti, kızgınlıkların ve saçmalıkların şekilsiz bir karışımı olan, gezegendeki gerçek çatışmalardan çok kültür savaşlarına odaklanan MAGA (Amerika'yı Yeniden Büyük Yap) hareketidir.
Pek çok Latin Amerika ülkesi bu çizgide yürüdü. Etkileri net olmayan acımasız ekonomik önlemlere rağmen Javier Milei popüler bir başkan olmaya devam ediyor. Brezilya'da hala Bolsonaro'yu özleyenler var ve Şili'de Gabriel Boric'in anayasal yıpranması ve yıpranması solun iktidarda yer edinme seçeneklerine zarar veriyor. Ancak Latin Amerika popülist aşırı sağının en açık örneği, suça karşı 'sert eli' politikalarıyla suçtan zarar gören bölgeyi yumuşatmanın en iyi propagandası olan El Salvador'un başkanı Nayib Bukele tarafından temsil ediliyor. insan haklarını ihlal ediyor ve sonuçları oldukça sorgulanıyor.