bu Alika Ogorchukwu’nun öldürülmesiİtalya’da yaşayan Nijeryalı bir adam, ülke genelinde şok dalgaları gönderdi ve ırkçılık üzerine bir dizi tartışmayı ateşledi.
39 yaşındaki çocuk, Marche’nin orta bölgesindeki bir sahil beldesi olan Civitanova Marche’de sokak satıcısıydı. Saldırgan olduğu iddia edilen Filippo Ferlazzo’nun 29 Temmuz’daki bir tartışmanın ardından Ogorchukwu’yu öldüresiye dövdüğü ve bu olayın seyirciler tarafından kaydedildiği ve hiçbirinin doğrudan müdahale etmediği bildiriliyor. Müfettişler, Ferlazzo’nun psikiyatrik sorunlarına atıfta bulunarak ırkçı bir güdüyü dışladılar; kampanyacılar ise bu karara karşı çıktılar ve ön yargının oyunda olduğunu iddia ettiler.
Sadece cilt gün sonra, 30 yaşındaki Tunuslu bir adamın bıçaklanarak öldürülmesiyle aynı kasaba başka bir korkunç cinayete sahne oldu. Suçun nedeni henüz belirlenemezken, ülkede yaşayan bir göçmene yönelik bir başka korkunç şiddet eylemine işaret ediyor.
Ogorchukwu’nun öldürülmesi, ülkenin renkli insanlara yönelik ilk büyük şiddet olayı olmaktan çok uzak. Dört yıl önce, göçmenlik karşıtı Kuzey Ligi partisinin eski bir yerel adayı olan Luca Traini, yine Marche’de Macerata’da altı Afrikalı göçmeni vurup yaraladı.
Irkçılık karşıtı aktivistler, bu tür saldırganlık eylemlerinden göçmenlere karşı artan gerilimlerin ve söylemlerin sorumlu olduğunu iddia ediyor. Bu ayın başlarında İtalya genelinde bir dizi gösteri ve nöbet düzenlendi ve protestocular Ogorchukwu için adalet çağrısında bulundu.
Anketlerin, aşırı sağ parti İtalya’nın Kardeşleri liderliğindeki bir “merkez sağ” koalisyonunun önümüzdeki ay yapılacak erken seçimlerde zafer kazanacağını gösterdiği görülüyor. Giorgia Meloni’nin partisi seçim başarısının çoğunu göçmenlik karşıtı duruşuna dayandırdı, beyaz olmayan ve göçmen kökenli çok sayıda İtalyan, önümüzdeki ayların artan ırkçı düşmanlık örneklerine veya hatta doğrudan şiddete yol açıp açamayacağını merak ediyor.
Giorgia Meloni: İtalya’nın bir sonraki başbakanı mı?
Giorgia Meloni ve Matteo Salvini göçmenlik konusunda nerede duruyor?
Koalisyon üç büyük partiden oluşuyor – Meloni’nin İtalya’daki Kardeşleri ( Fratelli d’İtalya ), neo-faşist kökenli milliyetçi bir güç; Kuzey Ligi ( Kuzey Kuzey ), Matteo Salvini başkanlığındaki popülist ve eskiden bölgeselci bir parti; ve eski başbakan Silvio Berlusconi’nin liberal-muhafazakar Go İtalya’sı ( Forza İtalya).
Görevdeki başbakan Mario Draghi’nin büyük çadır koalisyon hükümetinin geçen ay çöküşünün ardından ülke, merkez sağ koalisyonun toplu olarak oylama yaptığı, 25 Eylül’de yapılması planlanan beklenmedik bir genel seçimler setine sürüklendi – toplu olarak gerekli olan 40’lık çoğunluk barajının üzerinde oy kullandı. % – şu anda kazanmaya ayarlı.
Meloni’nin demir yumruk yaklaşımı, İspanya’da yakın zamanda düzenlenen bir aşırı sağ konferansta şiddetle yeniden dile getirdiği “kitlesel göçü” ve “İslamlaştırmayı” durdurma planlarını doğruladı.
Koalisyondan meslektaşı Salvini de kariyerini ağırlıklı olarak göç karşıtı söylemlere dayandırdı ve bu seçim yarışında iki katına çıkmıyor. Popülist Kuzey Ligi lideri ve 2018’den 2019’a kadar Beş Yıldız Hareketi ile kısa ömürlü bir koalisyon hükümetinin eski başbakan yardımcısı, son derece tartışmalı ‘Güvenlik Kararnamesi’nin imzacısı ( Kararname Sicurezza), Akdeniz’i geçen kaçak göçmenlere insani yardım sağlamayı yasa dışı hale getirecektir.
Salvini, 2018 yılında da için çağırdıİtalya’nın “toplu temizlik, sokak sokak, meydan meydan, mahalle mahalle”, bazı eleştirmenlerin iddia ettiği ciltse, 2018’de Traini’nin bahsi geçen terör saldırısına yol açan ırksallaştırılmış bir atmosfer. Lig politikacısının kendisi “kontrolsüz göçü” suçladı “çekim için.
Ana koalisyon liderlerinden üçüncüsü – Berlusconi – göç konusunda biraz daha az kışkırtıcı bir yaklaşım benimsedi, ancak aynı zamanda benzer şekilde sert tutumlar da dile getirdi.
2010 yılında, vergi kaçakçılığından kesin olarak hüküm giyen ve cinsel suistimalle suçlanan meşhur eski başbakan, yasa dışı göçmenlerin İtalya’da hoş karşılanmadığını, ancak “güzel kızların” hoş karşılandığını belirtti.
Daha yakın zamanlarda, 2018 genel seçimleri öncesinde Berlusconi, 600.000 yasa dışı göçmeni ülkeden sınır dışı etme sözü verdi.
Sokak satıcısı Alika Ogochukwu’nun dul eşi Charity Oriakhi, İtalya’nın San Severino Marche kentindeki evinde Associated Press ile yaptığı röportaj sırasında ağlıyor, 5 Ağustos 2022 Cuma
‘Irkçılık İtalya’da köklü bir sorundur’
Ogorchukwu’nun öldürülmesi gibi trajediler genellikle İtalya’daki daha geniş toplumsal sorunları yansıtmayan anormal olaylar olarak tasvir edilmiştir. Ancak renkli ve göçmen kökenli bazı İtalyanlar için bu, sinsi bir yapısal sorunun şiddetli tezahürüdür.
Angelo Boccato, Afro-Dominik kökenli bir İtalyan gazetecidir. İtalya’nın vatandaşlık yasalarının – yetiştirilme tarzına göre mirası tercih eden – açık sözlü bir eleştirmeni, cinayeti daha geniş bir toplumsal rahatsızlık içinde konumlandırıyor.
Euronews’e verdiği demeçte, “İtalya’daki ırkçılık, sömürgeci ve faşist tarihiyle bağlantılı köklü bir meseledir” dedi. “Sömürge tarihi reddedildi
Alika’nın öldürülmesi hiç de olağanüstü bir olay değil” dedi. “Sadece birkaç yıl önce aynı bölgede Nijeryalı bir adam öldürüldü… [ve] bu sadece Marche’de bir sorun değil.”
Aslında İtalya’nın kendisi, 1920’lerde ve 30’larda faşist rejim altında Kuzey ve Doğu Afrika’daki başarılarının bir sonucu olarak bir sömürge tarihine sahiptir – birçok eylemcinin iddia ettiği gibi bu, kamuoyunda yeterli ilgiyi görmemiştir. Örneğin, İtalyan Etiyopya’da görev yapmış ve beyaz üstünlükçü görüşlerini dile getirmiş olan merhum gazeteci ve yazar Indro Montanelli’nin mirası, 2020’de Kara Hayat Önemlidir gösterilerinin ortasında saldırıya uğradı. Ülkenin beyaz olmayan insanlara yönelik şiddet olaylarıyla ilgili sicili de aynı anda ortaya çıktı ve dikkatle incelendi.
Olası bir Meloni-Salvini-Berlusconi koalisyon hükümetiyle ilgili olarak Boccato, “aşırı sağ ve sağ görüşlerin gücünün nasıl bu kadar geniş [yayıldığını] kaydetti… %.”
Sağın zaferi ihtimali gerçekten endişe verici” dedi. “[Fakat] sinyaller zaten ülkede. Geçmişiyle yüzleşmeyi ve vatandaşlık yasalarını modern ve kapsayıcı hale getirmek için değiştirmeyi hala başaramayan bir ülke.”
Boccato’nun düşünceleri, İtalyan Özgürlükler ve Sivil Haklar Koalisyonu’nda küçük bir araştırmacı olan Oiza Obasuyi tarafından tekrarlanıyor ( Coalizione Italiana per le Libertà ei Diritti Civili), İtalya’nın ırkla ilgili daha yapısal sorunlarına bir örnek olarak ülkenin vatandaşlık yasalarını ve Berlusconi’nin 2002’deki görev süresi boyunca ortaya çıkan ve ülkeye yerleşmek isteyen göçmenlerin önünde engeller oluşturan göçmenlik politikalarını gösteriyor.
Obasuyi Euronews’e verdiği demeçte, “İtalya sistematik ırkçılığı sürekli olarak reddediyor.” “Irkçılıktan sadece ırkçı imalarla bariz saldırganlık eylemleriyle karşı karşıya kaldığımızda bahsediyoruz, ancak içinde yaşadığımız sistemi asla sorgulamıyoruz.”
Ogorchukwu’nun cinayetine bakan Obasuyi, katilin amacı ile daha az ilgilendiğini, bunun yerine kurbanın içinde bulunduğu koşullarla ilgilendiğini iddia etti.
“Kendisini içinde bulduğu çalışma koşullarını düşünmemiz gerekiyor” dedi. “İtalya’daki yabancılar, [ülkenin göçmenlik yasalarının] bir sonucu olarak, genellikle toplumun kenarlarında yaşayan, güvencesiz ve sömürücü iş sektörlerinde çalışan kişilerdir.”
Ancak Obasuyi için – Boccato’nun aksine – olası bir aşırı sağ hükümet ana endişe kaynağı değil, çünkü yapısal ırkçılığı ülkedeki tüm büyük partilerin sorunu olarak görüyor.
“Seçim sezonunda ırkçılıktan bahsetmek, ırkçılığı aşırı sağda görmek anlamına geliyor” dedi. “Irkçılık sadece bir ‘acil durum’ değildir… bu inkarcı ülkede sürekli bir gerçektir.”
‘Umarım yönetirler’: sağı destekleyen beyaz olmayan İtalyanlar
Birçok göçmen ve beyaz olmayan İtalyan, Meloni liderliğindeki bir hükümet ihtimalinden korkarken, tamamen farklı bir tutum benimseyen başkaları da var.
Milano dışında küçük bir kasabada psikoloji öğrencisi olan 22 yaşındaki Asha Fusi ile tanışın. Hindistan’da doğdu, dört yaşında İtalyan bir aile tarafından evlat edinildi ve yeni ülkesine taşınma deneyimi hakkında bir kitap yazdı.
2018’de, kasabasında – Ceriano Laghetto – meclis üyesi ve sadece 18 yaşında, ülkenin en genç meclis üyesi olduğu için ulusal haberler yaptı.
Fusi, yaşının ve geçmişinin çoğunun aksine, sağcı bir hükümet olasılığı konusunda hevesli ve dahası, Ogorchukwu cinayetinin İtalya’da daha geniş bir ırksal rahatsızlığı yansıttığına inanmıyor.
Fusi, Euronews’e verdiği demeçte, “Merkez sağın hükümete yükselebileceğini umuyorum, olumluyum ve bunun sonunda değişime doğru bir dönüm noktası olabileceğine inanıyorum.”
Euronews’e “[Ogorchukwu’nun] katilinin bir tür zihinsel sorunları olduğunu ve muhtemelen ırkçı fikirleri olduğunu düşünüyorum” dedi. “Bunun daha geniş bir yapısal sorunun parçası olduğunu düşünmüyorum.”
Gerçekten de, Ogorchukwu’nun dul eşi Charity Oriakhi, olaydan önce hiçbir zaman ırkçılığın kurbanı olmadığını belirterek, kocasının cinayetinin ırk temelli olduğu fikrini desteklemedi.
Kuzey Ligi ve İtalya’nın Kardeşleri, göçmen karşıtı söylemleriyle ünlü olabilir, ancak Fusi, sağcı koalisyona destek veren tek beyaz İtalyan değil.
Nijerya doğumlu Tony Iwobi, Kuzey Ligi için bir senatör ve Salvini’nin gizli göçe karşı güçlü çizgisini paylaşıyor.
“Lampedusa sıcak noktası, sosyal güvensizliği ve güvencesizliği besleyen başarısız bir göç politikasının sonucudur” diye Temmuz ayında tweet atarak, eski hükümetin Tunus kıyılarındaki Sicilya adası Lampedusa’daki sığınma taleplerini işleme yaklaşımını eleştirdi.
Fusi, Meloni-Salvini liderliğindeki bir koalisyonun yoğun yabancı düşmanlığı ve ırkçı duygulara yol açabileceğine dair korkulara rağmen, endişelenecek bir neden görmüyor.
“Bir Salvini/Meloni hükümetinin bunu yaratabileceğini düşünmüyorum. Göçmenlere karşı bu tür fikirler ilk önce insanların zihninde doğuyor. Dolayısıyla hükümet ne olursa olsun, insanların fikir ve düşüncelerini asla değiştiremez.” bu konuyla ilgili.”
39 yaşındaki çocuk, Marche’nin orta bölgesindeki bir sahil beldesi olan Civitanova Marche’de sokak satıcısıydı. Saldırgan olduğu iddia edilen Filippo Ferlazzo’nun 29 Temmuz’daki bir tartışmanın ardından Ogorchukwu’yu öldüresiye dövdüğü ve bu olayın seyirciler tarafından kaydedildiği ve hiçbirinin doğrudan müdahale etmediği bildiriliyor. Müfettişler, Ferlazzo’nun psikiyatrik sorunlarına atıfta bulunarak ırkçı bir güdüyü dışladılar; kampanyacılar ise bu karara karşı çıktılar ve ön yargının oyunda olduğunu iddia ettiler.
Sadece cilt gün sonra, 30 yaşındaki Tunuslu bir adamın bıçaklanarak öldürülmesiyle aynı kasaba başka bir korkunç cinayete sahne oldu. Suçun nedeni henüz belirlenemezken, ülkede yaşayan bir göçmene yönelik bir başka korkunç şiddet eylemine işaret ediyor.
Ogorchukwu’nun öldürülmesi, ülkenin renkli insanlara yönelik ilk büyük şiddet olayı olmaktan çok uzak. Dört yıl önce, göçmenlik karşıtı Kuzey Ligi partisinin eski bir yerel adayı olan Luca Traini, yine Marche’de Macerata’da altı Afrikalı göçmeni vurup yaraladı.
Irkçılık karşıtı aktivistler, bu tür saldırganlık eylemlerinden göçmenlere karşı artan gerilimlerin ve söylemlerin sorumlu olduğunu iddia ediyor. Bu ayın başlarında İtalya genelinde bir dizi gösteri ve nöbet düzenlendi ve protestocular Ogorchukwu için adalet çağrısında bulundu.
Anketlerin, aşırı sağ parti İtalya’nın Kardeşleri liderliğindeki bir “merkez sağ” koalisyonunun önümüzdeki ay yapılacak erken seçimlerde zafer kazanacağını gösterdiği görülüyor. Giorgia Meloni’nin partisi seçim başarısının çoğunu göçmenlik karşıtı duruşuna dayandırdı, beyaz olmayan ve göçmen kökenli çok sayıda İtalyan, önümüzdeki ayların artan ırkçı düşmanlık örneklerine veya hatta doğrudan şiddete yol açıp açamayacağını merak ediyor.
Giorgia Meloni: İtalya’nın bir sonraki başbakanı mı?
Giorgia Meloni ve Matteo Salvini göçmenlik konusunda nerede duruyor?
Koalisyon üç büyük partiden oluşuyor – Meloni’nin İtalya’daki Kardeşleri ( Fratelli d’İtalya ), neo-faşist kökenli milliyetçi bir güç; Kuzey Ligi ( Kuzey Kuzey ), Matteo Salvini başkanlığındaki popülist ve eskiden bölgeselci bir parti; ve eski başbakan Silvio Berlusconi’nin liberal-muhafazakar Go İtalya’sı ( Forza İtalya).
Görevdeki başbakan Mario Draghi’nin büyük çadır koalisyon hükümetinin geçen ay çöküşünün ardından ülke, merkez sağ koalisyonun toplu olarak oylama yaptığı, 25 Eylül’de yapılması planlanan beklenmedik bir genel seçimler setine sürüklendi – toplu olarak gerekli olan 40’lık çoğunluk barajının üzerinde oy kullandı. % – şu anda kazanmaya ayarlı.
Meloni’nin demir yumruk yaklaşımı, İspanya’da yakın zamanda düzenlenen bir aşırı sağ konferansta şiddetle yeniden dile getirdiği “kitlesel göçü” ve “İslamlaştırmayı” durdurma planlarını doğruladı.
Koalisyondan meslektaşı Salvini de kariyerini ağırlıklı olarak göç karşıtı söylemlere dayandırdı ve bu seçim yarışında iki katına çıkmıyor. Popülist Kuzey Ligi lideri ve 2018’den 2019’a kadar Beş Yıldız Hareketi ile kısa ömürlü bir koalisyon hükümetinin eski başbakan yardımcısı, son derece tartışmalı ‘Güvenlik Kararnamesi’nin imzacısı ( Kararname Sicurezza), Akdeniz’i geçen kaçak göçmenlere insani yardım sağlamayı yasa dışı hale getirecektir.
Salvini, 2018 yılında da için çağırdıİtalya’nın “toplu temizlik, sokak sokak, meydan meydan, mahalle mahalle”, bazı eleştirmenlerin iddia ettiği ciltse, 2018’de Traini’nin bahsi geçen terör saldırısına yol açan ırksallaştırılmış bir atmosfer. Lig politikacısının kendisi “kontrolsüz göçü” suçladı “çekim için.
Ana koalisyon liderlerinden üçüncüsü – Berlusconi – göç konusunda biraz daha az kışkırtıcı bir yaklaşım benimsedi, ancak aynı zamanda benzer şekilde sert tutumlar da dile getirdi.
2010 yılında, vergi kaçakçılığından kesin olarak hüküm giyen ve cinsel suistimalle suçlanan meşhur eski başbakan, yasa dışı göçmenlerin İtalya’da hoş karşılanmadığını, ancak “güzel kızların” hoş karşılandığını belirtti.
Daha yakın zamanlarda, 2018 genel seçimleri öncesinde Berlusconi, 600.000 yasa dışı göçmeni ülkeden sınır dışı etme sözü verdi.
Sokak satıcısı Alika Ogochukwu’nun dul eşi Charity Oriakhi, İtalya’nın San Severino Marche kentindeki evinde Associated Press ile yaptığı röportaj sırasında ağlıyor, 5 Ağustos 2022 Cuma
‘Irkçılık İtalya’da köklü bir sorundur’
Ogorchukwu’nun öldürülmesi gibi trajediler genellikle İtalya’daki daha geniş toplumsal sorunları yansıtmayan anormal olaylar olarak tasvir edilmiştir. Ancak renkli ve göçmen kökenli bazı İtalyanlar için bu, sinsi bir yapısal sorunun şiddetli tezahürüdür.
Angelo Boccato, Afro-Dominik kökenli bir İtalyan gazetecidir. İtalya’nın vatandaşlık yasalarının – yetiştirilme tarzına göre mirası tercih eden – açık sözlü bir eleştirmeni, cinayeti daha geniş bir toplumsal rahatsızlık içinde konumlandırıyor.
Euronews’e verdiği demeçte, “İtalya’daki ırkçılık, sömürgeci ve faşist tarihiyle bağlantılı köklü bir meseledir” dedi. “Sömürge tarihi reddedildi
Alika’nın öldürülmesi hiç de olağanüstü bir olay değil” dedi. “Sadece birkaç yıl önce aynı bölgede Nijeryalı bir adam öldürüldü… [ve] bu sadece Marche’de bir sorun değil.”
Aslında İtalya’nın kendisi, 1920’lerde ve 30’larda faşist rejim altında Kuzey ve Doğu Afrika’daki başarılarının bir sonucu olarak bir sömürge tarihine sahiptir – birçok eylemcinin iddia ettiği gibi bu, kamuoyunda yeterli ilgiyi görmemiştir. Örneğin, İtalyan Etiyopya’da görev yapmış ve beyaz üstünlükçü görüşlerini dile getirmiş olan merhum gazeteci ve yazar Indro Montanelli’nin mirası, 2020’de Kara Hayat Önemlidir gösterilerinin ortasında saldırıya uğradı. Ülkenin beyaz olmayan insanlara yönelik şiddet olaylarıyla ilgili sicili de aynı anda ortaya çıktı ve dikkatle incelendi.
Olası bir Meloni-Salvini-Berlusconi koalisyon hükümetiyle ilgili olarak Boccato, “aşırı sağ ve sağ görüşlerin gücünün nasıl bu kadar geniş [yayıldığını] kaydetti… %.”
Sağın zaferi ihtimali gerçekten endişe verici” dedi. “[Fakat] sinyaller zaten ülkede. Geçmişiyle yüzleşmeyi ve vatandaşlık yasalarını modern ve kapsayıcı hale getirmek için değiştirmeyi hala başaramayan bir ülke.”
Boccato’nun düşünceleri, İtalyan Özgürlükler ve Sivil Haklar Koalisyonu’nda küçük bir araştırmacı olan Oiza Obasuyi tarafından tekrarlanıyor ( Coalizione Italiana per le Libertà ei Diritti Civili), İtalya’nın ırkla ilgili daha yapısal sorunlarına bir örnek olarak ülkenin vatandaşlık yasalarını ve Berlusconi’nin 2002’deki görev süresi boyunca ortaya çıkan ve ülkeye yerleşmek isteyen göçmenlerin önünde engeller oluşturan göçmenlik politikalarını gösteriyor.
Obasuyi Euronews’e verdiği demeçte, “İtalya sistematik ırkçılığı sürekli olarak reddediyor.” “Irkçılıktan sadece ırkçı imalarla bariz saldırganlık eylemleriyle karşı karşıya kaldığımızda bahsediyoruz, ancak içinde yaşadığımız sistemi asla sorgulamıyoruz.”
Ogorchukwu’nun cinayetine bakan Obasuyi, katilin amacı ile daha az ilgilendiğini, bunun yerine kurbanın içinde bulunduğu koşullarla ilgilendiğini iddia etti.
“Kendisini içinde bulduğu çalışma koşullarını düşünmemiz gerekiyor” dedi. “İtalya’daki yabancılar, [ülkenin göçmenlik yasalarının] bir sonucu olarak, genellikle toplumun kenarlarında yaşayan, güvencesiz ve sömürücü iş sektörlerinde çalışan kişilerdir.”
Ancak Obasuyi için – Boccato’nun aksine – olası bir aşırı sağ hükümet ana endişe kaynağı değil, çünkü yapısal ırkçılığı ülkedeki tüm büyük partilerin sorunu olarak görüyor.
“Seçim sezonunda ırkçılıktan bahsetmek, ırkçılığı aşırı sağda görmek anlamına geliyor” dedi. “Irkçılık sadece bir ‘acil durum’ değildir… bu inkarcı ülkede sürekli bir gerçektir.”
‘Umarım yönetirler’: sağı destekleyen beyaz olmayan İtalyanlar
Birçok göçmen ve beyaz olmayan İtalyan, Meloni liderliğindeki bir hükümet ihtimalinden korkarken, tamamen farklı bir tutum benimseyen başkaları da var.
Milano dışında küçük bir kasabada psikoloji öğrencisi olan 22 yaşındaki Asha Fusi ile tanışın. Hindistan’da doğdu, dört yaşında İtalyan bir aile tarafından evlat edinildi ve yeni ülkesine taşınma deneyimi hakkında bir kitap yazdı.
2018’de, kasabasında – Ceriano Laghetto – meclis üyesi ve sadece 18 yaşında, ülkenin en genç meclis üyesi olduğu için ulusal haberler yaptı.
Fusi, yaşının ve geçmişinin çoğunun aksine, sağcı bir hükümet olasılığı konusunda hevesli ve dahası, Ogorchukwu cinayetinin İtalya’da daha geniş bir ırksal rahatsızlığı yansıttığına inanmıyor.
Fusi, Euronews’e verdiği demeçte, “Merkez sağın hükümete yükselebileceğini umuyorum, olumluyum ve bunun sonunda değişime doğru bir dönüm noktası olabileceğine inanıyorum.”
Euronews’e “[Ogorchukwu’nun] katilinin bir tür zihinsel sorunları olduğunu ve muhtemelen ırkçı fikirleri olduğunu düşünüyorum” dedi. “Bunun daha geniş bir yapısal sorunun parçası olduğunu düşünmüyorum.”
Gerçekten de, Ogorchukwu’nun dul eşi Charity Oriakhi, olaydan önce hiçbir zaman ırkçılığın kurbanı olmadığını belirterek, kocasının cinayetinin ırk temelli olduğu fikrini desteklemedi.
Kuzey Ligi ve İtalya’nın Kardeşleri, göçmen karşıtı söylemleriyle ünlü olabilir, ancak Fusi, sağcı koalisyona destek veren tek beyaz İtalyan değil.
Nijerya doğumlu Tony Iwobi, Kuzey Ligi için bir senatör ve Salvini’nin gizli göçe karşı güçlü çizgisini paylaşıyor.
“Lampedusa sıcak noktası, sosyal güvensizliği ve güvencesizliği besleyen başarısız bir göç politikasının sonucudur” diye Temmuz ayında tweet atarak, eski hükümetin Tunus kıyılarındaki Sicilya adası Lampedusa’daki sığınma taleplerini işleme yaklaşımını eleştirdi.
Fusi, Meloni-Salvini liderliğindeki bir koalisyonun yoğun yabancı düşmanlığı ve ırkçı duygulara yol açabileceğine dair korkulara rağmen, endişelenecek bir neden görmüyor.
“Bir Salvini/Meloni hükümetinin bunu yaratabileceğini düşünmüyorum. Göçmenlere karşı bu tür fikirler ilk önce insanların zihninde doğuyor. Dolayısıyla hükümet ne olursa olsun, insanların fikir ve düşüncelerini asla değiştiremez.” bu konuyla ilgili.”