Bu panoramadan önce Meksika'daki perakende değişiyor. Sadece bilgi alan pasif tüketiciye odaklanmak yerine, odak noktası birden fazla platform aracılığıyla arayan, seçen, karşılaştıran ve karar veren aktif alıcıdadır. Artık sadece satışla ilgili değil, enflasyon, küresel gerginlikler ve gelecek için kaygı ile işaretlenmiş bir gerçekliğin ortasında satın alan günümüzde ne hareket ettiklerini anlamak.
Omnichannel artık bir farklılaştırıcı değildir: rekabet etmek minimum temeldir. Meksika'da, tüketiciler markaların nerede olurlarsa olsunlar, sosyal ağlar, pazarlar, fiziksel mağazalar, teslimat uygulamaları, pikap puanları veya hatta ses asistanlarının arama motorunda bulmalarını ve anlamalarını bekliyorlar. Gerçekten kritik olan şey, birçok markanın henüz tüketicilerinin ritmine tepki vermemesidir. Tüketicilerin yeni teknolojileri benimseme hızını hafife almaya devam ediyorlar.
% 70'inin yapay bir istihbarat ajanının satın alma deneyimlerini geliştireceğine inandığı bir ülkede, hiçbir ulusal perakende henüz e-ticaretinde işlevsel bir AI asistanı uygulamaması şaşırtıcıdır.
Ya gelecek artık fütüristik değilse?
En güçlü fikirlerden biri, uzak bir gelecekten değil, zaten başlamış bir sabahtan bahsetmemizdir. Sektörün tahminleri üç kez dile getirilmiştir: bugün ne olacak, yarın ne olacak ve orta vadede ne olacak. Birçok marka hala bu dönüşümlerin zaten gerçekleştiğini anlamadan “korkmak” için bekliyor ve uyum sağlayacak pencerenin hızla kapandığını.
Bu yaklaşım kışkırtıcı bir şey öngörüyor: Meksikalı alıcı yeni teknolojik çözümlere hazır ve her şeye ek olarak onları bekliyor. Walmart, Amazon veya Mercado Libre gibi küresel şirketler ileri lojistik deneyimleri, entegre uygulamalar ve otomatik ödemelerle hızını işaretlerken, birçok yerel marka 2015'ten bu yana hiçbir şey değişmemiş gibi satmaya devam ediyor.
Bu bağlamda, markaların zorlukları çoktur. Her ne kadar anahtar teknolojiyi benimsemek olsa da, önemli olan, alıcıyı ekonomik belirsizlik, yaşam maliyetindeki artış, hiperconnectivity ve büyüyen bir sosyal bilinçle işaretlenmiş bir ortamda yaşayan değişen bir aktör olarak anlamaktır. Zamanının saygı duyulmasını isteyen, sadeliğe değer veren, ancak aynı zamanda vaatlerini yerine getirmeyen markaları terk etmeye istekli bir alıcıdır.
Meksika perakende bir dönüm noktasındadır. Bu yeni paradigmaya uyum sağlamayı başaran şirketler – alıcıyı merkezdeki, sadece anlatılarla değil, gerçek çözümlerle satın alarak – giderek daha rekabetçi bir pazarda büyümek için daha iyi konumlandırılacak. Tüketicinin eski bir vizyonu ile kalanlar muhtemelen artık beklemeyen bir nesil alıcıyla ilgisini kaybedecektir.
Omnichannel artık bir farklılaştırıcı değildir: rekabet etmek minimum temeldir. Meksika'da, tüketiciler markaların nerede olurlarsa olsunlar, sosyal ağlar, pazarlar, fiziksel mağazalar, teslimat uygulamaları, pikap puanları veya hatta ses asistanlarının arama motorunda bulmalarını ve anlamalarını bekliyorlar. Gerçekten kritik olan şey, birçok markanın henüz tüketicilerinin ritmine tepki vermemesidir. Tüketicilerin yeni teknolojileri benimseme hızını hafife almaya devam ediyorlar.
% 70'inin yapay bir istihbarat ajanının satın alma deneyimlerini geliştireceğine inandığı bir ülkede, hiçbir ulusal perakende henüz e-ticaretinde işlevsel bir AI asistanı uygulamaması şaşırtıcıdır.
Ya gelecek artık fütüristik değilse?
En güçlü fikirlerden biri, uzak bir gelecekten değil, zaten başlamış bir sabahtan bahsetmemizdir. Sektörün tahminleri üç kez dile getirilmiştir: bugün ne olacak, yarın ne olacak ve orta vadede ne olacak. Birçok marka hala bu dönüşümlerin zaten gerçekleştiğini anlamadan “korkmak” için bekliyor ve uyum sağlayacak pencerenin hızla kapandığını.
Bu yaklaşım kışkırtıcı bir şey öngörüyor: Meksikalı alıcı yeni teknolojik çözümlere hazır ve her şeye ek olarak onları bekliyor. Walmart, Amazon veya Mercado Libre gibi küresel şirketler ileri lojistik deneyimleri, entegre uygulamalar ve otomatik ödemelerle hızını işaretlerken, birçok yerel marka 2015'ten bu yana hiçbir şey değişmemiş gibi satmaya devam ediyor.
Bu bağlamda, markaların zorlukları çoktur. Her ne kadar anahtar teknolojiyi benimsemek olsa da, önemli olan, alıcıyı ekonomik belirsizlik, yaşam maliyetindeki artış, hiperconnectivity ve büyüyen bir sosyal bilinçle işaretlenmiş bir ortamda yaşayan değişen bir aktör olarak anlamaktır. Zamanının saygı duyulmasını isteyen, sadeliğe değer veren, ancak aynı zamanda vaatlerini yerine getirmeyen markaları terk etmeye istekli bir alıcıdır.
Meksika perakende bir dönüm noktasındadır. Bu yeni paradigmaya uyum sağlamayı başaran şirketler – alıcıyı merkezdeki, sadece anlatılarla değil, gerçek çözümlerle satın alarak – giderek daha rekabetçi bir pazarda büyümek için daha iyi konumlandırılacak. Tüketicinin eski bir vizyonu ile kalanlar muhtemelen artık beklemeyen bir nesil alıcıyla ilgisini kaybedecektir.