Endüstri mülkiyeti patentlerden çok daha fazlasını kapsar. Ayrıca, bir şirketi neyin benzersiz kıldığını tanımlayan markalar, yardımcı modeller, endüstriyel tasarımlar, endüstriyel sırlar ve diğer maddi olmayan varlıkları da içerir. Bu, bir fikir, ürün veya hizmet için değer ve farklılaşmayı neyin korumakla ilgilidir. Bir formülden, ticari bir isimden veya kendine özgü bir ambalajdan karmaşık bir teknolojik yeniliğe. Ve bu varlıkların korunması bir prosedür değildir, stratejik bir karardır.
Gerginliklerle işaretlenen küresel bir bağlamda, ulusların gerçek varlığı artık sadece ürünlerinde değil, fikirlerinde değil. Ancak Meksika'da, bu fikirlerin çoğu hala korunmuyor. 2024'te Meksika Endüstri Mülkiyet Enstitüsü (IMPI), Meksikalılara ve Meksikalılara 694 patent verdi, bu da aynı dönemde yabancılara verilen 10.000'den fazla tarihe kıyasla tarihi ama çok düşük bir rakam verdi. Bu endişe verici bir gerçeği yansıtıyor: Kendi ülkemizde, kayıtlı yeniliklerin çoğu bizim değil.
Buna ek olarak, Meksikalılar tarafından sadece 654'ü talep edilen 3.100'den fazla endüstriyel tasarım kaydı verildi; Fayda modellerinde sadece 219 kayıt ulusaldı. Bu dengesizlik, yetenek ve yaratıcı kapasite olmasına rağmen, hala kapsamlı bir koruma kültürü olduğunu göstermektedir.
Somut olmayan bir fikir veya varlık korunmadığında ortaya çıkar. Yasal sonuçlar olmadan üçüncü taraflarca kopyalanabilir, engellenebilir veya sömürülebilir. Buna ek olarak, yasal desteği olmayan bir inovasyon finansmana erişemeyebilir, yeni pazarlara tırmanabilir veya küresel rakiplere karşı konumlandırabilir. Ticari antlaşmaların bile tek taraflı olarak zorlanabileceği zamanlarda, son tarifelerin gösterdiği gibi, sağlam bir endüstri emlak portföyüne sahip olmak ekonomik ve stratejik bir savunma aracı haline gelir.
Ülkedeki kendi kayıt sayısının arttırılması, inovasyonun en erken aşamalarından korunma kültürünün güçlendirilmesini gerektirir. Girişimcilerin, üniversitelerin ve şirketlerin fikri mülkiyetin yalıtılmış bir yasal sorun olmadığını, fikirleri ticari değere dönüştürmenin bir araç olduğunu anladıkları önemlidir. Koruma son adım değil, gelişimin ayrılmaz bir parçası olmalıdır.
Gerginliklerle işaretlenen küresel bir bağlamda, ulusların gerçek varlığı artık sadece ürünlerinde değil, fikirlerinde değil. Ancak Meksika'da, bu fikirlerin çoğu hala korunmuyor. 2024'te Meksika Endüstri Mülkiyet Enstitüsü (IMPI), Meksikalılara ve Meksikalılara 694 patent verdi, bu da aynı dönemde yabancılara verilen 10.000'den fazla tarihe kıyasla tarihi ama çok düşük bir rakam verdi. Bu endişe verici bir gerçeği yansıtıyor: Kendi ülkemizde, kayıtlı yeniliklerin çoğu bizim değil.
Buna ek olarak, Meksikalılar tarafından sadece 654'ü talep edilen 3.100'den fazla endüstriyel tasarım kaydı verildi; Fayda modellerinde sadece 219 kayıt ulusaldı. Bu dengesizlik, yetenek ve yaratıcı kapasite olmasına rağmen, hala kapsamlı bir koruma kültürü olduğunu göstermektedir.
Somut olmayan bir fikir veya varlık korunmadığında ortaya çıkar. Yasal sonuçlar olmadan üçüncü taraflarca kopyalanabilir, engellenebilir veya sömürülebilir. Buna ek olarak, yasal desteği olmayan bir inovasyon finansmana erişemeyebilir, yeni pazarlara tırmanabilir veya küresel rakiplere karşı konumlandırabilir. Ticari antlaşmaların bile tek taraflı olarak zorlanabileceği zamanlarda, son tarifelerin gösterdiği gibi, sağlam bir endüstri emlak portföyüne sahip olmak ekonomik ve stratejik bir savunma aracı haline gelir.
Ülkedeki kendi kayıt sayısının arttırılması, inovasyonun en erken aşamalarından korunma kültürünün güçlendirilmesini gerektirir. Girişimcilerin, üniversitelerin ve şirketlerin fikri mülkiyetin yalıtılmış bir yasal sorun olmadığını, fikirleri ticari değere dönüştürmenin bir araç olduğunu anladıkları önemlidir. Koruma son adım değil, gelişimin ayrılmaz bir parçası olmalıdır.