İşaretler orada ama çok azı görmek istiyor. Yanlış zamanda ödemeler, gerçekleştiklerinde, yukarı doğru gider, faiz oranları yüksek kalır, süresi dolmuş cüzdan büyür ve otomobil üreticisi gibi sektörler görevden alınır. Bu sallamaya hazır mıyız? Bence hayır.
Uçuşa Bak
Suçluluk yeni değil, ama daha önce hiç bu kadar karmaşık olmamıştı. Binlerce insan yerine getiremeyecekleri taahhütlerde sıkışıp kalıyor, sadece likiditelerini değil, aynı zamanda istikrarlarını ve mali itibarlarını da riske atıyor.
Stratejinin geçen yüzyıldaki gibi kaldığından endişe ediyorum. Hala gözdağı kullanan ofisler var ve şirketler sadece paralarını itibarlarına neden olabileceği hasarı düşünmeden kurtarmaya çalışıyorlar. Her şey çökene kadar.
Ve bu bize ne olabilir: Suçluluk artmaya devam ederse, finansal sistemin likiditesi taahhüt edilir; Daha az likidite, kredi verme konusunda daha az yetenek anlamına gelir ve onlarsız tüketim, yatırım ve ekonomik faaliyet durdurulur. Herkesi etkileyen kısır bir daire.
Eğitmek ve işbirliği yapmak
Her şey kaybolmaz. Dönüşüm hikayeleri gördüm. Kendi evimde yaşadım. Hack, anlama ve suçlulukla karşılaşma şeklimizi değiştirmektir. Bir cümleden daha fazlası fırsat olabilir.
Finansal eğitime ihtiyacımız var. Temel okuldan üniversiteye. Medya İçeriğinde Şirketlerde eğitim alana kadar. İnsanların hatalara göre kredi kullanmayı öğrenmesine izin veremeyiz.
Koleksiyonu profesyonelleştirmek de acildir. Bu sadece etik bir konu değil, aynı zamanda verimlilik. Portföy kurtarma agresif itirazlarla çalışmaya devam edemez. Endüstrinin empati, veri analizi ve iletişime dayalı bir modele doğru gelişmesi gerekiyor. İyi haber şu ki, zaten bunu yapan şirketler var, endişe verici olan şey onların azınlık olması.
Finansal kurumlar aktif rollerini üstlenmelidir. Bu sadece kredi vermek değil, eşlik eden, kabul döngülerini anlamak, yeniden yapılanmalar sunmak ve uyarı sinyallerini tespit eden teknolojik araçları uygulamakla ilgilidir.
Bir toplum olarak damgalamayı bırakmalıyız. Kimse yardım istemekten utanmamalı. Alacaklılar ve borçlular, şirketler ve işbirlikçiler, finansal sistem ve insanlar arasında bir anlayış kültürünü teşvik etmek gerekir.
Sonunda likidite sadece bir kavram değildir. Ekonomik faaliyet çarkının dönmesine izin veren şey budur. Eğer bırakırsak, maliyet yüksek olacaktır: daha fazla işsizlik ve daha fazla yoksulluk. Kullanıcıyı suçlamaya ve uçuruma itmeye devam edebiliriz veya daha verimli ve insan modeli oluşturabiliriz.
Uçuşa Bak
Suçluluk yeni değil, ama daha önce hiç bu kadar karmaşık olmamıştı. Binlerce insan yerine getiremeyecekleri taahhütlerde sıkışıp kalıyor, sadece likiditelerini değil, aynı zamanda istikrarlarını ve mali itibarlarını da riske atıyor.
Stratejinin geçen yüzyıldaki gibi kaldığından endişe ediyorum. Hala gözdağı kullanan ofisler var ve şirketler sadece paralarını itibarlarına neden olabileceği hasarı düşünmeden kurtarmaya çalışıyorlar. Her şey çökene kadar.
Ve bu bize ne olabilir: Suçluluk artmaya devam ederse, finansal sistemin likiditesi taahhüt edilir; Daha az likidite, kredi verme konusunda daha az yetenek anlamına gelir ve onlarsız tüketim, yatırım ve ekonomik faaliyet durdurulur. Herkesi etkileyen kısır bir daire.
Eğitmek ve işbirliği yapmak
Her şey kaybolmaz. Dönüşüm hikayeleri gördüm. Kendi evimde yaşadım. Hack, anlama ve suçlulukla karşılaşma şeklimizi değiştirmektir. Bir cümleden daha fazlası fırsat olabilir.
Finansal eğitime ihtiyacımız var. Temel okuldan üniversiteye. Medya İçeriğinde Şirketlerde eğitim alana kadar. İnsanların hatalara göre kredi kullanmayı öğrenmesine izin veremeyiz.
Koleksiyonu profesyonelleştirmek de acildir. Bu sadece etik bir konu değil, aynı zamanda verimlilik. Portföy kurtarma agresif itirazlarla çalışmaya devam edemez. Endüstrinin empati, veri analizi ve iletişime dayalı bir modele doğru gelişmesi gerekiyor. İyi haber şu ki, zaten bunu yapan şirketler var, endişe verici olan şey onların azınlık olması.
Finansal kurumlar aktif rollerini üstlenmelidir. Bu sadece kredi vermek değil, eşlik eden, kabul döngülerini anlamak, yeniden yapılanmalar sunmak ve uyarı sinyallerini tespit eden teknolojik araçları uygulamakla ilgilidir.
Bir toplum olarak damgalamayı bırakmalıyız. Kimse yardım istemekten utanmamalı. Alacaklılar ve borçlular, şirketler ve işbirlikçiler, finansal sistem ve insanlar arasında bir anlayış kültürünü teşvik etmek gerekir.
Sonunda likidite sadece bir kavram değildir. Ekonomik faaliyet çarkının dönmesine izin veren şey budur. Eğer bırakırsak, maliyet yüksek olacaktır: daha fazla işsizlik ve daha fazla yoksulluk. Kullanıcıyı suçlamaya ve uçuruma itmeye devam edebiliriz veya daha verimli ve insan modeli oluşturabiliriz.