İş dünyası yekpare bir yapı değil. Tek bir konum olmadığı için siyasete ve siyasete yön veren aktörlerin genellemelere düşmelerinin, özel sektörün tek bir düşünceye sahip olduğunu ve zarları belirli bir kişiye attığını iddia etmelerinin mümkün olmadığını yansıtmaktadır. 4 ay gibi kısa bir sürede, 1 Ekim 2024'te Cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturacak. Ancak altı yıl sonra, altı yıl sonra tekrarlanma eğiliminde olan belli biçimler, dinamikler ve pozisyonlar var.
Mevcut durumla karşı karşıya kaldığımızda, iş dünyasının her alanında kimsenin karşı çıkamayacağı hakim bir anlatı var ve bu hikayenin ilk satırlarında da bir şekilde ifade ediliyor: Meksika'nın sosyal istikrara ihtiyacı var ve Andrés Manuel López Obrador'un yerini kim alırsa alsın, tadını çıkarsın. meşruluk ve yönetim koşulları.
Mevcut seçim sürecinde iş dünyası temsil kuruluşları, reflektörlü ve reflektörsüz olarak Cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturmak isteyenler ve çalışma ekipleriyle bir araya geldi. Aynı zamanda, 2023'te İş Koordinasyon Konseyi (CCE), “Herkes için daha iyi bir Meksika” adlı bir belge üzerinde çalıştı. kendi görüşüne göre gelecekteki yönetimin yürütmesi gereken eylemleri listeliyor.
“Daha iyi bir ülke istiyoruz ve bunu başarmak için çabalarımızı ve fikirlerimizi birleştirmeliyiz. Meksikalı işadamları en yüksek temsilcilikleri aracılığıyla buna katkıda bulunmak istiyorlar. İstihdamın yaratıldığı şirketlerdedir, ekonominin büyümesinin yaratıldığı şirketlerdedir, insanların ve ailelerin hayallerini gerçekleştirdiği şirketlerdedir, toplumsal ihtiyaçlara hizmet edecek vergilerin üretildiği şirketlerdedir. Şirketler olmadan ülke olmaz. Şirketler iyi durumdaysa ülke de iyi durumda demektir” sözlerine söz konusu belgenin giriş kısmında yer veriliyor.
2018'de bir grup iş adamının, Andrés Manuel López Obrador'un kastettiği tehlike konusunda uyarıda bulunduğundan farklı olarak, bu kez strateji sadece oylamayı teşvik etmek ve bunu yapmak için bir indirim kampanyası başlatacaklar. oy kullandıktan sonra kafelere, marketlere, süpermarketlere gidenlere yönelik promosyonlar; Bunun için, CCE, Meksika İş Konseyi, Çalışma Kongresi ve İletişim Konseyi ile işbirliği yaparak işletmelere, şirketlere, üniversitelere, liselere, sivil toplum kuruluşlarına ve medyaya bu kampanyayı yayma çağrısında bulundu. .
Seçim günü ve sonraki günlerde bu hikayeyi oluşturmak için istişarede bulunulan iş adamları, endişelerin, özellikle oylamanın partilerin lehine olmadığı yerlerde, başkanın sonuçlar sonucunda alabileceği tepkide yattığını düşünüyor. onların davasına. Ancak kırmızı ışık, tüm ülkeye hakim olan ve üretim faaliyetlerini değiştirebilecek güvensizlik ve şiddet ortamına yansıyor; Bu nedenle yönetimin iğne ve iğneye bağlı olduğunu suçluyorlar.
Bununla birlikte, bu anlatının dışında, iş dünyasının temsil örgütleri aracılığıyla açıkça ifade edilmese de, Luis Echeverría'nın zamanlarından kaynaklanan eski bir geleneği yansıtan bir dinamik zaten sunuluyor: ekonomik gücün politik güce uyum sağlaması. Bir sonraki başkanlık dönemine doğru ilerlerken, pek çok iş adamının (hepsinin değil) halihazırda ifade ettiği ve kendi kendine Dördüncü Dönüşüm olarak adlandırılan sürecin ikinci katının desteklenmesini savunan resmi adaylığa yönelen tonlar, biçimler ve tutumlar var. Yani eski tarz pragmatizm.
Demokratik mesleğe sahip hiç kimse 2 Haziran seçimlerinin basit bir prosedür olduğunu iddia edemez; ancak gerçek şu ki, büyük iş adamlarının çoğu, tahminleri doğru çıksa da, Cumhurbaşkanının müttefikinin kazanacağını varsayıyor. bir nüans: süpürülmeyecek, hatta iktidar partisinin anayasa değişikliklerine izin verebilecek Kongre çoğunluğunun yanı sıra bazı önemli pozisyonlarını kaybedeceği düşünülüyor; Öte yandan muhalefetin sürpriz yapacağını ümit eden ve bu nedenle dövizin hala havada olduğunu düşünen küçük işadamları da var. Ama bunlar en az olanlardır.
Danışılan kaynaklar, işadamları ile kampanya ekipleri arasındaki toplantıların tonunun tam olarak aynı olmadığını, çünkü resmi adayın temsilcileriyle, gelecekteki hükümetle diyaloğun hâlihazırda devam ediyor gibi göründüğünü doğruluyor; muhalefetle birlikte anlatı önümüzdeki altı yıllık dönemde ne olması gerektiğine dair varsayımlara dayanıyor; Yani kimisi geleceğin otoritesi olarak görülüyor, kimisiyle de belli bir rahatlama hissi 'soluluyor'.
Mevcut durumla karşı karşıya kaldığımızda, iş dünyasının her alanında kimsenin karşı çıkamayacağı hakim bir anlatı var ve bu hikayenin ilk satırlarında da bir şekilde ifade ediliyor: Meksika'nın sosyal istikrara ihtiyacı var ve Andrés Manuel López Obrador'un yerini kim alırsa alsın, tadını çıkarsın. meşruluk ve yönetim koşulları.
Mevcut seçim sürecinde iş dünyası temsil kuruluşları, reflektörlü ve reflektörsüz olarak Cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturmak isteyenler ve çalışma ekipleriyle bir araya geldi. Aynı zamanda, 2023'te İş Koordinasyon Konseyi (CCE), “Herkes için daha iyi bir Meksika” adlı bir belge üzerinde çalıştı. kendi görüşüne göre gelecekteki yönetimin yürütmesi gereken eylemleri listeliyor.
“Daha iyi bir ülke istiyoruz ve bunu başarmak için çabalarımızı ve fikirlerimizi birleştirmeliyiz. Meksikalı işadamları en yüksek temsilcilikleri aracılığıyla buna katkıda bulunmak istiyorlar. İstihdamın yaratıldığı şirketlerdedir, ekonominin büyümesinin yaratıldığı şirketlerdedir, insanların ve ailelerin hayallerini gerçekleştirdiği şirketlerdedir, toplumsal ihtiyaçlara hizmet edecek vergilerin üretildiği şirketlerdedir. Şirketler olmadan ülke olmaz. Şirketler iyi durumdaysa ülke de iyi durumda demektir” sözlerine söz konusu belgenin giriş kısmında yer veriliyor.
2018'de bir grup iş adamının, Andrés Manuel López Obrador'un kastettiği tehlike konusunda uyarıda bulunduğundan farklı olarak, bu kez strateji sadece oylamayı teşvik etmek ve bunu yapmak için bir indirim kampanyası başlatacaklar. oy kullandıktan sonra kafelere, marketlere, süpermarketlere gidenlere yönelik promosyonlar; Bunun için, CCE, Meksika İş Konseyi, Çalışma Kongresi ve İletişim Konseyi ile işbirliği yaparak işletmelere, şirketlere, üniversitelere, liselere, sivil toplum kuruluşlarına ve medyaya bu kampanyayı yayma çağrısında bulundu. .
Seçim günü ve sonraki günlerde bu hikayeyi oluşturmak için istişarede bulunulan iş adamları, endişelerin, özellikle oylamanın partilerin lehine olmadığı yerlerde, başkanın sonuçlar sonucunda alabileceği tepkide yattığını düşünüyor. onların davasına. Ancak kırmızı ışık, tüm ülkeye hakim olan ve üretim faaliyetlerini değiştirebilecek güvensizlik ve şiddet ortamına yansıyor; Bu nedenle yönetimin iğne ve iğneye bağlı olduğunu suçluyorlar.
Bununla birlikte, bu anlatının dışında, iş dünyasının temsil örgütleri aracılığıyla açıkça ifade edilmese de, Luis Echeverría'nın zamanlarından kaynaklanan eski bir geleneği yansıtan bir dinamik zaten sunuluyor: ekonomik gücün politik güce uyum sağlaması. Bir sonraki başkanlık dönemine doğru ilerlerken, pek çok iş adamının (hepsinin değil) halihazırda ifade ettiği ve kendi kendine Dördüncü Dönüşüm olarak adlandırılan sürecin ikinci katının desteklenmesini savunan resmi adaylığa yönelen tonlar, biçimler ve tutumlar var. Yani eski tarz pragmatizm.
Demokratik mesleğe sahip hiç kimse 2 Haziran seçimlerinin basit bir prosedür olduğunu iddia edemez; ancak gerçek şu ki, büyük iş adamlarının çoğu, tahminleri doğru çıksa da, Cumhurbaşkanının müttefikinin kazanacağını varsayıyor. bir nüans: süpürülmeyecek, hatta iktidar partisinin anayasa değişikliklerine izin verebilecek Kongre çoğunluğunun yanı sıra bazı önemli pozisyonlarını kaybedeceği düşünülüyor; Öte yandan muhalefetin sürpriz yapacağını ümit eden ve bu nedenle dövizin hala havada olduğunu düşünen küçük işadamları da var. Ama bunlar en az olanlardır.
Danışılan kaynaklar, işadamları ile kampanya ekipleri arasındaki toplantıların tonunun tam olarak aynı olmadığını, çünkü resmi adayın temsilcileriyle, gelecekteki hükümetle diyaloğun hâlihazırda devam ediyor gibi göründüğünü doğruluyor; muhalefetle birlikte anlatı önümüzdeki altı yıllık dönemde ne olması gerektiğine dair varsayımlara dayanıyor; Yani kimisi geleceğin otoritesi olarak görülüyor, kimisiyle de belli bir rahatlama hissi 'soluluyor'.